جلسه ششم از دور سی هفتم کارگاههای آموزشی عمومی کنگره ۶۰؛ نمایندگی فردوسی؛ با استادی اسیستانت محترم مسافر جواد، نگهبانی مسافر اکبر و دبیری مسافر جواد در روز پنجشنبه 2 اسفند ماه 1403 در ساعت 17 با دستور جلسه «هفته راهنما» شروع به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان جواد هستم مسافر، خداوند را شاکر هستم که امروز این فرصت به من داده شد تا خدمت کنم و آموزش بگیرم.
دستور جلسه این هفته راهنما و راهنمایی است، انسان اگر با خودش خلوت کند و حوصله داشته باشد مخصوصاً در سنین بالا، متوجه میشوید که سؤال مشترک دارند که آخر این زندگی چه میشود؟ یا بعدازاین روزمرگیها و این بازی زندگی چه خواهد شد؟ ممکن است شخصی بگوید در این مدت من فهمیدم که دروغ گفتن بد است و یا فهمیدم که برای اقتصاد فلان کار خوب است و هرکسی از فهمیدن و آموختن سخن میگوید و چون تنها چیزی که برای انسان باقی میماند فهم است، تمام این زندگی با کلی مسائل گوناگون و دیدن ماه، کوه، آسمان، دشت، فلک و هستی دستبهدست هم دادهاند تا من در طول زندگی به فهم برسم و آخر این داستان چیزی جز آموزش نیست.
(5).JPG)
این آموزش در بستر، پروسه و ساختار انجام میشود، جالب است که بیشترین هزینه برای هر فرد در زندگی هزینه آموزش است و تنها کسانی برنده میشوند که کتاب بیشتری میخوانند و هزینه آموزش بیشتری هم پرداخت میکنند، کشورهایی موفق هستند که آموزشوپرورش قویتری دارند.
میخواهم این را بگویم که بستر آموزش و ساختار و اجزایش حتی اگر شامل حال یک نفر بشود بزرگترین نعمت است، راهنما داشتن واقعاً خیلی نعمت بزرگی است و بستر آموزش برای آنها فراهم میشود چون آخر بازی زندگی چیزی جز این نیست و ما باید فکر کنیم که چرا این آموزش گرفتن شامل حال بعضیها میشود و بعضیها نه؟ چرا معلم خوب نصیب یکی میشود و یکی نه؟
خیلی مهم است که در زندگی مربی خوبی داشته باشی، من خودم اگر بخواهم آموزشی را ارائه بدهم، به کسی آموزش میدهم که از آن استفاده کند و قدر آن آموزشها را بداند.
به نظر من آموزش گرفتن از راهنما یا معلم و یا استاد همیشه شامل حال افرادی میشود که قدردان آن آموزشها باشند و به آن عمل کنند
(5).JPG)
ما درسیستم کنگره 60 توجه خاصی روی آموزش داریم و اگر کسی خواهان آموزش باشد خودش صدای پای استاد را میشنود یعنی در این سیستم افرادی منتظر هستند که من آموزش بگیرم و از آن استفاده کنم و آموزشها را انتقال دهم.
در این هفته این موضوع به ما یادآوری خواهد شد که در خودمان حلاجی کنیم که اصلاً راهنما به چه معناست؟ اینکه فردی چیزی را به من بگوید و یا نگوید چه فرقی میکند؟
اگر ما به گذشته خود نگاه کنیم حتماً یادآور روزهایی میشویم که از ناآگاهیمان صدمه خوردیم و اگر شخصی بود که ما را راهنمایی میکرد شاید الآن داستان زندگی ما کاملاً متفاوت بود، ما باید خودمان به این نتیجه برسیم که در زندگی و در چرخه آموزش درست قرار گرفتن، بزرگترین آموزش است و به همان اندازه هم بکار گرفتن آموزشها نیز مهم و کاربردی است.
هفته راهنما را به همه راهنماهای کنگره 60 و جناب مهندس دژاکام که این بستر را فراهم کردند و بقیه خدمتگزاران و همه بزرگانی که در این مسیر ما را یاری میکنند تبریک عرض میکنم و در این هفته باید قدردان افرادی که بزرگترین دارایی آنها داناییشان است و آن را در اختیار ما قرار میدهند باشیم، در این هفته ما باید بفهمیم که چه چیزهایی را در کنگره آموختیم و فهم و نگاهمان به راهنما داشتن چیست؟
در این هفته همه راهنمایان نیز بازتاب عملکرد خود را میبیند و در این مورد مطرح میشود که انسان موجودی است ناسپاس و درک این موضوع در بزنگاهها اتفاق میافتد و برای من راهنما هم هفته آینده هفته جدیدی است که عملکرد من از هفته بعد با آن رسالت یا جایگاه که دارم با توجه به عملکردی که رهجویانم دارند به چه شکل میباشد و این هم سهل است و هم سخت، امیدوارم که همگی در بزنگاهها و مراحل زندگی موفق باشیم
از اینکه با سکوتتان به صحبتهای من گوش کردید از همگی سپاسگزارم
(2).JPG)
تایپ: مسافر محمد لژیون دهم و مسافر مهران لژیون چهارم
ویرایش : مسافر کاظم لژیون سوم
تصویر بردار: مسافر علی لژیون یکم
ارسال خبر: مسافر محمد لژیون پنجم
- تعداد بازدید از این مطلب :
196