سلام دوستان علیاکبر هستم یک مسافر. راهنما؛ یعنی نشاندهندهٔ راه و نیروی احیا، وقتی که یک انسانی این چنین نیرویی را به دست میآورد یعنی احیا شده و احیاکننده است. او که میتواند زنده کند و زندگی دوباره ببخشد، در پیشگاه خداوند جایگاه بخصوصی دارد و در مقابل خداوند برخوردار است. راهنمای من، نفسی را در من دمیدی تا خود را به قدرت مطلق نزدیک گردانی. خداوندا آنان که مردگان تو را زنده میکنند، در نزد تو جایگاه ویژهای دارند، از تو میخواهم وجود مرا با وجود به تکامل رسیدهٔ آنان، گره بزنی، من بدون تو و آنها کسی نیستم و فقط در این جمع به تکامل خواهم رسید. با تمام وجودم و تمام قلبم برایت نوشتم، تو را از صمیم قلب دوست دارم و بهترینها را برای شما خواستارم. از شما میخواهم برای تمامی دوستان و تمامی بندگان خداوند آرزوی موفقیت کنید چون شما در نزد خدا از ارزش بالایی برخوردار هستید. زبان قاصر از ابراز تشکر است ما که جز زحمت گذاشتن بر دوش شما کار دیگری نکردهایم درحالی که حرفهای شما رحمت است، خداوند اجر و پاداش این خدمت را به زندگیتان برگرداند. من همیشه در دعای کنگره از خدا میخواهم یک روح بزرگ به من عنایت کند، تا بتوانم مثل شما به آرامش برسم. از شما صمیمانه سپاسگزارم که مرا به شاگردی پذیرفتید. انسان تا لیاقت نداشته باشد، خداوند مقام و جایگاهی به او نمیدهد، شما لایق این جایگاه بودید و هستید. الحق که راست میگویند: معلمی شغل انبیاست. برای شما آرزوی بهترینها را دارم.
نگارش: مسافر علیاکبر از لژیون ششم
ویرایش: مسافر ایمان
ارسال: مسافر مرتضی
نمایندگی رضوی مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
73