راهنمایی؛ سپاسگزاری و قدردانی

چهاردهمین جلسه از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی رازی، با استادی راهنمای محترم مسافر رضا، نگهبانی مسافر ابراهیم و دبیری مسافر احسان با دستور جلسه « جشن هفته راهنما » چهارشنبه 1 اسفند ماه ۱۴۰۳ ساعت 16:30 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد: 
سلام دوستان رضا هستم یک مسافر خدا را شکر در این جایگاه قرار گرفتم، برای آموزش گرفتن و خدمت کردن. در ابتدا پیام هفته راهنما را می‌خوانم:

«ما همه راهنمایان، همه با هم کمر خم کردیم و زانوان خود را بر روی خاک نهادیم و سجده‌ای آغاز نمودیم، برای شکرگزاری از انجام این عمل عظیم، که همانا خروج از جهان ظلمت بود و پیوستن به جهان نور و روشنایی، و هم‌اکنون ماهم آموزش دیده‌ایم تا بتوانیم به انسانهای دربند خدمت کنیم، زیرا خودت گفتی که اگر فردی را احیا کنیم، گویی تمامی ساکنین زمین را احیا کرده‌ایم و اگر فردی را نابود کنیم، گویی همه را نابود کرده‌ایم، پس یاریمان ده تا خدمتگذار دردمندان باشیم، نه آقا و سرور آنها. و اما، ما رهجویان، بر همه ما واجب و ضروری است که به بهترین شکل ممکن از راهنمایان خود سپاسگزاری و قدردانی کنیم.  نگهبان کنگره۶۰.»

از ایجنت محترم و مرزبانان عزیز تشکر می‌کنم که اجازه دادند این جایگاه را تجربه کنم، هفته راهنما را خدمت بنیان کنگره ۶۰ اولین راهنمای درمان اعتیاد و همه راهنمایان تبریک عرض می‌کنم، از ابتدای خلقت انسان ضرورت داشتن راهنما حس شد و در نظر گرفته شد که انسان راهنمایی شود، در تمام سطوح و از روزی که به دنیا می‌آییم راهنمای ما پدر مادرانمان هستند و در ادامه آموزش‌هایی که شروع شد در یک مقطعی که وارد عرصه آموزش شدیم راهنمای ما شد معلم مدرسه‌مان و بعد از این مقطع راهنمای ما استاد دانشگاه شد و فرقی نمی‌کند.

در هر مقطعی از زندگی باشیم ما نیاز به یک راهنما داریم و همه این راهنماها برای این است که من در تعادل زندگی کنم، از یک جایی به بعد یک راهنمای عجیب و غریبی وارد زندگی من شد و من را هدایت کرد به دنیای تاریکی و تنها راهنمایی بود که صلاح من را نمی‌خواست و از همین جا آموزش‌ها شروع شد، من به حرف‌های او دقیق گوش می‌کردم، راهنمای تاریکی کارش را خوب بلد بود و من را در زندگی به صفر برگرداند، خدا را شکر کنگره ۶۰ راهنمای را به روشنایی را در اختیار من گذاشت و راهنمای خوب با عشق و محبت مسیر راه را برایم نمایان کرد، به من آمووزش داد هر تصویری که از زندگی دوست دارم خودم بکشم.

چرا که راهنما هیچ تصویری برای من درست نمی‌کند، کمک می‌کند تا خودم تصویر زندگیم را درست ترسیم کنم، یک رهجو باید فرمانبردار باشد به حرف‌های راهنما گوش بدهد، همان کارهایی را که یک راهنما انجام داده تا به جایگاه راهنمایی رسیده است، امیدوارم همه ما فرمانبردار راهنمای خود باشیم، آرزوی قلبی من هم این است که تمام دوستان سفر اول و سفر دوم به آن آرامش و تعادل مدنظر کنگره برسند، در آخر هم از راهنمای خودم آقای افشاری خیلی تشکر می‌کنم که زحمات زیادی برای من کشیده است، از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید سپاسگزارم.

تایپ: مسافر نادر
عکس: مسافر مهدی
بارگذاری: مسافر سجاد