زندگی‌ جبر، اختیار و فرمان الهی است

آقای مهندس در سی‌دی مسیر می‌فرمایند: «زندگی ما بر پایه سه محور استوار است» بعضی‌ها معتقد هستند؛ زندگی فقط جبر است و بعضی دیگر می‌گویند فقط اختیار است اما در کنگره۶۰ به این موضوع پاسخ داده شده است؛ زندگی جبر، اختیار و فرمان الهی است. تقدیر یا نامه پیشین: یعنی چیزهایی که قبلاً کاشته‌ایم، درو خواهیم کرد. اگر حنظل بکاری، حنظل درو خواهی کرد. ما به تلاش و کوشش ادامه می‌دهیم و بقیه آن با ما نیست. خواست، تقدیر، فرمان الهی؛ خواست بر عهده ما است یعنی اگر ما گندم بکاریم، گندم درو می‌کنیم. چیزهایی در تقدیر ما است که باید زمانش برسد. مانند ازدواج که باید زمانش برسد.

تقدیر تا حدودی بر عهده ما است. فرمان الهی در اختیار ما نیست، اگر صبر کنیم به موقع به آن می‌رسیم. از اول خلقت تا خلق دیگری در گردش و چرخش هستیم و چیزی که هست تبدیل صورت می‌گیرد. یعنی مرتب در هستی تغییر ، تبدیل، ترخیص انجام می‌گیرد. همه ما از آغاز خلقت بوده‌ایم و هیچ چیز از بین نمی‌رود.

یکی از مسائل مهم حیات و خلقت؛ خود حیات است و چیزی که مهم می‌باشد؛ تبدیل است و تا زمانی که تبدیل صورت نگیرد هیچ اتفاقی نمی‌افتد‌. به طور مثال: انگور اگر بخواهد به شراب تبدیل شود؛ اول باید تغییرات درونش انجام شود و ذره ذره تبدیل به شراب شود. برای تبدیل شدن؛ حتماً تغییرات لازم است هیچ چیز یک مرتبه امکان‌پذیر نیست. هر تبدیلی برای خود مراحلی دارد. شرایط و زمان خاص خودش را می‌خواهد.

تمامی علما و بزرگان می‌خواستند انسانی که بهم ریخته است را به یک انسان جا افتاده تبدیل کنند. هر چیزی که بخواهیم تبدیل کنیم پارامتر خودش را دارد: (عناصر تبدیل، زمان تبدیل، هدف تبدیل) است. مثلاً کسی می‌خواهد در طول یک یا دو ماه لاغر شود شرایط را در نظر نمی‌گیرد و بلافاصله می‌خواهد به هدف برسد. هر تبدیلی برای خود مراحلی دارد که ما تابع آن هستیم. برای تبدیل عامل بسیار بسیار مهمی وجود دارد که آن ایجاد محبت است. پایه محبت معرفت است و برای دوست داشتن باید دانش و دانایی داشته باشیم. دانش اگر مثبت باشد؛ محبت به وجود می‌آید و اگر منفی باشد؛ نفرت به وجود می‌آورد.

در کنگره۶۰ گفته می‌شود که با محبت ساختارها به وجود می‌آیند. چیزی که در تمام تبدیلات انسانی نقش دارد؛ محبت است. زندگی‌ای که پایه‌اش محبت باشد، ارتقا می‌یابد. اگر بخواهیم با محبت باشیم باید حتماً دانش داشته باشیم، دانشی که سازنده باشد و خیلی کارها را به انجام برساند. وقتی محبت باشد‌‌، زبان‌ها یکی می‌شود؛ هم‌دل می‌شویم مهم نیست به چه زبانی صحبت می‌کنیم، مهم این است که در دلت چه هست؟ انسان فطرتاً مثبت‌نگر است محبت و عشق را دوست دارد به شرطی که به او ثابت شود. جهان درون در مقابل جهان بیرون گویی بیش نیست. اصل تکامل در خلقت وجود است.

نویسنده و رابط خبری: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم)
منبع: سی‌دی مسیر
تهیه و تنظیم: همسفر پریناز رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم) دبیر سایت
همسفران‌نمایندگی‌حر