خدمت، انتهای عشق است

با سلام و احترام و همچنین تبریک صمیمانه خدمت شما به مناسبت هفته راهنما
- لطفا بفرمایید شما چند وقت است که وارد کنگره شده‌اید؟

ابتدا تشکر می‌کنم از لطف شما که این وقت را به من واگذار کردید که بتوانم نظراتم را بگویم.
ورود من به کنگره برمی‌گردد به آبان سال ۹۷ ولی شروع سفرم که منجر به رهایی شد از سال ۹۸ شروع شد و الان ۳ سال و ۱۱ ماه و چند روز است که رهایی دارم. درواقع ۲۵ اسفند امسال می‌شود ۴ سال رهایی و آخرین آنتی ایکس من هم هروئین و شیشه بوده است.

- چه چیزی به شما انگیزه و قدرت می‌دهد که همچنان در کنگره مانده‌اید و در جایگاه راهنمایی مشغول هستید؟

در واقع آن چیزی که به من انرژی می‌دهد این است که بتوانم آن کمک‌هایی که به من در این مدت شده را جبران کنم اگر چیزی یاد گرفته‌ام به دیگران انتقال بدهم. به عبارتی منتهای عشق و دوست داشتن این است که اگر انسان انرژی گرفته باشد، آموزشی دیده باشد این را بتواند در خدمت دیگران بگذارد و انتقال بدهد و این بالاترین مرز عشق و دوست داشتن است.

- وقتی برای راهنمایی قبول شدید چه احساسی داشتید که به این جایگاه رسیده‌اید؟

راستش را بخواهید احساس خوبی داشتم و خیلی خوشحال بودم. ولی از اینکه یک وظیفه و یک تعهد سنگینی را هم تقبل کرده بودم دچار تامل شدم. به این فکر افتادم که باید طوری انرژی خودم را تقسیم بکنم تا روزی که به مرحله آموزش دادن رسیدم بتوانم با قدرت کافی این انرژی‌ها را انتقال بدهم.

- اینکه شما در جایگاه راهنما قرار گرفته‌اید و به دیگران آموزش می‌دهید و همزمان آموزش می‌گیرید، چه تاثیری در زندگی شخصی و بیرون از کنگره شما داشته است؟

در واقع ما آموزش‌هایی که در جهان‌بینی فرا می‌گیریم، همه این‌ها به گفته خود جناب مهندس، کلید قفل‌هایی هستند که در زندگی ماست. درواقع هرکدام از این وادی‌ها یکی از کلیدهای حفره‌ها یا درهای بسته‌ای است که در زندگی با آن‌ها روبرو می‌شویم و می‌توانیم با این کلیدها آن درها را باز کنیم و یک قدم به جلوتر برویم یا یک پله بالاتر را تجربه کنیم.

- نظرتان در مورد سفر دوم و اهمیت آن را بفرمایید.

همان‌طور که در نوشتارها می‌گوییم ما در کنگره سه سفر داریم و دو سفر آن الزامیست.
سفر دوم لزوما باید باشد برای یک مسافر. نباید وقتی که سفر اول و قطع مصرف تمام شد و مسافر از بند جسمی مواد رها شد، بگوید دیگر سفر و کار من تمام است و رها کند. اینطور نیست!
همان‌طور که مثلث درمان اعتیاد "جسم، روان و جهان‌بینی" است. سفر دوم، سفر جهان‌بینی است و یکی از آن اضلاع اصلی مثلث درمان ما همین سفر جهان‌بینی است و به گفته جناب مهندس، ما جسممان که درست بشود نصف روانمان درست می‌شود و نصف دیگر روان با جهان‌بینی درست می‌شود.
درواقع ضلع جهان‌بینی هم تنها نیست، یعنی ما تا زمانی که جهان‌بینی خود را درست نکرده‌ایم و هنوز یک جهان‌بینی افیونی داریم، افکار و اندیشه ما نیز افیونی باقی خواهد ماند و ما باید این افکار را تبدیل کنیم به افکار و اندیشه سالم و الهی.
یعنی طوری باشد که ما بتوانیم به وسیله این افکار و اندیشه‌ها موانع زندگی خودمان را برطرف کنیم و قدم به قدم به جلو برویم و این سفر جهان‌بینی، زمانی برایش مشخص نشده است. یعنی ما نمی‌توانیم بگوییم که یک سال یا دو سال و این بستگی به خود شخص و خواسته‌های آن شخص و درون او دارد که چقدر ادامه پیدا کند و تا چند سال بتواند جهان‌بینی کار کند. این را فقط خود شخص می‌تواند تشخیص بدهد.

- به نظر شما پیام مناسبت‌ها و جشن‌های کنگره چیست؟

ما در کنگره چیزی به نام تبلیغ کردن نداریم، این مناسبت‌ها می‌تواند امید را در کسی که سفر اول است زنده کند. او با دیدن این جشن‌ها، اعتماد بنفس و امیدش زنده می‌شود و می‌تواند بفهمد که او هم می‌تواند به این جایگاه‌ها برسد و هیچگاه دیر نیست.
کسی که سفر اول است وقتی که خوب به درون خود بنگرد و وارد مرحله سفر دوم و سفر جهان‌بینی بشود، با این جشن‌ها می‌تواند ارتقا پیدا کند.

- به نظر شما کلیدی ترین نکته آموزشی که باید به یک تازه وارد آموزش داده شود چه نکاتی است؟

کلیدی‌ترین نکته‌ای که ما بتوانیم به یک تازه وارد انتقال بدهیم این است که اول بتوانیم خواست و تسلیم رو به او یاد بدهیم.
یعنی در واقع به عقیده من قبل از وادی تفکر باید خواست و تسلیم در یک تازه وارد شکل بگیرد تا بتواند به وسیله آن به نقطه تفکر برسد و سفرش را شروع کند و به آن امید واقعی برسد.

- اگر یک رهجو بخواهد به جایگاه راهنمایی برسد باید چگونه عمل کند؟

اولین مولفه‌ای که یک رهجو باید رعایت کند فرمانبرداری است؛ یعنی اول باید فرمانبردار خوبی باشد، چشم بگوید و چشم گفتن هم فقط با زبان نباشد در واقع این چشم گفتن در تفکر و گفتار و کردار هم باشد و این را به عمل هم نشان بدهد.
این مسیر را وقتی ادامه داد خود به خود در ریل آموزش قرار می‌گیرد و باعث می‌شود که به آن مرحله یا آن هدف راهنمایی هم برسد.

- در پایان اگر نکته‌ای دارید که نگفته باشید بفرمایید.

بله باز هم تشکر می‌کنم از شما که بنده را انتخاب کردید برای مصاحبه و من هم به نوبه خودم این هفته را به همه همکاران عزیزم راهنمایان محترم، در راس به جناب مهندس عزیز که استاد راهنمای همه ماست و دیده‌بانان و دستیاران دیده‌بان و به کل کنگره ۶۰ تبریک می‌گویم.
امیدوارم که ما همچنان بتوانیم رهجوهای خوبی باشیم و بتوانیم در قالب و مسیر رهجو بودن، رهجویان خوبی هم پرورش بدهیم.

- از شما بسیار سپاسگزاریم که وقتتان را در اختیار سایت قرار دادید و امیدوارم سلامت و موفق باشید.

تهیه و تنظیم مصاحبه: مسافر غلامعلی (لژیون هشتم)
ثبت: مسافر اسماعیل