در کنگره یاد گرفتیم که سه ضلع قدردانی باید انجام شود.

جلسه یازدهم از دور بیست و دوم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی دهخدا با استادی: ایجنت محترم مسافر مصطفی ،نگهبانی: مسافر حسن و دبیری: مسافر امیر با دستور جلسه:  " هفته راهنما" در تاریخ ۳۰ بهمن ماه ۱۴۰۳ ساعت: ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان مصطفی هستم یک مسافر
امیدوارم که امروز جلسه پرباری را کنار هم داشته باشیم.
داشتم به این موضوع فکر میکردم آقای مهندس از روز اول تا به امروز که بیست و خورده ای سال از آغاز کار کنگره میگذرد کاری را بدون تفکر انجام نداده برای همین دستور جلسه ای تحت عنوان هفته راهنما،در دستور جلسات وجود دارد؛این هفته به عنوان هفته های سپاسگزاری و جشن تلقی میشود در نتیجه به رهجو ها میگویند که حتما در این هفته باید زبانی،قلبی و عملی قدردانی شود.
اگر به ساختارِ این دستور جلسات و ارتباط بین آنها نگاه کنیم این نتیجه را میتوان گرفت که سراسر اینها پر از آموزش است ما در کنگره مطالبی یاد میگیریم تا بتوانیم خارج از این مکان در زندگی خودمان استفاده کنیم.
باید در این قدردانی ها،،سپاسگزاری را یاد بگیریم.همه ما قبل از ورود به کنگره با مناسبت های مختلف مثل عید نوروز و... سپاسگزاری را انجام میدادم اما در کنگره یاد گرفتیم که سه ضلع قدردانی باید انجام شود.
بنده امروز که در جایگاه راهنمایی هستم ولی خودم رهجوی شخص دیگری هستم برای همین باید خودم این قدردانی را انجام دهم بعد این موضوع را به رهجوهایم بگویم،چون بحثِ آموزش است؛جلسه قبل یکی از دوستان مشارکت داشتن گفتن:«برترین چیزی که در زندگی ارزش گذاری میشود زمان است میگویند وقت از طلا با ارزش تر است حالا یک راهنما یا کسی که در جایگاه خدمتی قرار دارد از بهترین چیزی که برای خود دارد میگذرد و به کسی که همدرد او هست کمک میکند» آیا میتوانیم اندازه این قدردانی را ارزش گذاری کنیم؟ اعتقاد من بر است که باید اندازه هرچیزی را بدانیم مثلا اگر به یک بچه پنج،شش ساله بگوییم این اتاق چند متر است نمیداند چون اندازه ها را بلد نیست این بچه برزگ میشود آموزش میبیند و متوجه میشود متر چیست بعد از آن اگر از او بپرسیم جواب میدهد.اگر قرار است اندازه و قدر جایگاهی را بدانم باید خود،در آن جایگاه باشم یا بتوانم در ذهنم آن جایگاه را قرار بدم اگر این کار را انجام بدهم آموزش میگیرم چون هستی آموزش است. وقتی یک نوزاد به دنیا می آید نمیتواند خیلی از کارهای خود را انجام دهد ولی به تدریج با آموزش هایی که میبیند این توانایی ها را به دست می آورد؛ میگویند وقتی ابوریحان بیرونی در حال مرگ بود سوالی پرسید بعضیا گفتند شما که در بستر مرگ هستید چرا سوال میپرسید گفت بدانم و بمیرم خیلی بهتر است تا ندانسنه از دنیا بروم؛ این خود جهان بینی است تمام کارهایی که ما در کنگره میکنیم برای این است که جهان بینی مان تقویت شود تا بتوانیم راحت زندگی کنیم و اجازه بدهیم دیگران هم خوب زندگی کنند.
یک راهنما همینطوری راهنما نشده است به نظر من هیج جایگاهی در کنگره به اندازه جایگاه راهنمایی نمیشود این رنگ شال نارنجی و شال سبز برترین رنگ و شال در هستی است،،یک راهنما تاریکی را با عمق وجودش تجربه کرده است؛این شخص با تلاش و خواسته اش توانسته از اعتیاد و تاریکی بیرون بیاید،سپاسگزار این حلقه و محیطی که توانسته تلاشش را به نتیجه برساند بوده است، دوره های متفاوتی میبیند و جایگاه های خدمتی متفاوت را تجربه میکند در نتیجه همه اینها را میگذراند و در آخر پیمان میبندد تا این شال مقدس را دریافت کند و پس از آن تازه شروع میکند به پروسه درمان. دوستان قدیمی تر میدانند چند سال پیش تعداد شعبات کمتر بود برا همین رهائی ها فقط روزهای چهارشنه بود دوستان که میرفتند آقای مهندس برای راهنمایان فرش قرمز پهن میکردند.اینها همه برای این است که من اندازه این جشن را بدانم که از چه جایگاهی قدردانی میکنم.
در آخر از صمیم قلب تبریک میگویم به جناب آقای مهندس استاید گرانقدرشان خانواده محترمشان به همه دیدبانان محترم،، تبریک میگویم به تک تک راهنمایان شعبات کشور به خصوص شعبه دهخدای قزوین و بزرگترهایی که امروز بنا به شرایط زندگیشان اینجا نیستند و همه راهنمای هایی که امروز در کنار ما هستند صمیمانه تبریک میگویم برایشان آرزوی موفقیت دارم امیدوارم همیشه تنشان سالم باشد و بهترین های هستی نصیبشان شود مطمئناً این اتفاق می افتد چون در مسیر خدمت به خلق هستند ،،تشکر ویژه دارم از استادِ عزیزم آقا حمید که هرچی در کنگره و زندگی ام دارم مدیون زحمات ایشان هستم به عزیزانی که امسال در آزمون راهنمایی قبول شدن هم تبریک میگویم انشالله به زودی شال راهنمایی را دریافت کنند و به خدمت مقدس راهنمایی به پیوندد
مرسی که به صحبت های من توجه کردین.

در ادامه هفته راهنمایان را جشن میگیریم:

مرزبان خبری: مسافر مجید
صدابردار: مسافر علی( لژیون نهم)
عکاس: مسافر دانیال( لژیون هشتم)
تنظیم: همسفر فرهاد( لژیون یکم)
ارسال: همسفر فرهاد( لژیون یکم)

منبع: مسافران نمایندگی دهخدا