اگر می‌خواهید به نوک قله برسید باید پایتان را جای پای راهنما بگذارید

اولین جلسه از دوره چهل ‌و نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ به استادی ایجنت محترم مسافر اقبال، نگهبانی مسافر جمال و دبیری مسافر تقی با دستور جلسه «هفته راهنما» چهارشنبه یکم اسفند ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان اقبال هستم یک مسافر شاکر خداوند هستم که در این جایگاه قرار گرفتم هفته راهنما را خدمت آقای مهندس، استاد امین و خانواده محترمشان تبریک می‌گویم و به راهنمای خودم در سفر اول آقای فیض‌آبادی و در سفر دوم آقای زرکش و راهنمای جونز آقا رضا و همه راهنماهای قسمت مسافر‌ها و همسفر‌ها این هفته را صمیمانه تبریک می‌گویم و امیدوارم با تمام حس دوست داشتن از راهنمای خودمان تقدیر کنیم

ولی در مورد دستور جلسه که بخواهم صحبت کنم خیلی از انسان‌ها با سطح سواد خیلی بالا برای کوهنوردی به پاکستان و هند می‌روند توی برف و سرما راه بلدشان و کسی که راه را نشان می‌دهد از اهالی همان جا هستند و شاید سواد آنچنانی هم نداشته باشد اما مسیری را که می‌رود همه پشت این راهنما راه می‌روند و همگی می‌دانند که اگر غیر از فرمان راهنما انجام بدهند به قعر دره سقوط خواهند کرد و در پائین کوه به آنها می‌گویند که اگر می‌خواهید به نوک قله برسید باید پایتان را جای پای راهنما بگذارید تا بتوانید فتح قله انجام داده باشید

یک سفر اولی هم همینطور است رهجویی که ۱۰ ماه سفر جسم انجام می‌دهد باید جسمش به آرامش برسد تا بتواند سفر جان کند و تازه می‌فهد که وادی اول چه می‌گوید و وقتی قله را فتح کرد و به رهایی رسید و جا پای راهنما گذاشت آن موقع است که وقتی ۳۰ سی‌دی را می‌نویسد سفر جان می‌کند یعنی در این مسیر راه یافته‌اید و حتما در این مسیر به راهنما نیاز دارید و در این مرحله است که می‌فهمی دوست داشتن یعنی چه و نفرت یعنی چه

راهنما‌ها کسانی هستند که بلده این راه هستند چرا آقای مهندس برای ۱۴ وادی اسم دیگری نیاورده کلمه وادی را اگر در اینترنت سرچ کنید در فرهنگ لغت به معنای مسیر جریان رود است با سنگ‌های سنگ لاخی که باید حتما از آنجا عبور کند و محل زندگی نیست وادی‌ها محل عبور است من در وادی یک باید عبور کنم و استاد امین در سیدی اخیرشان فرمودند که هر وادی یک شاه کلید است و راهنما‌ها کلید را به دست رهجو می‌سپارند و طریقه استفاده از این وادی‌ها را به آنها می‌گویند شما اولین سیدی کتاب ۶۰ درجه را زمانی که نگاه می‌کنید نوشته است لنگر کشتی را بکشید استاد سردار آخرین جمله باید خدمتگزار باشید و لذت ببرید و جایگاه راهنمایی همین است ما باید بار بدهیم سودمند باشیم و خدمتگزار، اگر حالمان بد باشد زمان به کندی می‌گذرد و اگر حالمان خوش باشد زمان سریع می گذرد و از همه چیز لذت می‌بریم پس قدم بنهید در مسیر راهنمایی که در مسیر رشد بسیار کمک حال شما است بازهم این هفته را به همه شما تبریک می‌گویم و از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید از همه شما تشکر می‌کنم.

تایپ: مسافر علی و مسافر محسن

ویراستاری: مسافر میلاد

عکس: مسافر سعید

بارگزاری: مسافر مهدی

مرزبان کشیک: مسافر پرهام