دریچه‌ای برای شناخت دنیای درون و بیرون

پیام برای کسانی که به دنیایی تازه قدم نهاده‌اند و به خویش خویشتن توجه می‌نمایند، بر شما واجب و ضروری است که از سخن به نقطه عمل حرکت نمایید و بر زمین و سماء توجه کنید. با اندیشه ژرف خود به رحمت ماوراء ایمان راسخ داشته باشید و بدانید که پاداش شما دست همیاری شما را خواهد داد. آنگاه بذر نیکو بکار و یا تخم و دانه باارزش، هم قوت کافی و هم ‌سایه‌بان‌هایتان برافراشته خواهد شد. پس آن کنید که فرمان است.

شاید این روزها روزنه‌ای برای یافتن جهان درون و برون باشد. شکرگزاری یعنی تشکر کردن، ما باید شکرگزار خالق خود باشیم یعنی از خداوند تشکر کنیم، تشکر و قدردانی باید در سه مرحله با زبان، با دل یا قلب و با قدم یا عمل باشد.

یکی از آموزش‌هایی که در کنگره۶۰ یاد می‌گیریم مبحث تشکر کردن و شکرگزاری از خالق و خداوند است. خیلی از ما شکرگزاری در خانواده را یاد نگرفته‌ایم، پدر و مادر برای فرزندان خود زحمات زیادی می‌کشند، آیا فرزندان این زحمات را برای پدر و مادر می‌کشند؟ شکرگزاری فرزندان در برابر پدر و مادرها نسبت یک به ده دارد.

درکشور ما هفته معلم، هفته پرستار و خیلی از مناسبت‌ها است، باید در این هفته از این عزیزان تشکر و قدردانی شود که درست از آن‌ها تشکر نمی‌کنیم. در کنگره۶۰ تشکر کردن موضوع مهمی است که با دادن پاکت، دل‌نوشته و پول انجام می‌گیرد.

آقای مهندس حسین دژاکام در صحبت‌های خود شرح دادند که هدیه باید پول باشد و هر کسی به اندازه توان خود این امر را به‌جا آورد. ایشان می‌گویند اگر من هم به راهنماها پاکت می‌دادم به این خاطر بود که بقیه این کار را یاد بگیرند. در ادامه صحبت‌های خود در رابطه با مبحث جهان درون و بیرون آقای مهندس حسین دژاکام چنین فرمودند: روزهایی که در حال سپری کردن هستیم شاید دریچه‌ای برای شناخت دنیای درون و بیرون باشند. بعضی‌ افراد هر چه را با چشم می‌بینند باور دارند و می‌پذیرند. جهان درون و بیرون، هر کدام ازصورآشکار و پنهان تشکیل شده است؛ یعنی صورآشکار را می‌بینیم و دیگری قابل روئیت نیست. آموختن علم جهان‌بینی کمک زیادی برای درک و فهم مسئله صورپنهان و آشکار می‌کند.

ما با اشراف داشتن به علم جهان‌بینی می‌توانیم ازجهان مادی پا را فراتر بگذاریم و جلوتر برویم. جسم انسان یک ماشین تمام اتوماتیک است و از خاک درست شده و در نهایت نیز به خاک باز خواهد گشت. روح چیزی است که از طرف خداوند به انسان داده شده است، روح انسان را به راستی و درستی هدایت می‌کند؛ ولی چیزی که ما به عنوان «من» می‌شناسیم در واقع همان نفس است. نفس در ظاهر و باطن تعیین موجودیت می‌کند‌. نفس در طول زمان مراحل تکامل خود را طی می‌کند و نفس قبل از آفرینش انسان به وجود آمده است؛ وقتی گفته می‌شود به جهان درون خود برویم منظور، رجوع کردن به نفس خود است.

هر کس در هر جایگاهی که وجود دارد عین عدالت است، به خاطر آن پیشینه ما می‌باشد که از روز الست آغاز شده و تا همین الان هم ادامه دارد؛ بنابراین باید به خویشتن خویش توجه کنیم. ممکن است ما مرتب در جهان‌هایی مملؤ از کینه، غم، تاریکی، ناامیدی، اعتیاد، جمع‌آوری پول و... سیر کنیم؛ اما باید بدانیم، این نفس که از روز الست آغاز شده هدفی را دنبال می‌کند، برای وارد شدن به دنیایی تازه باید قدم برداشته و حرکت کنند؛ مانند مصرف‌کنندگان مواد‌مخدر که به جهان تازه قدم گذاشته‌اند، واجب است که از سخن به عمل حرکت کنند. ما باید هر چیزی را که یاد می‌گیریم به نقطه عمل برسانیم در مورد مسئله شکرگزاری هم اول باید بلد باشیم بعد بتوانیم انجام دهیم.

باید به اطراف خود نگاه کنیم و به زمین و سما توجه داشته باشیم، اینکه حیوانات و زمین که چگونه به‌وجود آمده‌اند و چه کاری انجام می‌دهند؛ پس ما نباید منابع را نابود کنیم. به زمین توجه کنیم و در مصرف انرژی‌های مختلف نهایت صرفه‌جویی را داشته باشیم.

با تفکر، به رحمت و مهربانی و بخشش ماورایی و خداوند ایمان راسخ داشته باشید و این که می‌گویم ماورایی یعنی خداوند را به تنهایی نمی‌گویم؛ در رأس خداوند و بقیه نیروهایی که در ماوراء هستند مثل ملائک و فرشتگان. بدانید که پاداش شما دست همیاری شما را خواهد داد.

نویسنده: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر سما (لژیون چهارم)

ارسال: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر نازنین (لژیون ششم) دبیر سایت

همسفران نمایندگی کاسپین قزوین