معلمان واقعی در کنگره

جلسه نهم از دوره هشتادوچهارم کارگاه‌های آموزشی همسفران کنگره۶۰، نمایندگی آکادمی با استادی راهنما همسفر زری، نگهبانی همسفر بهاره و دبیری همسفر زهره با دستور جلسه «هفته راهنما» در روز سه‌شنبه سی‌ام بهمن ماه سال ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به‌ کار کرد.

 خلاصه سخنان استاد:

«بسم الله الرحمن الرحیم، ما راهنمایان همه با هم کمر خم کرده‌ایم و زانوان خود را بر روی خاک نهاده‌ایم و سجده‌ا‌‌‌ی آغاز نمودیم، برای شکرگزاری از این عمل عظیم که همانا خروج از جهان ظلمت و پیوستن به جهان نور و روشنایی بود، هم‌اکنون آموزش دیده‌ایم تا بتوانیم به انسان‌های دربند خدمت کنیم؛ زیرا خودتان گفتید که اگر فردی را احیاء کنیم؛ گویی تمام ساکنین زمین را احیاء کرده‌ایم و اگر فردی را نابود کنیم؛ گویی همه را نابود کرده‌ایم؛ پس یاریمان‌ کن تا خدمتگزار دردمندان باشیم نه آقا و سرور آنها؛ اما ما رهجویان، بر همه ما واجب و ضروری است که به بهترین شکل ممکن از راهنمایان خود سپاسگزاری و قدردانی کنیم. «نگهبان کنگره ۶۰»

به اولین راهنمای کنگره۶۰، جناب آقای مهندس حسین دژاکام و خانم آنی بزرگوار، همسفر گرامی‌شان و خانواده محترمشان تبریک می‌گویم که اگر این عزیزان نبودند قطعاً هیچ کدام از ما هم اینجا نبودیم و این جشن‌ها را در کنار هم نداشتیم. مجدداً به همه راهنمایان کنگره علی‌الخصوص راهنمایان گروه خانواده نمایندگی آکادمی تبریک می‌گویم که با جان و دل خدمت می‌کنند. ان‌شاءالله ثمره خدمت نیکویتان را به زیبایی دریافت کنید و رهجوهای بسیار خدمتگزار و خوبی تحویل کنگره دهید؛ همچنین به خانم عزت عزیز راهنمای محترم خودم، تبریک می‌گویم که هر چه دارم و ندارم به برکت وجود ایشان بوده، اگر قدرت کلام ایشان نبود این اتفاق برای من نمی‌افتاد، از ایشان بسیار سپاسگزارم. از ایجنت محترم و مرزبانان عزیز بابت برگزاری جشن امروز سپاسگزارم و خداقوت می‌گویم.

و اما هفته راهنما؛ در سی‌دی قایق نجات استاد سردار خطاب به جناب مهندس می‌فرمایند: «شما در این باب به کسانی که هرگز ندیده‌اید یاری خواهید نمود». در زمان درمان آقای مهندس هرکدام از ما در هر جای این سرزمین حضور داشتیم، نمی‌دانستیم، اعتیاد چیست و با مقوله اعتیاد اصلاً مواجه نبودیم. ایشان پس از درمان ماندند کنگره بنا شد و به یاری ما شتافتند. اگر رهجو می‌خواهد دستاوردی از حضورش در کنگره داشته باشد و چیزی کسب کند، نیاز به شال راهنمایی دارد. راهنمایی بسیار عجیب و درواقع مواجه شدن و نبرد با خود است.

زمانی‌که به رهجو حرفی می‌زنی، عیناً برایت اتفاق می‌افتد و یا با آن روبرو می‌شوی، پس در این مسیر در درجه اول من راهنما آموزش بیشتری می‌گیرم و معتقدم که به گفته خانم شانی «بعد از تحویل دادن شال تازه می‌توانم مدعی باشم که راهنما شده‌ام». درحال‌حاضر از رهجوهایی آموزش می‌گیرم که هر کدام حال مختص به خودشان را دارند. ما در پیشگاه قدرت مطلق در حضور دیده‌بانان، نگهبان کنگره ۶۰، مسافران و همسفران سوگند یاد کردیم، تمام تلاشمان را انجام دهیم که این مسیر را به بهترین شکل پیش ببریم. هرکسی خودش، خدایش و وجدانش می‌داند که چه عملکردی دارد.

امیدوارم رهجوهای صالحی پرورش دهیم. اگر من زری رهجو را برای خودم پرورش دهم، باید به حال خودم افسوس بخورم. انسان‌های که پرورش می‌دهیم، در درجه اول برای حال خوب خودشان، زندگیشان و برای اجتماعی که قرار است در آن زندگی کنند و همچنین برای کنگره است. من همیشه می‌گویم: «کیفیت مهم‌تر است نه کمیت». امیدوارم این اتفاق برای خود من افتاده باشد.

استاد امین در سی‌دی مدرس می‌گویند: «برای اینکه جامعه در مسیر درست پیشرفت کند نیاز به معلمان واقعی دارد؛ زیرا مربی می‌تواند روح و نفس انسان را پرورش دهد و در اختیار بگیرد». این موضوع اهمیت جایگاه معلم و راهنما و نقش آن را در زندگی بشری بیان ‌می‌کند،  شخص اگر بخواهد در کنگره به جایگاه راهنمایی دست پیدا کند، باید جا پای راهنما بگذارد و مستلزم این است که فرمانبردار و آموزش‌پذیر باشد؛ زیرا تجربه‌ای که راهنما دارد یک رهجوی تازه‌وارد و سفر اولی ندارد. قطعاً راهنما با تمام جانش، علمش و آموزش‌هایی که گرفته است رهجو را به درستی پرورش می‌دهد و تنها او است که می‌داند زمانی که رهجو وارد سفر دوم می‌شود، چه لذتی دارد. نیازی به بیان نیست، روز رهایی بهترین روز راهنما است. من این حس را با هیچ چیز در کنگره عوض نمی‌کنم.

شخص با حال بسیار خراب و نامتعادل به کنگره آمده و بعد از گرفتن آموزش‌ها به تعادل لازم رسیده است. من به رهجوهای خودم می‌گویم شما روز اول از خودتان عکس بگیرید و با عکس روز رهایی مقایسه کنید. می‌توانید تفاوت را ببینید. در واقع سفری که از ظلمت به نور، نادانی به دانایی، نفرت به عشق و محبت که در نوشتارها می‌خوانیم در همسفر اتفاق می‌افتد. ما در این مکان عشق را یاد می‌گیریم، راهنما با عشقی که در وجودش هست بدون چشمداشت رهجوی خود را هدایت می‌کند، اگر عشق نباشد نمی‌توانیم کنار هم باشیم، با محبت یکدیگر را در آغوش بگیریم و اگر غیر از این بود توانایی انتقال حس خوب را نداشتیم.

از همه رهجوها و همسفرانی که قدم در این راه گذاشتند، می‌خواهم اگر قرار است استفاده لازم را از آموزش‌ها ببرند باید پشت راهنما راه برویم تا بتوانیم این جایگاه را تجربه کنیم. استاد امین سه ویژگی معلم واقعی را بیان می‌کنند: یک معلم اگر بخواهد به شخصی با هر جایگاهی آموزش بدهد، باید مرتبط با نیاز فرد باشد.ما به اینجا آمده‌ایم تا راجع به اعتیاد بدانیم و در مورد زندگی‌کردن یاد بگیریم.

مطالبی را که معلم آموزش می‌دهد باید حقیقی باشد یعنی بدین‌صورت است که  آنچه را دریافت کرده‌ایم، باید انتقال دهیم و موضوع بعدی، مطلب را خیلی ساده توضیح دهیم. به‌طوری‌که زمانی که صحبت می‌کنند یک فرد با سطح سواد پایین هم‌ متوجه شود، تازه‌وارد در حقیقت در بیابان بی‌آب و علف راهش را گم کرده بود، شما برای فردی که در بیابان راهش را گم کرده بهترین سفره را پهن‌ کنید اولین چیزی که از شما می‌خواهد آب است؛ چیز دیگری به چشمش نمی‌آید. در واقع یک راهنما باید مطالب را ساده‌ کنید نه اینکه از مولانا و بوستان و گلستان و ... بگوید که رهجو چیزی متوجه نشود. ان‌شاءالله همه راهنمایان این ویژگی‌ها را داشته باشند تا بهترین رهجوها را پرورش دهند.

آقای مهندس تاکید بر قدرشناسی دارند و می‌فرمایند: وظیفه یک رهجو است که به بهترین شکل از راهنمایش تقدیر کند؛ ولی بهتر از آن برای یک راهنما دیدن حال خوب و خدمتگزار بودن رهجو است.  شخصی که به‌ دنبال حاشیه نباشد، فرمانبردار باشد و برای خدمت به دنبال بهانه نباشد؛ دراین‌صورت است که خدمت به سراغش می‌آید. ما گاهی فراموش می‌کنیم که بودیم و چه حالی داشتیم.

به اینجا آمدیم دوست و آشنا پیدا کردیم. با افرادی روبرو شدیم که حالمان را خوب می‌کنند. قطعاً هیچ راهنمایی به‌دنبال پاکت نیست؛ بلکه حال خوش رهجو برایش اهمیت دارد و درنهایت بایستی سپاسگزار خداوندی باشیم که ما را به این مسیر هدایت کرد و اگر اینگونه باشیم، با وجود رها شدن و یا نشدن مسافرمان، در درجه اول خودمان به حال خوش برسیم و بعد به دیگران نیز انتقال می‌دهیم. امیدوارم امروز جشن بسیار خوبی را در کنار هم داشته باشیم و رهجویان عزیز هم به بهترین شکل از راهنمایان خود تقدیر کنند.

           تقدیر از راهنمایان شعبه آکادمی                                       

تهیه گزارش و ارسال: همسفر سمیه لژیون راهنما همسفر بهجت (لژیون ششم )
عکاس خبری: فاطمه لژیون راهنما همسفر بهجت (لژیون ششم)
همسفران نمایندگی آکادمی