بزرگترین موهبت راهنمایی فرصت تزکیه و پالایش است

ضمن عرض تبریک هفته راهنما خدمت تمامی راهنمایان کنگره۶۰ به‌ویژه راهنمایان شعبه دنا که از عصاره جانشان به ما بخشیدند. اینک سوالی (بزرگترین موهبت راهنمایی برای شما چه بوده است؟) را از چند تن از راهنمایان در عرصه خدمت ارزشمند راهنمایی پرسیده‌ایم که شما را به بهره‌بردن از پاسخ‌های پر‌بار این عزیزان دعوت می‌کنیم:

راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم):
راهنمایی پروسه ای از درمان برای همسفران و مسافران کنگره‌۶۰ می‌باشد و در واقع تکمیل‌کننده درمان، محسوب می شود.قرار گرفتن در جایگاه راهنمایی برای من، بسیار بار آموزشی داشته و بیشتر مطالب و مفاهیمی که در سفر اول و قبل از این جایگاه به سادگی از کنارشان رد می‌شدم، اکنون برایم چالش بزرگی می‌شود و من را در امر آموزش گرفتن بسیار یاری می‌کند. همان‌طور که می‌دانیم راهنمایی چیزی جز عشق و محبت بلاعوض نیست و یک راهنما از تمام آنچه در جان دارد، برای رهجو می‌گذارد تا او را در امر درمان و رسیدن به تعادل یاری نماید.
بزرگترین موهبت راهنمایی برای من، دریافت عشق و محبت و تزریق آن در عمق جانم بوده، دوست داشتن انسان‌ها بدون توقع، موهبتی است که خداوند نصیب هر‌کسی نمی‌کند. خداوند را شاکرم که مرا لایق این نعمت دانست و مورد دیگر که آن هم نعمت بزرگی است، آموزش ديدن و رشد کردن در جایگاه راهنمایی است. امیدوارم بتوانم در این جایگاه مرهمی بر جان خسته همسفران عاشقی که بال‌هایشان زخمی ترکش‌های اعتیاد مسافرانشان شده است، باشم.

راهنما همسفر اعظم (لژیون هشتم):
عشق و محبت به هستی، آرامش و صبوری در زندگی، بزرگترین موهبت راهنمایی برای من است.
من با کوله‌باری از ن‌اامیدی و ترس پا به کنگره گذاشتم و با عشق و محبتی که از راهنمایم دریافت کردم، روز‌به‌روز حالم بهتر و بهتر می‌شد، از همان ابتدا، راهنما شدن و خدمت کردن را برای خودم تصویرسازی کردم و خدا را هزاران بار شکر که به این جایگاه مقدس رسیدم؛ زیرا خداوند اجازه خدمت به بندگانش را به هر‌کسی نمی‌دهد و از این بابت بی نهایت از خداوند بزرگ سپاسگزارم.
حالا زمانی‌که رهجو‌ها با ناامیدی و اوضاع و احوال به‌هم‌ریخته به لژیونم می‌آیند با صبوری با آن‌ها صحبت می‌کنم و از آموزش‌هایی که از کنگره و راهنماهایم‌ گرفتم آن‌ها را آرام و به آینده امیدوار می‌کنم. خداوند در کلام‌الله می‌فرمایند: «اگر نفسی را احیا کردید، انگار تمام نفوس و انسان‌ها را احیا کردید» و بزرگترین موهبت الهی برای من رسیدن به این جایگاه مقدس است. امیدوارم بتوانم از این جایگاه والا به خوبی نگهداری کنم، بتوانم در این چند سال راهنمایی‌ام، رهجویان عاشق خدمت پروش دهم و به کنگره تحویل دهم. در آخر تشکر می‌کنم از آقای مهندس، خانواده محترمشان، دیده‌بانان، راهنمایان عزیزم و تمام افرادی که در کنگره از آن‌ها آموختم و به حال خوش رسیدم.

راهنما همسفر زهرا (لژیون نهم):
جایگاه راهنمایی سراسر موهبت الهی است و بزرگ‌ترین موهبت؛ همان عشق، عقل و ایمان است.
خدمت در جایگاه راهنمایی، یک فرصت طلایی است که در اختیار انسان قرار داده شده برای تزکیه، پالایش و آماده‌سازی نفس برای رسیدن به خالق که تنها با کمک به مخلوقین خداوند مهیا می‌شود.
کنگره، به معنای واقعی بهشت است؛ زیرا موهبت بزرگ یادگیری را به همراه دارد. ابتدا با هدف خدمت به دیگران وارد این جایگاه شده و در ادامه وارد مرحله جدیدی از آموزش می‌شویم که در‌واقع فرصت ارزشمندی است برای رسیدن به خود واقعی که بزرگ‌ترین تأثیر آن، قدرت پذیرش و قدرت تشخیص در مورد مسائل زندگی است.
انسان زمانی موهبت الهی شامل حال او می‌شود که در این مکان مقدس حضور مداوم داشته و با گام نهادن در این مسیر ارزشمند، برای نجات و شادی دیگران از تاریکی به‌سمت روشنایی، بدون توقع خدمت کرده و با مشاهده آرامش و تغییرات در زندگی رهجو‌ها و حس حضور قدرت مطلق در تمام لحظات زندگی خودش، لذت‌بخش‌ترین لحظات را سپری می‌کند.

راهنما همسفر مهین (لژیون دهم):
(آن چه باور است، محبت است و آن‌چه نیست، ظروف تهی است)
اول باید سپاسگزار خداوند باشم که من را هدایت کرد به این سمت تا بتوانم در مکتب کنگره۶۰ شاگردی کنم.
به نظر من، عشق زیباترین موهبت الهی است و عشق در کنگره بزرگ‌ترین هدیه‌ای است که با راهنما شدن به من داده شد. این فرصت بسیار ارزشمندی است که در اختیار من قرار داده شده تا از علم راستین استفاده کنم. امیدوارم قدردان آن باشم و بدانم به‌ جای این‌که درگیر مسائل پیش‌پا‌افتاده و بی‌ارزش باشم، چشمم را باز کنم و به مسیری که پیش روی من باز شده توجه کنم و با نهایت تلاشی که به‌کار می‌گیرم از این مسیر استفاده کنم.
هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم، روز اولی که به شعبه رفتم با چشمانی پر از اشک بودم و دلی که با هیچ عملی شاد نمی‌شد و آرام نمی‌گرفت.
راهنمای عزیزم با عشق به اشک‌ها و صحبت‌های من گوش کردند و دلم را به کنگره و محبت کنگره قرص کرد. همیشه یاد آن عشق، نگاه گرم و امنیتی که به من دادند می‌افتم، دلم پر از شور و شوق می‌شود. از همان موقع تصمیم گرفتم هر کاری لازم است و دستم بر‌می‌آید در کنگره انجام دهم.
الان در این جایگاه خدمتی یاد گرفتم که شنونده خوبی برای دردها و مشکلات دیگران باشم، قبل از این خدمت اگر کسی با من از مشکل خود می‌گفت پا‌به‌پای آن شخص، اشک می‌ریختم و در مشکل او غرق می‌شدم؛ اما در کنگره یاد گرفتم که به جای غرق شدن در مشکلات، سعی کنم با آموزش‌هایی که از کنگره گرفتم آرامش نسبی به او بدهم، راه و مسیر را برایش بگویم و این موضوع در کل زندگی من ایجاد شده است.

راهنما همسفر فاطمه (لژیون یازدهم):
در کنگره‌۶۰، بزرگترین موهبت راهنمایی؛ فرصتی است که به ما برای تزکیه و پالایش داده می‌شود.
در این جایگاه، می‌توانیم با خدمت به دیگران، خود را نیز اصلاح کنیم و به رشد و تعالی برسیم. راهنمایی در کنگره‌۶۰، فقط آموزش و انتقال اطلاعات نیست؛ بلکه نوعی عشق و محبت است که راهنما به رهجو می‌دهد. این عشق و محبت، باعث می‌شود که رهجو، احساس امنیت و آرامش کند و بتواند به‌راحتی مشکلات خود را با راهنما در میان بگذارد. راهنما در کنگره‌۶۰، مانند پدر و مادری است که فرزند خود را در مسیر درست هدایت می‌کند. او با صبر و حوصله، به رهجو کمک می‌کند تا بتواند بر مشکلات خود غلبه کند و به رهایی برسد.
بزرگترین موهبت راهنمایی در کنگره‌۶۰، این است که به ما کمک می‌کند تا بتوانیم خود را بهتر بشناسیم و به انسانی بهتر تبدیل شویم و این فرصتی است که نباید آن را از دست بدهیم.
در‌واقع جایگاه راهنمایی مثل بقیه جایگاه‌های خدمتی دیگر در کنگره‌۶۰، موهبت بزرگ یادگیری را به همراه دارد و یک فرصت بسیار ارزشمند، برای رسیدن به خود است. در مسیر راهنمایی، کسی که بخواهد می‌تواند یک شخم اساسی به درون خود، صفات و ویژگی‌های خود بزند و آنچه لازم است، برداشت کند. در این جایگاه هم مثل جایگاه‌های دیگر، انسان با خود واقعی خودش، روبرو می‌شود.

عکاس: همسفر مرضیه رهجو راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر زهرا رهجو راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دنا