(رهایی از سیگار) شعری از مسافر یاور مهربان

باهوس وارد به کوي پستي و خواري شــدي

از مــيـــان روشـنـــايـي وارد تـــاري شدي

تا چــراغ سبـــز روشــن شـد بــراي اهــرمـن

بافريبش همدم و حاضر به همکاري شدي

عقل شد اغفــال نفـســـت داد فـرمان غلـــط

بـــا توهّـــم وارد وارونـــه پــنـــداري شدي

ضدارزش جاي ارزش شد و نفرت جاي عشق

ازمحبّـت دور گشتـه، سوي بـيـزاري شدي

اوّليـــن گامــي که انســان را بـرد در راه کــج

همدمي با نـارفيقان بود و سيـگاري شدي

گـــام بعـــدي رفتـــه اي در دام ديو اعــتيـــاد

در حصار اعتيــاد و فقـر و دشــواري شدي

نـابلـــد ره رفـتـــه اي در باتـــلاق افـتـــاده اي

ملتمـــس گرديـده و محتاج بـر يـاري شدي

کــاوش بنيـــان شصت و شيوه‌ی درمانشــان

مهـــربان با دود سيــگارت نکن تخريب جسـم