هفته راهنما مبارک

جلسه دوازدهم از دوره هفتم لژیون سردار کنگره۶۰ نمایندگی شهرری، به استادی راهنمای محترم مسافر محمدرضا، نگهبانی راهنمای محترم مسافر داود، دبیری مسافر امیر با دستور جلسه "هفته راهنما" دوشنبه 1403/11/29 ساعت 15 آغاز بکار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محمدرضا هستم مسافر،خوشحالم از اینکه در کنار شما دوستان هستم، ما در کنار هم جمع شده‌ایم و از مشارکت‌های یکدیگر استفاده خواهیم کرد تا آموزش بگیریم ما برای قوی‌تر کردن لژیون باید سعی و تلاشمان را کنیم و بهترین کمک برای قوی‌تر شدن لژیون حضور در آن لژیون است، وقتی به من اطلاع دادند که امروز به عنوان استاد جلسه در لژیون سردار حاضر باشم خیلی خوشحال شدم و مشتاقانه پذیرفتم تا بیایم و با وارد کردن اسم خودم در دفتر این لژیون به هستی ثابت کنم که من هم هستم و حضور دارم .

به عقیده من حضور در لژیون سردار برای هر کسی باعث افتخار است و خداوند شماها را خیلی دوست دارد که در بین ۱۵۰ نفر اعضای شعبه انتخاب شده‌اید و این لطف بی‌نهایت خداوند است که امروز بنا به هر دلیلی باعث شده تا شما در لژیون سردار حاضر باشید ، حالا باید تلاش کنید با حضورتان خدمتی انجام بدهید یا با مشارکت کردن آموزش بگیرید، جا دارد تشکر کنم از همه دوستانی که هفته راهنما را تبریک گفتند و ما را مورد لطف قرار دادند و من هم به نوبه خودم از راهنمای بزرگ کنگره آقای مهندس تشکر و قدردانی می‌کنم، من می‌خواهم عشق و محبت و قدرت و ثروت را نور نامگذاری کنم و در وجود خودم راهش بدهم ولی آیا امکان دارد که این‌ها در کنار کینه وفقر و ترس و ناامیدی باشد.

این‌ها نامشان تاریکی است و هیچ وقت نور در کنار تاریکی قرار گرفته نمی‌شود من ابتدا باید از تاریکی دوری کنم و آنها را از وجودم بیرون بریزم تا راه برای نور باز شود صفاتی که امروزه ما درگیر آن هستیم ریشه در کودکی ما دارد، در این میان بحثی وجود دارد که در کودکی به ما آموزش می‌دادند و می‌گفتند اگر کسی تو را زد بزن اگر کسی خواست از تو جلو بزند تو از او جلو بزن و به عبارتی ما را با صفت قوی بودن رشد دادند حالا به هر قیمتی که شده و نتیجه چه شد؟ نتیجه این شد که ما روز به روز تنهاتر شدیم.

چون از پدرمان یاد گرفته بودیم که اگر نتوانیم از بقیه جلو بزنیم وضعیف‌تر باشیم برچسب ضعیف بودن و یا ترسو بودن به ما می زدند و بدین ترتیب صفت کینه در ما رشد کرد، این مسیر را طی کردیم و تنها شدیم که البته این موضوع خیلی هم بد نیست چون در تاریکی و مشکل تنها ماندیم و به نظر من این خوب است چون عرفا هم وقتی می‌خواهند تربیت نفس کنند در تاریکی تنها می‌مانند، در سی دی غم جناب آقای مهندس می‌فرمایند غم و مشکل بزرگ انسان را به دو جهت سوق می‌دهد یا به پست‌ترین درجه یا به بالاترین درجه و می‌فرماید کسانی صعود می‌کنند که بیشتر سقوط کنند وقتی من انتهای تاریکی‌ها را تجربه کرده باشم آیا به نور یک لامپ قانع خواهم شد البته که خیر، چون بیشترین‌ها را برای خودم خواهان هستم تا جایی که بروم و برسم به آنجایی که از آن انشعاب یافته‌ام و به مرکز اصلی دست پیدا کنم.

تکنیک رسیدن به این مرکز اصلی بخشش است،بخشش در گفتار بسیار ساده است  اما در عمل خیلی سخت است به طوری که باید بتوانی وقتی کسی تو را زد او را با عشق و محبت ببخشی و از او کینه‌ای به دل نگیری، در نقش استاد جلسه هم اگر نتوانم چیزهایی که خودم آموزش گرفتم را به دیگران انتقال دهم و آنها را به دیگران ببخشم تا بدین ترتیب درهای آموزشی فراوانی برای من باز خواهد شد،تمام صفت هایی که امروزه در ما وجود دارد در کودکی در درون ما شکل گرفته است و به عبارتی در ژن ما نفوذ کرده است، وقتی خداوند به شما این فرصت را داده است تا در لژیون سردار شرکت نمایید .

یعنی اینکه این فرصت را پیدا کرده اید تا صفات و ژن های گذشته خودتان را تغییر دهید و سعی کنید پول یا هر چیز دیگری را بخشش می کنید با جان و دل این کار را انجام دهید و شما به این دانایی رسیده اید که تا بهای چیزی را پرداخت نکنید قدر آن را نخواهید دانست، پس قدر کنگره را بدانید که این زمین بازی را برای شماها مهیا نموده است تا بتوانید به بازیگری خوب تبدیل شوید و تلاش کنید هفته راهنما را به شایستگی قدردانی نمایید و وظیفه خود بدانید که ارزش چیزی را که بدست آورده اید را به خوبی جبران نمایید و یادتان نرود از کجا به کجا رسیده اید و این راهنماهای کنگره را شاید در هیچ کجای دنیا پیدا نکنید که واقعا از جان و دل خودشان برای بهبودی و به مسیر آوردن رهجویان خود مایه می گذارند.

مرزبان کشیک: مسافر احمد آقا محمدی
تنظیم و ویراستار: مسافر حسین از لژیون سوم
تایپ: مسافرسعید از لژیون یازدهم
مسافران نمایندگی شهرری