همه ما یک هدف را دنبال می کنیم

امروز دوازدهمین جلسه از دوره چهل و سوم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ ویژه مسافران ؛ نمایندگی ابوریحان با استادی راهنمای محترم مسافر محمد، نگهبانی مسافرداود و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه هفته راهنما در روز دوشنبه 29 بهمن ماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محمد هستم یک مسافر، خدا را شاکرم که این توفیق نصیبم شد امروز در این جایگاه باشم، دستور جلسه هفته راهنما هست این هفته را به همه راهنماها و خدمتگزاران کنگره ۶٠ تبریک می گویم، بچه ها در لژیون سردار مشارکت کردند همه هدف ما رسیدن به نقطه آسایش و آرامش است که به تمثیل بهشت می‌گوئیم و همه ما چه سفر اولی و چه سفر دومی که از کار و زندگی خود را رها می‌کنند و دغدغه این است که امروز جلسه است و همه یک هدف را دنبال می‌کنیم‌ حالا این هدف هر نوع خدمتی می‌تواند باشد لژیون سردار می‌تواند باشد و هر آن چیزی که در کنگره است. در جزوه جهان بینی می‌گويد که تو نفس داری که خود تو هستی و جایی دیگر می‌گوید یکی دیگر از اجزای صور پنهان، حس هست که قرار هست از طریق همه دستور جلسات و جایگاه های خدمتی به آن حس مشترک برسیم.

چون انسان جاری است و تمام این مفاهیم مثل مسیر اضداد و.. زمانی معنا دارد که من درحرکت باشم و اگر ساکن باشم هیچ کدام از این مطالب معنا ندارد و چون بلد نیستم حرکت کنم. معنای حس، عقل و نفس را نمی توانم درک کنم ولی با ورود به کنگره و پیدا کردن مسیر برای من معنا پیدا می کند که این جایگاه چیست؟ لژیون سردار چیست؟ رهایی چیست؟ و جایگاه و تعریف راهنما چیست و چطور می‌توانم از راهنمای خود قدر دانی کنم من خودم را می‌گویم. الان داشتم به یکی از دوستانم می گفتم که کی برویم خدمت آقای جامی راهنمای محترم برای قدر دانی در این هفته. به خاطر این که الان دیگر دغدغه مصرف سیگار و یا مواد را ندارم و چون راهنما مسیر را به من نشان داد باید از ایشان قدردانی کنم و هر کسی به اندازه  ظرفیت خودش باید از خود بپرسد امروز بعد از چند سال چرا باید خودم را به این جلسه برسانم؟ تمام پیدا کردن این مسیر منوط به این است که من جایگاه های مختلف مثل سفر اول، سفر دوم جایگاه های خدمتی و راهنمایی را تعریفشان را بدانم، تعریف نفس این است که دو خواسته  معقول و نا معقول دارد، حالا باید بدانم خواسته من در کنگره چیست آیا می‌خواهم خودم را فقط نشان دهم و همه به من احترام بگذارند، یا هدف چیز دیگری هست! پیام هفته راهنما به ما می‌گوید که همه ما کمر خم کرده ایم... یعنی این شال راهنمایی گرفتنش با یک امتحان دادن به دست می آید اما فهم آن جایگاه مهم است، مثلا جایگاه سفر اولی فقط این است که سه وعده دارو مصرف کند؟ در جزوه جهان بینی به ما می‌گويد دو بخش است اول صور آشکار که همان شال نارنجی و عزت و احترام می باشد و بخش دوم صور پنهان است که راهنما باید آموزش دهد و یک سری اطلاعات را به رهجو انتقال دهد، به کسانی که فقط یک مقدار از راهنما عقب تر هستند و هیچ فرقی با یکدیگر ندارند. این انتقال اطلاعات همان حس مشترک است و همه ما به دنبال رسیدن به آرامش هستیم که آرامش در سه قسمت جسم،  روان و جهان بینی است و هر زمان این سه تا درست شود می‌توانم بگویم چیزی فهمیدم و رها شده ام و از یک نقطه  تاریک به نقطه روشن حرکت کرده ام و می‌دانم برای اینکه به تعادل برسم باید چه کاری انجام دهم و در چه مسیری باشم و مسیر درست این است که لژیون سیگار را منظم شرکت کنم و برای این خواسته ای که دارم حاضرم بها بدهم یا خیر؟ اگر آن بها را بپردازم نفس هم تغییر خواهد کرد و آن سفر اولی با این روش رها می‌شود سفر دومی می‌شود و به جایگاه های خدمتی مثل مرزبانی و راهنمایی می رسد. و این جایگاه ها و خدمت ها زمانی امکان پذیر است که من قدم بردارم و گوش به فرمان راهنما و آقای مهندس باشم. در همین سی دی آخر مهندس همین تغییر جسم، صور پنهان و خواسته انسان را توضیح دادند، که اگر آن بها پرداخته شود حتما این تغییر ها و رسیدن به جایگاه ها هم شکل می‌گیرد، از این که به صحبت های من توجه کردید از همه  شما سپاسگذارم.

مرزبان کشیک: مسافر افشار
خلاصه نویس: مسافر علی
عکاس: مسافرمهدی
ویرایش و ویراستاری: مسافر علی
بارگذاری: مسافر یاشین