هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمی­نهد

جلسه هفتم از دوره چهل و ششم از سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره 60 در نمایندگی شهرری، به استادی راهنمای محترم مسافر محمد، نگهبانی مسافر امید و دبیری مسافر مجید با دستور جلسه: "هفته راهنما" دوشنبه 1403/11/29 ساعت 17 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محمد هستم مسافر، خدا را شکر می‌کنم که توفیق حاصل شد تا امروز در این جایگاه قرار گرفته و از شما دوستان آموزش بگیرم، همان طور که می‌دانید دستور جلسه هفته راهنما می‌باشد، جناب آقای مهندس در وادی یازدهم در رابطه با این که آدم ها چگونه در یک جایگاه قرار می‌گیرند و خدمت می‌کنند صحبت می‌کرد، اگر خوب به جایگاه راهنمایی دقت کنیم یا هر جایگاه دیگری می‌بینیم که یک مختصات و ویژگی هایی برای هر جایگاهی در کنگره وجود دارد.

یک سری صفت ها را هر جایگاهی در خودش دارد از جایگاه نگهبان نظم گرفته تا میکروفون گردان یا جایگاه راهنمایی یا ایجنتی، همه جایگاه ها یک مختصات یا ویژگی هایی دارند، من در جایگاه راهنمایی با تزکیه و پالایشی که دارم می‌توانم در آن جایگاه خدمت کنم، بزرگترین چیزی که یک راهنما می‌تواند با خودش داشته باشد محبت است تا بتواند در این جایگاه خدمت کند و از گرفتن لذت نبرد بلکه از بخشیدن لذت ببرد.

هیچ چیز از این بالاتر نیست که راهنما یک نقشی در احیای یک نفس دارد، من وقتی با دقت به خودم نگاه می‌کنم می‌بینم که من باید چه ویژگی هایی داشته باشم که بتوانم در این جایگاه به نحو احسن خدمت کنم، من اگر قرار باشد که کمک بکنم تا انسان ها رها بشوند اولین چیز که باید توجه کنم این است که ویژگی ها و گره های خودم را با جان و دل بپذیرم.

همه راهنما ها که صفت محبت درونشان وجود دارد باید با جان و دل تزکیه و پالایش را انجام بدهند، در غیر اینصورت محال است که راهنما حرفی بزند و رهجو قبول کند، خیلی خوشحالم که در این جایگاه قرار گرفتم و توفیق حاصل شد که در این هفته جایگاه استادی را تجربه کنم، امیدوارم همه ما بتوانیم از همه راهنماهای عزیزمان قدردانی کنیم.

مرزبان کشیک: مسافر احمدآقامحمدی
تنظیم و ویراستار: مسافر رضا از لژیون چهاردهم
تایپ: مسافر اسماعیل از لژیون سوم
مسافران نمایندگی شهرری