زندگی با تمام فراز و نشیب‌هایش، بازی قشنگی است

ضمن عرض تبریک هفته راهنما خدمت تمامی راهنمایان کنگره۶۰ به‌ویژه راهنمایان شعبه ملاصدرا که اگر راهنمایان دیروز نبودند و از عصاره جانشان به ما نمی‌بخشیدند؛ قطع به‌یقین راهنمایان امروز نیز نبودند. اینک گفت‌وگویی با چند تن از راهنمایان مسافر و همسفر در عرصه خدمت ارزشمند راهنمایی در نمایندگی ملاصدرا ترتیب داده‌ایم که در ادامه شما را به بهره‌بردن از این گفت‌وگوی پر بار دعوت می‌کنیم.

همسفرزهرا به‌همراه مسافر خود با آنتی‌‌ایکس مصرفی شیره و تریاک به‌روش DST همراه با دارو OT مدت ۱۰ماه و ۴روز با کمک، راهنمایان محترم مسافر علیرضا و همسفر مریم سفر کرده‌اند و درحال‌ حاضر ۳سال و ۱۰ماه است که به‌دستور آقای مهندس آزاد و رها هستند. رشته ورزشی وی و مسافرشان در کنگره والیبال است.

با توجه به فرصت خدمت در جایگاه راهنمایی، از نظر شما مهم‌ترین بخش کار یک راهنما در چه مرحله‌ای از خدمت ایشان است؟

پاسخ راهنما همسفر زهرا:

ابتدا شاکر خداوند هستم که توانستم در این جایگاه خدمت کنم. از نظر بنده تمام اعمال یک راهنما، مهم و حائز اهمیت است؛ زیرا از آغاز خدمت با جذب تازه وارد، پایدار نگه داشتن آن و در ادامه با آموزش‌های درست می‌تواند او را به حال خوش و تعادل برساند تا ماندگار شود و خدمتگزار باقی بماند؛ چراکه یک راهنما باید تمام تلاش و کوشش خود را بکند تا دانش و آگاهی بالایی را کسب کرده، قادر به کمک کردن به دیگران باشد و آسیب نبیند. هر انسانی برای عبور از تاریکی‌ها و رفتن به سمت روشنایی‌ها نیازمند بوده تا مسیری را طی کند که یکی از این مسیرها، خدمت کردن به انسان‌های دردمند و هم‌نوع خودمان است. 

زندگی با تمام و فراز و نشیب‌هایش، بازی قشنگی است. خدمت کردن در جایگاه راهنمایی لطفی بود که از طرف خداوند شامل حال من شده و باعث شد تا پیش از خدمت کردن به هر شخصی به خودم خدمت کنم، پیش از صیقل دادن فردی، خودم را صیقل بدهم، پیش از آموزش بخشش، خودم ببخشم و پیش از این‌که عملی را از کسی بخواهم، خود به آن کار عمل کرده باشم یا پیش از این‌که برای کسی الگو باشم، بهترین الگو برای خودم باشم؛ زیرا برای این‌که قادر باشیم به دیگران آموزش دهیم، ابتدا باید ناخالصی‌های خود را ذره‌ذره از درون پاک کنیم؛ چراکه در غیر این‌صورت صدای عشق و محبت هرگز شنیده نمی‌شود و در دل کسی جای نخواهد گرفت.

زندگی به‌معنا یافتن خود نیست؛ بلکه زندگی یعنی ساختن خودمان که درواقع انسان خود را در این جایگاه ساخته و سپس دیگران را می‌سازد؛ بنابراین زیبایی یادگیری در این است که هیچ کس نمی‌تواند آن را از شما بگیرد. قدرت رشد انسان‌ها از تلاش و سختی مداوم آن‌ها سرچشمه می‌گیرد و روزهای سخت موضوعی هستند که باعث می‌شود از ما انسان‌های قوی و نیرومندی ساخته شود؛ زیرا درواقع قرارگرفتن دراین جایگاه، تمام این‌ نعمت‌ها را به من زهرا داد. امیدوار هستم که بتوانم با تمام وجود در این جایگاه خدمت کرده و به انسان‌ها آرامش، عشق و محبت را هدیه کنم.

پاسخ راهنما مسافر مجتبی:

از نظر بنده، مهمترین بخش کار یک راهنما ایجاد عشق و محبت در رهجو است که رهجو توسط آن بتواند جذب لژیون شود، در کنگره ماندگار و خدمتگزار باشد. تمام آموزش‌های یک راهنما به وادی چهاردهم بازمی‌گردد که همان عشق و محبت است؛ زیرا با این دو واژه می‌توانیم کلیدهای بسیاری را برای باز کردن قفل‌های زندگی‌مان بدست آوریم. هرگاه نقطه‌ای از روشنایی در میان تاریکی ایجاد می‌شود با دریافت آموزش، آن نقطه به مرور زمان افزایش پیدا می‌کند و در نهایت به روشنایی وسیع می‌رسد و این یعنی این‌که بتوانیم در دل رهجو امید به‌وجود آوریم تا تاریکی‌های درون خودش را با کسب دانایی به روشنایی‌ تبدیل کند که این امر برای سفر کردن و به درمان رسیدن بسیار حائز اهمیت است. در پایان امیدوار هستم که بتوانیم در این مسیر با نهایت تلاش و کوشش، این وادی را نه‌تنها در خودمان، بلکه به رهجویان نیر انتقال بدهیم تا در کنار درمان خود به حال خوش و تعادل برسند.

تهیه گزارش و تایپ: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم)

ویرایش و ویراستار: همسفر مرضیه، مرزبان خبری 

ارسال: همسفر بیتا رهجوی راهنما همسفر ندا (لژیون سوم)

همسفران نمایندگی ملاصدرا (نیک‌آباد)