هفته راهنما

جلسه دوم دوره ی دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی بویین زهرا با استادی مسافر راهنما نوید، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر اسد با دستور جلسه " هفته راهنما  " در روز یکشنبه 28 بهمن ۱۴۰۳ ساعت۱۷ آغاز به‌کارکرد.

به نام قدرت مطلق الله

سلام دوستان نوید هستم یک مسافر ، از نگهبان و دبیر جلسه تشکر میکنم تا فرصت دادند در این جایگاه خدمت کنم.
دستور جلسه : هفته راهنما
قبل از هر چیزی به آقای مهندس حسین دژاکام، اولین راهنمای کنگره 60، که علم تجربه شده را در اختیار عموم قرار داد، تشکر میکنم. در رابطه با دستور جلسه آقای مهندس در سی دی وظائف رهجو به ساده ترین شکل فرموده اند که راهنما کسی است که راه را نشان میدهد؛ از جنس خود من(مصرف کننده) بوده است، یعنی هم درد و هم درمان است. به خاطر همین موضوع است که راهنما در کنگره آنقدر تاثیر گذار می باشد. وقتی یک کارشناس اعتیاد در بیرون از کنگره، با مدارک علمی بالا مثل دکتر یا حتی پروفسور، راجع به اعتیاد صحبت می کند، ولی در واقع خودش هیچ تجربه ای از اعتیاد ندارد و شاید حتی یک نخ سیگار هم استعمال نکرده باشد؛ پس این شخص نمیتواند خودش را قالب یک مصرف کننده ببیند. چون تجربه ای از اعتیاد ندارد و بن بست های اعتیاد را ندیده است.

جایگاه راهنما در کنگره بسیار با ارزش است به طوری که بیست نفر رهجو نمی توانند روی یک راهنما اثر منفی بگذارند؛ اما یک راهنما به تنهایی روی بیست نفرشان، اثر مثبت میگذارد. خدمت کردن راهنما به انسان ها از این حیث خیلی ارزشمند است که بدون حقوق و مواجب به کسانی که اصلا نمی شناسد، خدمت میکند. در ابتدای سفر دوم یک روز به راهنمای خودم گفتم که خسته شدم، من اعتیادم را درمان کردم ولی چرا مشکلاتم حل نمیشوند؟! خب آن زمان عجول بودم و فکر میکردم که بهترین راه کوتاه ترین راه است. راهنمایم به من پاسخ داد: اگر در کنگره ماندی و در باز کردن گره های دیگران کمک حال بودی، خداوند هم گره های زندگی تو را باز میکند.  در کنگره عشق و محبت، سختی بعد مسافت و دوری مسیر را از بین میبرد. راهنما شدن در کنگره ارتباط خاصی با هوش و سواد ندارد، من به شخصه راهنماهایی دیده ام که پنجم ابتدایی یا سیکل داشته اند اما در آزمون قبول شده و لژیون خوبی هم تشکیل داده اند، این خواست، به میزان اشتیاق به خدمت گذاری مربوط میباشد.
آقای مهندس میفرمایند که خداوند اجازه خدمت به بندگانش را به هر کسی نمی دهد. وظیفه ماست که در این هفته از راهنماهایمان قدردانی بکنیم. قبل از آمدن به کنگره و آشنایی با راهنمایم، سالها بود که محبت واقعی را ندیده بودم، اگر محبتی هم وجود داشت، من توان دیدن آن را نداشتم و راهنمایم چشمان(حس های) مرا باز کرد. به عنوان رهجو من میبایست همواره فکر کنم که راهنمای من، بهترین راهنمای کنگره است، این نوع تفکر به راهنما کمکی نمی کند، اما به شخص رهجو کمک شایانی میکند. در پایان برایتان بهترین آرزوها را دارم و امیدوارم که تمام سفر اولی ها، لذت و طعم رهایی را بچشند و بهشان توصیه میکنم لحظه رهایی خود را از الان تصور کنند و برای سفر دومی ها نیزخدمت، حال خوش و بهترین آرزوها را دارم.

تایپ و تنظیم: مسافر حامد لژیون دوم

سایت نمایندگی بوئین زهرا