راهنما در کنگره ۶۰ یعنی عاشق بودن.

مشارکت همسفر مینا
انسان در نهایت کمال متولد نمی‌شود و لازم است به اقتضای شرایط ذره، ذره تاریکی‌ها و روشنایی‌هایی را تجربه کند تا تبدیل به کسی شود که باید باشد. وقتی در اوج تاریکی هستی و از بودن در تاریکی خسته و ناامید شدی، مسیر کنگره برایت باز می‌شود و از دور یک روشنایی کم سویی می‌بینی عبور کردن از این تاریکی در بیشتر مواقع به تنهایی سخت است در آن زمان کسی که خود از این تاریکی عبور کرده می‌آید و دست تو را می‌گیرد و راه را نشان می‌دهد. راه و رسم درست زندگی کردن را با عشق و محبت به تو می‌آموزد؛ نکته جالبش این است که هیچ دست مزدی نمی‌گیرد، پس کسی که می‌خواهد در کنگره با این‌ همه سختی خدمت کند یا باید دیوانه باشد یا باید عاشق باشد، که تمام هزینه‌های رفت‌وآمد خود را بدهد، وقت خود را بگذارد و این کار را انجام بدهد. اولین عاشق در این مسیر جناب اقای مهندس‌دژاکام هستند، که تمام سختی‌های این مسیر را به جان خریدند تا از شیرینی رهایی افراد چه مسافر و چه همسفر لذت ببرند.

وقتی فردی رها می‌شود گویی سر از آن پیله‌ای که دور خود پیچیده بود در اورده و کم، کم در حال پروانه شدن هست، وقتی در آزمون راهنمایی شرکت کرد و به جایگاه راهنمایی رسید به نقطه‌ی کمال خود که پروانه شدن هست رسیده است. اگر پروانه گرد شمع مي­‌چرخد و مي‌­گردد و عاشقانه پر مي­‌سوزاند راهنما نيز براي حقيقتي چون دانش و بينش و براي تعليم و تربيت پروانه­‌وار گِرد رهجو مي­چرخد و سوخته­ بال، راه و رسم دانستن و سوختن و وصال را مي­‌آموزاند. شکر‌گزاری از مخلوق، شکر‌گزاری از خالق است در این هفته‌ی زیبا وقت شکر‌گزاری زبانی، قلبی و عملی از راهنماهای عزیز و عاشق کنگره‌ی ۶۰ می‌باشد این هفته را در راس به آقای مهندس‌دژاکام بنیان کنگره‌‌۶۰ و خانواده‌ی محترمشان و تمام راهنماهای خدمت گزار به ویژه راهنمای عزیزم خانم زهرا لژیون دوم صمیمانه تبریک عرض می‌کنم و برکت انجام این خدمت بزرگ نوری باشد که این جهان و جهان های دیگر را برایتان روشن کند.

مشارکت همسفر انسیه
قبل از هر چیز هفته راهنما را به بنیان و نگهبان کنگره ۶۰ که اولین راهنمای کنگره ۶۰ می‌باشند و همچنین راهنمایان بسیار گران‌قدرشان تبریک و تهنیت عرض می‌نمایم. هفته راهنما را به سرکار خانم آنی بزرگ اولین راهنمای گروه خانواده و همسفران کنگره‌۶۰ تبریک عرض می‌نمایم و همچنین هفته راهنما را به تمامی کمک راهنمایان و راهنمایان ارجمند کنگره‌۶۰ تبریک می‌گویم. اولین برداشت از جایگاه راهنما در کنگره‌۶۰ این است که کمک راهنما خودش در گذشته مصرف کننده مواد مخدر بوده و پس از مراجعه به کنگره‌۶۰ با استفاده از متد Dst توانسته اعتیاد خود را درمان کند و به رهایی کامل برسد، در ادامه فرد رها شده از دام اعتیاد بایستی در ادامه سفر خود آموزش‌های لازم را ببیند و علم و دانش خود را در شناخت اعتیاد بالا ببرد و در آزمون کمک راهنمایی با نمره بالا قبول شود که این آزمون بسیار سخت است و باید مطالعه زیاد در این زمینه داشته باشد.

راهنما در کنگره ۶۰ یعنی عاشق بودن، عاشق خدمت بودن، عاشق کمک به هم نوع، عاشق رها شدن مصرف‌کنندگان موادمخدر از دام اعتیاد، یک راهنما با تمام وجود تلاش می‌کند تا طعم شیرین رهایی را که چشیده به دیگران نیز بدهد، به عبارت دیگر همان بندعشقی که در پیام سفر اول وعده آن داده می‌شود. جایگاه راهنما ترکیبی از عناصر رهایی، علم و عشق که با مثلث عشق، عقل و ایمان که اساس کار کنگره می‌باشد عجین شده است. کسانی که از دور شاهد فعالیت کنگره و راهنمایان آن می‌باشند باور این موضوع برایشان سخت است، مگر می‌توان بدون دریافت هرگونه حقوق مادی ساعت‌ها، روزها، ماه‌ها و سال‌ها خدمت کرد؟ آری با دید حسابگرانه این عمل دیوانگیست مفهومی ندارد، اما با دید عاشقانه، عاقلانه و مومنانه این حرکت مفهومی دیگر دارد، مفهومی که باورش کار هر کس نیست به قول معلم بزرگ سردار که در کتاب ۶۰ درجه می‌گویند: ما برای آموزش و سپس خدمت درست پا به این جهان گذاشته‌ایم.

خدمت نبض زندگی است، وارد شدن به موضوع اعتیاد کار خطرناکی است به علت اینکه مغناطیس قوی دارد، تاثیر پذیری زیادی روی انسان‌ها می‌گذارد، بنابراین در بیرون از کنگره سر و کار داشتن با فرد معتاد سخت است، ولی در کنگره راهنمایان به سلاح‌هایی مجهز هستند که با کمک آنها می‌توانند به راحتی در این حوزه فعالیت کنند و کوچک‌ترین تاثیرپذیری نداشته‌ باشند، بلکه تاثیرگذار هم هستند و این سلاح همان عشق، عقل و ایمان است که سیستم ایکس را به تعادل می‌رسانند. در تقویم کنگره ۶۰ یک هفته در سال به عنوان هفته راهنما نامگذاری شده که البته در گذشته مصادف با همان هفته معلم بود که با صلاحدید بنیان کنگره آقای مهندس این برنامه تغییر کرد زیرا راهنما نیز معلم است. در این هفته اعضای کنگره ۶۰ به پاس قدردانی از تلاش راهنمای خود هدیه‌ای به او تقدیم می‌کنند که در کنگره به رسم تقدیر و تشکر پاکت را با همراه دلنوشته تقدیم راهنما می‌کنند.

موضوع تشکر و قدردانی از مخلوقین خداوند بسیار مهم است تشکر از پدر، مادر، معلم، دوست و راهنما و... یعنی قدر آنها را می‌دانیم و برای وجود آنها ارزش قائل هستیم. امید است که همه ما بتوانیم در هفته راهنما از راهنماهای عزیزمان تشکر و قدردانی که در حد و شأن و شخصیت ایشان است انجام بدهیم.درپایان این شعر را تقدیم می‌کنم به همه‌ی راهنماهای کنگره بخصوص راهنمای خوب خودم خانم زهرا که برایشان آرزوی سلامتی دارم.
یکی هست تو زندگیم تا آخرا
یکی که دوستش داریم ما بچه‌ها
یکی که بودنش مثل نعمته
یکی که بهش میگیم ما راهنما
تو روزای بد زندگیم بوده
تو همه دردام و مشکلام بوده
همگی می‌خوایم بدیم ما دست‌به‌دست
تا مگه محبت‌هاتو بدیم پس
می‌دونی کیا رو من می‌گم الان
آره ما بچه‌های کنگره شصت
مثل مادر تو گرفتی دستمو
تو نجاتم دادی از اون زندگی
حالا نوبت منه که جبران بکنم
تا که بیشتر قدر ترا بدونم

نویسنده: همسفر مینا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم) همسفر انسیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون یکم)
رابط خبری: همسفر ندا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم) همسفر میترا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون یکم)
ارسال: همسفر ندا دبیر سایت
همسفران نمایندگی پردیس