English Version
This Site Is Available In English

برکت می‌تواند در قالب یک انسان باشد

برکت می‌تواند در قالب یک انسان باشد

جلسه دهم از دور دهم کارگاه آموزشی مجازی همسفران کنگره60 نمایندگی پروین اعتصامی اراک، به استادی همسفر نجمه با دستور جلسه «هفته راهنما» روز شنبه 27 بهمن ماه 1403 آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

در ابتدا هفته راهنما را به جناب آقای مهندس و خانم آنی عزیز اولین راهنمایان کنگره۶۰ و همچنین استاد بزرگ جهانبینی؛ جناب استاد امین عزیز تبریک و تهنیت عرض می‌کنم و در ادامه این هفته پرشگون را به راهنماهای گرانقدرم خانم نسیم عزیز و خانم زهرا عزیز تبریک و شادباش عرض می‌نمایم. استاد شهریار در دو بیتی‌های خود چه زیبا و قشنگ از آموزگار خویش سخن گفته‌اند:
از پدر گر قالب تن يافتم
از معلم جان روشن يافتم
 ای معلم چو كنم توصيف تو
چون خدا مشكل توان تعريف تو

در کلام خداوند هم به صورت‌های مختلف اشاره شده است که؛ ٳنَّ الاِنسانَ الرَّبهی الکَنود؛ یعنی انسان‌ها نسبت به رب و آموزگار خویش ناسپاس می‌باشند، مگر آنانی که در مسیر مستقیم و عمل سالم قرار داشته باشند. حال این سٶل برای من پیش می‌آید که؛ آیا ما انسان‌ها قادر هستیم به اهمیت و ارزش آن کلام پی ببریم؟ در سیستم کنگره۶۰ جایگاه‌های مختلفی داریم، از جمله؛ جایگاه راهنمایی که بسیار هم مقدس می‌باشد. تمام کار انتقال آموزش‌های کنگره۶۰ بر دوش راهنمایان است.

درواقع راهنمایان هر کدام بذرهایی کاشته شده هستند که خود نیز بذرهایی می‌کارند و راهنمایانی تحویل می‌دهند. آن‌ها هم روز اولی که به کنگره۶۰ آمدند تفاوتی با دیگران نداشتند و طی آموزشی که در کنار راهنماهایشان دیده‌ بودند، هر روز قوی‌تر و پخته‌تر می‌شدند تا اینکه امروز در این سیستم از جان و دل در حال خدمت می‌باشند. آن‌ها یاد گرفته‌اند که در فعالیت‌های خود فقط تأثیرپذیر نباشند، بلکه تأثیرگذار هم باشند و در این مکان همچین چیزی امکان ندارد مگر با سلاح‌های؛ عشق، عقل و ایمان! این سلاح‌ راهنمایان است که با آن به جنگ اهریمن می‌روند و البته اساس کار کنگره۶۰ هم می‌باشد.

عشق یعنی رهایی انسان از ظلمات، عقل یعنی علم بدست آمده از دانش کنگره۶۰ و ایمان نیز یعنی به هدف و مسیر رسیدن! فرزندان ما در دو بخش تربیت می‌شوند؛ یک بخش در خانواده است و بخش دیگر به عهده معلم می‌باشد و هر دو بخش بسیار مهم هستند، چراکه نسل‌های آینده را فرزندانمان می‌سازند. راهنما هم مانند یک معلم عمل می‌کند اما تفاوت‌هایی بین یک معلم و یک راهنما در کنگره۶۰ وجود دارد، اولین تفاوتی که دیده می‌شود این است که؛ انسانی که به عنوان رهجو وارد کنگره۶۰ می‌شود از خانواده و معلم‌های خود آنچنان درس نگرفته است که اگر درسی گرفته بود شرایط بهتری را در زندگی تجربه می‌کرد.

خیلی عجیب است که افکارمان به دو دسته، قبل و بعد از کنگره۶۰ تقسیم شده‌اند که البته از تفاوت بین این دو دسته خود نیز تعجب می‌کنم. تفاوت بارزی که مدت‌ها ذهنم را مشغول کرده این است که؛ قبل از آشنایی‌ام با کنگره۶۰، گمان می‌کردم وقتی از خداوند طلبِ برکت در زندگی می‌کنم یا کسی پر این زمینه برایم دعا می‌کند، منظورش از لحاظ مالی می‌باشد، پس همیشه گله‌مند بودم که چرا با این همه دعا، آنطور که می‌بایست زندگی سرشار از خیر و برکتی ندارم؟! اما وقتی با کوله‌باری از حسِ بد و متناقض پا به کنگره۶۰ گذاشتم نظرم بالکل تغییر پیدا کرد.

به نظرم برکت می‌تواند در قالب یک انسان باشد که آن را با تمام جان، موهبتی از طرف خداوند دانست، کسی که مادرت نیست اما مادرانه محبت می‌کند و مرهم دردهایت می‌شود، کسی که هم خانه‌ات هم نیست اما خواهرانه سنگ صبورت می‌شود و با گوشِ دل طوری حرف‌هایت را می‌شنود که گویی مدت‌های زیادیست در زندگی‌ات است. برکت یعنی کسی که مانند یک دوست محرم اسرارت می‌شود، کسی که شاید روانشناس و مشاور نباشد اما بهتر از آن‌ها راهکار پیشِ پایت می‌گذارد و با کمک‌ها و دلسوزی‌هایش برایت پُلی می‌سازد تا از دریای پر تلاطم زندگی کمی راحت‌تر بگذری.

یکی از برکت‌های پررنگ زندگی من نیز راهنماهای خوبم هستند که در لحظات و دوراهی‌های سخت و تاریک با مشعلی روشن، راه را نشانم می‌دهند. شاید بعضی از ما انسان‌ها قبل از کنگره۶۰ فعل سپاسگذاری را نمی‌دانستیم؛ اما جناب مهندس با دستورجلسه به این عنوان، ما را آموختند که؛ لَم یَشکُر المَخلوقُ وَ لَم یَشکُر الخالِق؛ اگر امروز من نتوانم سپاسگذار رب، مربی و راهنمای خودم باشم، چگونه می‌توانم سپاسگذار خدای خود باشم؟ اگر امروز من نتوانم بگذرم، فردا چگونه می‌توانم بگذرم؟

یکی از قوانین کائنات، کاشتن و درو کردن است، اگر نکاری چه چیزی را می‌خواهی برداشت نمایی؟ در اینجا یاد گرفته‌ام باید دوست داشته باشم تا دوست داشته شوم، باید بکارم تا برداشت نمایم. بنابراین از ته قلبم دوستتان دارم راهنماهای عزیزم! جایگاهتان آنقدر والا و ارزشمند است که من توانایی جبران زحماتتان را ندارم، تنها دارایی من دعای خیری است که همیشه بدرقه راهتان می‌کنم و از خداوند می‌خواهم زندگیتان سرشار از شادی و سلامتی باشد.

تایپ: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر نسیم (لژیون یازدهم)
تنظیم و ارسال: همسفر حمیده نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .