راهنمایان پیام‌آوران کوچکی هستند که راه را نشان می‌دهند

جلسه سوم از دوره هشتم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران نمایندگی سهروردی اصفهان با استادی راهنما همسفر شهرزاد با دستور جلسه «هفته راهنما» در روز شنبه ۲۷ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

سخنان استاد:

در کنگره‌۶۰ به کسی راهنما گفته می‌شود که در گذشته مصرف‌کننده مواد مخدر بوده و در مرحله حق‌الیقین اعتیاد به سر می‌برده و یا یکی از نزدیک‌ترین افراد به شخص مصرف‌کننده بوده است؛ در واقع در مرحله عین‌الیقین اعتیاد بوده  و پس از رسیدن به رهایی و درمان قطعی اعتیاد در کنگره، در آزمون‌های فنی و جهان‌بینی راهنمایی نمره قبولی را کسب نموده و در ادامه با اخذ نمره انضباط از مرزبانان و تأییدیه تربیت‌ بدنی کنگره۶۰ و کنگره دیده‌بانان و همچنین انجام پیمان راهنمایی، موفق به دریافت شال نارنجی راهنمایی شده است.

راهنمایان پیام‌آوران کوچکی هستند که راه را نشان می‌دهند. یک راهنما مسئولیت خطیری را بر عهده دارد و می‌تواند مسیر زندگی شخص را عوض کند؛ پس باید در مورد هر چیزی تفکر کند و بعد لب به سخن بگشاید و به آنچه خود می‌گوید جامه عمل بپوشاند؛ چراکه حرفی به دل رهجو می‌نشیند و تأثیرگذار است که راهنما آن را خودش کاربردی کرده باشد. جایگاه راهنمایی، ادامه پروسه درمان است و به قول خانم شانی عزیز: «انگار از آن طرف میز می‌آیی این طرف میز، تا قبل از رسیدن به این جایگاه سرویس می‌گرفته و رشد می‌کرده، حالا باید سرویس بدهد تا رشد کند و به گره‌های وجودی‌اش بیشتر از قبل پی‌ ببرد.» یک راهنما پیمان بسته و فراموش نمی‌کند که آقا و سرور رهجویانش نیست؛ بلکه این جایگاه یک امانت الهی‌ است که به او داده شده و باید با آموزش صحیح و عملی کردن آن‌ها در درون و بیرون خود در نگهداری این امانت الهی کوشا باشد.

راهنما یعنی عاشق خدمت کردن؛ یعنی تمام رهجویان لژیون پاره‌ای از تن او هستند. با شنیدن مشکلات رهجو دلش به درد می‌آید و با خوشحالی آن‌ها شاد می‌شود و نهایت تلاشش را می‌کند تا بهشتی را که خودش چشیده دیگران هم بچشند. راهنما با آموزش صحیح، حرکت درست و عمل درست باعث می‌شود که رهجو درون خود را بشناسد و در جهت اصلاح آن قدم بردارد. راهنما با حرکت در صراط مستقیم و تزکیه و پالایش از ضد ارزش‌های زیادی رها شده و این مهم، باز هم ادامه دارد. او با تمام وجودش می‌کوشد تا آرامشی را که خودش از آن برخوردار شده به رهجویانش هم انتقال دهد. در واقع حس راهنما بعد از مدتی به رهجو انتقال داده می‌شود؛ البته مشروط به اینکه شاگرد تشنه آموزش باشد و صدای پای استاد را بشنود. راهنما باید عاشق خدمت باشد و بداند در کلاس درس هستی، همیشه شاگرد است نه استاد! در مسیر عقل و عشق و ایمان حرکت کند تا به کمک این جایگاه و آموزش‌هایش بتواند ذره‌ای برای رسیدن به جایگاه والای انسانی قدم بردارد.

راهنما بودن در کنگره‌۶۰ هم سهل است و هم سخت؛ ولی اگر در چهارچوب قوانین باشیم، فرمانبرداری را پیشه خود کنیم، در انتقال آموزش صحیح کوشا باشیم، آنچه را آموخته‌ایم با عشق به رهجویان انتقال دهیم و به تزکیه و پالایش خود بپردازیم؛ پایانی بس شیرین شیرین دارد.

در پایان، این هفته زیبا و این جشن پرشگون را در رأس به استاد راهنمای عزیزمان، آقای مهندس دژاکام، خانم آنی بزرگ، استاد امین، خانم آنی کماندار و خانم شانی عزیز تبریک می‌گویم. خدمت تمامی راهنمایان کنگره‌۶۰ عرض تبریک دارم و تبریک ویژه خدمت راهنمایم همسفر الهه دارم؛ ان‌شاءالله در پندار، گفتار و کردار بتوانم قدردان راهنمایم باشم و اینگونه ذره‌ای بازپرداخت بدهی را به‌جای آورم.

عکاس خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون پنجم)
ارسال: راهنما همسفر زهرا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سهروردی اصفهان