پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگریست

سیزدهمین جلسه از دوره پانزدهم سری کارگاه های آموزشی عمومی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی هاتف با نگهبانی مسافر مرید و استادی راهنما مسافر محمد و دبیری مسافر حسین با دستور جلسه"وادی سیزدهم و تاثیر آن روی من" روز پنجشنبه 25 بهمن ماه 1403 ساعت 16:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را سپاسگزارم که به من اجازه داد در این جایگاه حضور داشته باشم و آموزش بگیرم، از جناب مهندس بابت فراهم کردن این بستر سپاسگزارم، از ایجنت محترم و مرزبانان عزیز در بخش مسافران و همسفران تشکر می‌کنم و پیشاپیش هفته راهنما را به راهنمایان عزیز و راهنمایان تازه واردین تبریک عرض می‌ نمایم.

در مورد دستور جلسه "وادی سیزدهم، پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگریست"  باید گفت برای اینکه بتوانیم وادی های دهم تا چهاردهم را درک کنیم، باید وادی های قبلی را کاربردی کرده باشیم، زمانی می‌توانیم خط دیگری را شروع کنیم که در مورد آن تفکر کرده و به دانش و آگاهی لازم رسیده باشیم  و بدانیم چه خطی را  آغاز می کنیم.
در این وادی به موارد عشق، عقل، ایمان و خط خمر اشاره می نماید بدین منظور که کسی خمر درونی او خوب کار می‌کند که واقعاً کنگره ۶۰  را شناخته باشد چه به عنوان سفر اولی که برای درمان به کنگره آمده و به رهایی می‌رسد و چه برای شخصی که خدمت می‌کند پس وقتی من وارد کنگره شده و درمان می‌شوم باید ببینم در این درمان چقدر به تعادل رسیده و آیا توانستم نقطه تحمل خود را بالا ببرم و با کوچک‌ترین چیز دچار به هم ریختگی نشوم یا اینکه هنوز صفت گذشته خود را حمل کرده و نمی توانم به چشمه جوشانی تبدیل شوم .
زمانی که من به عنوان یک سفر اولی با حال خراب وارد کنگره می شوم، راهنمای تازه واردین با آغوش گرم از من استقبال می کند، آیا مطلب را گرفته‌ام که می‌خواهم خط دیگری آغاز کنم که در اینجا وادی دوازدهم می فرماید، در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود پس باید بدانم در آخر امر چه امری قرار است برای من اتفاق بیفتد و امر اول چیست؟ آیا می‌خواهم واقعاً به تعادل و رهایی برسم یا خدمت کنم پس باید تک تک این ورودی‌ها را کاربردی کنم تا خط خمر من خوب کار ‌کند و حس من تغییر نماید.
بعد از این وادی، وادی عشق و محبت است به این منظور که اگر می‌خواهیم ذره‌ای از این دریای بی‌کران را بفهميم باید آنها را درک کنیم که به این راحتی نبوده و فقط به کلام نیست چرا که ما باید فکر کنیم آیا زندگی فقط همین است که مشکل ما حل شد و چون به رهایی رسیدیم کارمان تمام شده است، خیر این چنین نیست چرا که در این رابطه جناب مهندس می‌فرمایند، پایان هر مشکل، مشکل دیگری نیز هست که به ما بستگی دارد که چگونه زندگی را نگاه کنم که هم زیادی غرق نشویم یا برعکس آن که هیچ تولیدی نداشته باشیم پس جناب مهندس به ما آموزش داده که برای چه اینجا هستیم و چه رسالتی داریم و وقتی این وادی را متوجه می‌شویم، استرس و حرص چیزی را نخورده و کمتر مال اندوزی کنیم و در ادامه مسیر ارزش‌ها برایمان باز شده که خود با مادیات نیز همراه می‌شود .
هفته دیگر هفته راهنما است و باید بدانیم چقدر می‌توانیم از راهنمای خود سپاسگزاری و قدردانی نماییم یا اینکه از ایجنت، مرزبانان، دیده بانان و حتی همسفرمان آیا سپاسگزاری می‌کنیم و قدردان هستیم، اینجاست که باید از خود بپرسیم که راهنما چه چیز و چه کارهایی برای من انجام داده است، به فرموده آقای حکیمی، راهنما مانند شمعی است که برای نشان دادن راه به تو می‌سوزد ، تمام می‌شود، خواسته‌ای از شما ندارد و فقط می‌خواهد شما به درمان برسید و راهنما کار خود را درست انجام می دهد تا زمانی که رهجو به رهایی برسد حال یا خدمتگزار می شود یا اینکه با کنگره هیچ حسابی نداشته و می‌تواند به زندگی خود برسد اما مورد بسیار مهم اینست که حداقل تعادل داشته باشد که اگر یک نفر بیرون از کنگره از شما پرسید کجا درمان شده اید با افتخار بگویید این مسیر را  خداوند سر راه ما قرار داد  تا ما به رهایی و تعادل رسیدیم حال باید ببینیم چقدر قدردان آن هستیم .
هنگامی که سر لژیون هستم از تک تک عزیزان انرژی و آموزش می‌گیرم و می‌بینم که روزی مشکلات  برای من خیلی سخت بود اما الان به راحتی از آنها عبور می‌کنم و این چیزی جز آموزش‌های کنگره نیست. امیدوارم هفته آینده آموزش‌هایی را که طول این مدت فرا گرفته‌ایم را اجرایی کرده و از راهنمای خود سپاسگزار باشیم تا پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری باشد و اگر این مسیر را به پایان برسانیم خط بعدی را بهتر آغاز ‌کرده تا پرده‌ها یکی یکی کنار برود و به چیزهای بهتری برسیم.

تایپ:مسافر بهروز لژوین هشتم

ویرایش:مسافر علیرضا لژیون یکم

ارسال: مسافر احمد لژیون نهم

عکس:مسافر وحید لژیون سوم