مسافری که به سفر دوم می‌رسد نباید در ذهن خود تصور کند که کلاً سفرش به پایان رسیده است

به نام قدرت مطلق « الله »

دهمین جلسه از شصت و پنجمین دوره کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ ویژه مسافران آقا در نمایندگی پرستار با استادی: مسافر مهدی، نگهبانی: مسافر جمیل و دبیری: مسافر حسین با دستور جلسه: « وادی سیزدهم و تاثیر آن روی من » در روز چهارشنبه مورخ بیست و چهارم بهمن ماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۷ برگزار گردید.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر،

خدا را شکر می‌کنم که در این جایگاه قرار گرفتم تا آموزش بگیرم از راهنمای خودم آقای رضا صبایی تشکر می‌کنم که به من اجازه دادند این جایگاه را تجربه کنم.
چون اولین جلسه استادی جلسه من است امکان دارد که یک مقدار استرس داشته باشم ولی همینکه در جمع شما هستم انرژی کسب می‌کنم،
دستور جلسه وادی سیزدهم می‌باشد با عنوان «پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است» من همانند افراد دیگر وقتی وارد ساختاری می‌شوم در ذهن خود نقاطی را هدف گذاری می‌کنم و به واسطه همین اهداف و در راستای این اهداف در معرض آموزش قرار می‌گیرم و آهسته آهسته دیدگاه من نسبت به جامعه و پیرامون خود تغییر می‌کند و قابل فهم میشود و به این باور می‌رسم که نقاط مهمی در زندگی من وجود دارد و باعث می‌شود که این نقاط را در ذهن خود ترسیم کنم، در این وادی بحث تغییر تبدیل و ترخیص نیز به میان می‌آید که مسافر در حال درمان و سفر اولی ابتدا تغییر پیدا می‌کند و کم کم به تبدیل می‌رسد و پس از حدود ۱۱ ماه آموزش، آهسته آهسته ترخیص می‌گردد و این از خطوطی می‌باشد که در زندگی هر فرد باعث ترقی و آرامش فرد می‌گردد ولی آیا این رهایی و سفر کردن پایان خط است؟ خیر
پس از صعود از این قله باید که نقاط و اهداف دیگری را در ذهن خود پیدا کند، یک انسان مصرف کننده که در مصرف خود پیشرفت می‌کند در واقع عکس این سیستم را انجام می‌دهد یعنی در مصرف و ساختار ذهنی خود تغییر تبدیل و ترخیص می‌شود و به یک انسان نامتعادل تبدیل می‌شود.
مسافری که به سفر دوم می‌رسد نباید در ذهن خود تصور کند که کلاً سفرش به پایان رسیده است بلکه همانگونه که در این وادی گفته شده پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگریست، باید بداند که راه ادامه دارد،
از اینکه به صحبت‌های من توجه نمودید سپاسگزارم.

عکس و تایپ و ویراست:

مسافر کوشیار از لژیون نهم

بارگذاری: مسافر حسین لژیون دوازده