سومین جلسه از دور پانزدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران به نمایندگی اردبیل، به استادی ایجنت محترم مسافر طیب، نگهبانی مسافرعلی و دبیری مسافر پیام با دستور جلسه "وادی سیزدهم و تاثیر آن روی من"سه شنبه 23 بهمن ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
شاکر هستم که بار دیگر فرصت حضور در کنگره و بهره‌گیری از آموزش‌های آن برای من فراهم شده است. امیدوارم جلسه امروز برای همه ما مفید واقع شود. موضوع این جلسه "پایان هر نقطه،سرآغاز خط دیگریست" می‌باشد، که نشان می‌دهد هیچ پایانی در حقیقت پایان نیست، بلکه سرآغاز مسیر جدیدی است. در تمامی وادی‌ها و آموزش‌های کنگره، تأکید بسیاری بر نوشتار و قلم شده است. حتی در کتاب آسمانی ما، سوره‌ای به نام "قلم" وجود دارد و خداوند به آن سوگند یاد کرده است. در دنیای امروز نیز، تمامی پیشرفت‌های علمی و تحقیقاتی، از جمله پروژه‌های عظیمی همچون ارسال موشک‌های ناسا، متکی بر نوشتار و مستندات علمی هستند. این اهمیت نشان می‌دهد که ما در کنگره نیز باید به نوشتار توجه ویژه‌ای داشته باشیم. تمامی تجربیات و پروتکل‌های درمانی ما به‌صورت مکتوب وجود دارند، از پروتکل درمان مصرف‌کنندگان شیشه، قرص، شیره، متادون و دیگر مواد، تا روش‌های صحیح سفر درمانی.
کنگره ۶۰ روش خاص و منحصر‌به‌فردی را در درمان اعتیاد ارائه داده است. اعتیاد در کنگره نه به‌عنوان یک بیماری غیرقابل‌درمان، بلکه به‌عنوان مسئله‌ای قابل‌شکافتن و حل‌شدنی بررسی می‌شود. نتیجه این نگاه، درمان قطعی و اصولی اعتیاد است که اگر فردی با دقت و جدیت در مسیر آموزش و اجرا گام بردارد، به آن خواهد رسید. در این مسیر، نوشتن و مطالعه، نقش اساسی ایفا می‌کند. نوشتارهای ما در حکم بذرهایی هستند که در بستری مناسب رشد کرده و ما را به مقصد می‌رسانند. جهان‌بینی یکی دیگر از ارکان اساسی این مسیر است. فهم صحیح جهان‌بینی چیزی نیست که صرفاً با مطالعه و جست‌وجو در اینترنت به‌دست آید؛ بلکه نیازمند تجربه، تفکر و به‌کارگیری در زندگی روزمره است. وادی‌ها نیز به همین ترتیب، تنها کلماتی ساده نیستند، بلکه حاصل سال‌ها تجربه و دانش‌اند. اما باید توجه داشت که وادی‌ها، خود هدف نیستند، بلکه وسیله‌ای برای رسیدن به هدف اصلی‌اند. همان‌طور که کنگره، کتاب‌های الهی، و حتی داروی OT وسیله‌ای برای رسیدن به هدف والای انسان، یعنی آرامش و تعادل، هستند.
در مسیر درمان اعتیاد، مفهوم نقطه و خط اهمیت ویژه‌ای دارد. اگر بخواهیم مسیری را آغاز کنیم، باید نقاطی را در طول مسیر مشخص نماییم که ما را به هدف برسانند. سفر ده‌ماهه درمان نیز خود یک مسیر است که در آن، هر نقطه به‌درستی و با دقت تعیین می‌شود. اهمیت اجرای کامل این مسیر در خانه و زندگی فردی نیز مطرح است؛ چراکه اصلاح الگوی خواب و زندگی روزمره، بخشی از این فرآیند درمانی است.
در وادی سیزدهم، اشاره‌ای مهم به مراحل "تغییر، تبدیل و ترخیص" شده است. این مراحل را می‌توان با استعاره‌ای از یک سطل آب درک کرد. ابتدا این سطل خالی است، سپس با ورود به چاه تغییر می‌کند و در نهایت پر می‌شود. اما آیا این کافی است؟ خیر، تا زمانی که سطل در ته چاه است، هنوز در نقطه‌ای ثابت قرار دارد. برای رسیدن به ترخیص، باید مسیر بازگشت را نیز طی کرد. قطع مواد مخدر تنها بخشی از این مسیر است؛ اما اگر فرد پس از رهایی، وارد خدمت و آموزش نشود، ممکن است به عقب بازگردد.من خود سال‌ها مصرف‌کننده مواد مخدر بودم، و این تنها بخشی از مشکلات من بود. اما زمانی که وارد مسیر درمان شدم، متوجه شدم که تنها با اجرای کامل مسیر و جبران خسارات گذشته می‌توانم به آرامش و تعادل برسم. تجربه من نشان داد که ده سال تخریب را می‌توان با یک سال سفر اصولی جبران کرد.وادی سیزدهم به ما می‌آموزد که زندگی ادامه دارد و پایانی در کار نیست. زندگی مانند اعداد ریاضی بی‌نهایت است. مرگ، پایانی بر زندگی نیست، بلکه مرحله‌ای دیگر از آن است. حقیقت چیزی است که ثابت می‌ماند، اما واقعیت‌ها در گذر زمان تغییر می‌کنند. درمان قطعی اعتیاد در کنگره یک حقیقت است که تجربه آن را ثابت کرده است. این وادی مرا به این درک رساند که زندگی تداوم دارد و کیفیت این تداوم، وابسته به آن است که چگونه زیسته‌ایم. اگر با خصلت‌های بد از این دنیا برویم، در ادامه مسیر نیز همان‌گونه خواهیم بود، و اگر با نیکی و راستی زندگی کنیم، همین‌گونه به راه خود ادامه خواهیم داد. امیدوارم که بتوانیم با حس و کلمات خوب، همدیگر را در این مسیر یاری دهیم و از آموزش‌های این جلسات برای ساختن آینده‌ای بهتر بهره ببریم.
تهیه و ارسال گزارش: مسافر یاشار
- تعداد بازدید از این مطلب :
68