سلام دوستان ملیحه هستم همسفر اکبر
وادی در اصطلاح ادبیات به « صحرا و بیابان » معنی شده و در عرفان عبارت از « سیر و سلوک » سالک؛ بخاطر وصول معرفت الهی است.
در کنگره وادیها چراغ درخشان مسیر هستند و راه را برای ما خستهدلان نشان میدهند. آقای مهندس چهارده وادی را معرفی کردهاند که هر کدام روشنگر جادهی معرفت میباشند.
وادی سیزدهم هم یکی از روشناییهای مسیر است، پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است.
این وادی نور امید را در دل هر فرد غمگینی روشن میکند؛ یعنی هیچ امری پایان پذیر نیست. مثلاً وقتی که یکی از آشنایان به دیار باقی میشتابد. اگر این وادی در ذهن ما حک شده باشد، هیچ وقت دچار افسردگی و ناراحتی نمیشویم؛ چون مرگ سرآغاز زندگی دیگری است.
بعد از سفر اول، تازه سفر دوم شروع میشود، من نباید به خودم ببالم که سفر اول را پشت سر گذاشتهام و تمام است، به قول آقای مهندس امین، تازه به نقطه صفر رسیدم و از حالا سفر اصلی من شروع شده است. در متن پیام دوم به من گوشزد شده:
(همسفر، از بندي كه آزاد شدهاي تو را سرمست نگرداند و براي اينكه بداني سفر دوّم به مراتب هم سخت و هم سهل است، دستهايت را به نشان پيچش در هم و به سوي آسمان نگهدار و تا آنچه دريافت ننمودهاي از ادامه باز نايست و بدان همسفران در آن مكان لا مكان تو را ياري خواهند نمود)
پس پایان سفر اول؛ یعنی شروع سفر دوم، یعنی وادی سیزدهم. من باید سیدی ها را با جان و دل گوش دهم، بنویسم و یاد بگیرم تا بتوانم به آن آرامش که آقای مهندس میفرمایند، برسم.
رابط خبری : همسفر سهیلا
ویراستاری و ارسال: همسفر عطیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شیروان
- تعداد بازدید از این مطلب :
113