امید در تک‌تک کلمات موج می‌زند

مشارکت مکتوب همسفران لژیون هفتم، راهنما همسفر زینب:

همسفر زینب:
گوادی سیزدهم یکی از وادی‌هایی که بسیار به آن علاقه دارم و همیشه تیتر وادی، مرا به تفکر وا می‌دارد؛ این وادی می‌تواند شخص را از دل ناامیدی و تاریکی تا اوج روشنایی، صعود داده یا از بلندای قله روشنایی و امید به قعر تاریکی و ناامیدی نزول دهد.

آنچه مهم و تعیین‌ کننده است، این است که شخص در کجا ایستاده، قصد رفتن به کجا را دارد و سطح خواسته، دانایی و آگاهی او چقدر است.

این وادی به من یاد می‌دهد که همیشه ‌و در همه‌ حال، حواسم به خودم باشد و بدانم، هر مسیری، خط پایانی دارد و هر تمام شدنی، یک شروع تازه.

فرصت برای کسی‌ که بخواهد در مسیر ارزش‌ها حرکت کند، هست و باید پای در راه‌ بنهد؛ به انسان اختیار کامل داده شده تا خطوط زشت یا آزاردهنده زندگی خویش را به خطوط زیبا و آرام‌بخش تبدیل کند، اما بایستی تفکر و اندیشه نماید و از تلاش بازنماند.

وادی سیزدهم، این مسیر و تلاش را با سه پارامتر مهم؛ تغییر، تبدیل و ترخیص توضیح داده که انسان در موضوعات مختلف، می‌تواند از این مراحل استفاده کند و خطی از زندگی و حلقه حیات را به‌ پایان ببرد و سپس مجدداً خطی دیگر و نقطه‌ای دیگر، و سر خط…

انسان همیشه در جست‌وجوی تازه‌هاست و کسی به فرمان عقل نزدیک است که خطوط عقل، عشق، ایمان و خمرش به درستی، قاعده و اندازه، کار کنند.

تاثیر این وادی روی من این بود که باور کردم هر تمام شدنی، یک شروع شدن تازه دارد و انسان از هر مرحله که عبور می‌کند، آموزش لازم را باید همراه خود به خط و مرحله بعدی زندگی‌اش ببرد تا تکامل برایش انفاق بیفتد.

باید بدانم احساس یأس و ناامیدی می‌تواند بزرگ‌ترین دشمن من در زندگی باشد و اگر به نظرم می‌رسد که در تمام امور زندگی به پایان نقطه‌ای رسیده‌ام، یقین داشته باشم و آماده باشم برای اینکه صفحه دیگر و خط تازه‌ای از‌ زندگی‌ام را قرار است ورق بزنم.

اگر درست تفکر کنم و درست قدم بردارم، در نهایت بر من خواهد افزود و کوله پشتی حیاتم از این آموزش پر خواهد شد.

همسفر فاطمه:
وادی سیزدهم، وادی انتخاب، حرکت و امید است؛ این وادی می‌گوید؛ پایان هر نقطه، سرآغاز خط دیگریست.

وقتی دو جمله از یک متن را بدون نقطه در امتداد هم می‌نویسیم و بعد شروع به خواندن آن متن می‌کنیم، همیشه انگار معنی جمله دوم در امتداد و ادامه جمله اول می‌آید حتی اگر هم‌مفهوم و هم‌معنی نباشند.

اگر این دو جمله را با یک نقطه از هم جدا کنیم، شکل بهتری برای خواندن و درک مفهوم آن ایجاد می‌کنیم؛ زندگی همه ما هم در این جهان، همین‌گونه است.

نقطه سرآغاز، یعنی در زندگی خودمان نقطه‌ای بگذاریم و تمام تارهایی که ما را به دنیای جهل، نادانی، ناامیدی و سکون متصل می‌کند، قطع کنیم و خط بعدی را با نگاهی تازه، تصمیمات درست و درواقع توشه‌ای از آگاهی، معرفت و عمل سالم آغاز کنیم.

این نقطه که در این وادی از آن صحبت شده، نقطه پایان نیست، بلکه سرآغاز هر انسان برای رسیدن از دنیای تاریکی به دنیای روشنایی است؛ اینجاست که من فکر می‌کنم در این وادی، امید در تک‌تک کلمات موج می‌زند.

این وادی می‌گوید از هیچ پایانی، دل‌تنگ نباش زیرا بعد از غروب هر خورشید، طلوعی زیبا در انتظار توست و روزی تازه شروع خواهد شد.

همسفر یاسمین:
تیتر این وادی به من می‌گوید؛ در پایان هر مرحله، مرحله دیگری آغاز می‌شود؛ برای مثال دوره ابتدایی را که تمام کردیم، همه چیز تمام نمی‌شود و ما به دوره راهنمایی می‌رویم اما با آگاهی بیشتر و این ادامه دارد.

من اوایل که به کنگره آمدم، تفکر و تصورم این بود که درمان اعتیاد، یک دوره است و با طی کردن آن، همه چیز درست می‌شود اما با آموزش گرفتن‌ها و شنیدن مشارکت همسفران، متوجه شدم که درمان اعتیاد فقط ترک مواد نیست، و مرحله بعدی، جهان بینی است که اگر آن را بالا نبریم، یاد نمی‌گیریم که چطور با مشکلات، پستی و بلندی‌های زندگی کنار بیاییم.

ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دهم) نگهبان سایت

همسفران نمایندگی اروند آبادان