گروه خانواده_ زندگی سرشار از آغاز و پایان‌هاست

همسفر اثمر: عنوان وادی سیزدهم پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است با تفکر پیرامون این وادی برای ما امید حرکت تعادل و آرامش نمایان می‌شود و به خوبی این نقطه را می‌فهمیم که در ناامیدی بسی امید است. پایان شب سیه سپید است؛ یعنی اگر کاری را انجام دادیم و به نتیجه نرسیدیم مأیوس نمی‌شویم و می‌دانیم هر شکست مقدمه یک پیروزی است و مشکلات را پله ترقی و صعود قرار می‌دهیم و با پشتکار و همت بلند در جهت تحقق اهدافمان گام بر‌می‌داریم و یک نمونه از موفقیت‌هایمان در سایه تلاش و همت مسافرانمان در رهایی از دام اعتیاد است. تشکر بسیار از آقای مهندس دژاکام بابت راهکار‌های عالی‌یشان.

همسفر مهدیه: هر دفتری که بسته شود، کتاب دیگری گشوده و مکتوب می‌گردد اگر مسافری به مقصد برسد، مسافر دیگری به سفر می‌رود و اگر حلاجی بر دار شود، حلاج‌های دیگری چون جوانه‌ها به صف، سر از خاک به در خواهند آورد و این فرمان قدرت مطلق است‌ که در حال جاری شدن است و هیچ موجودی در هیچ یک از مرحله‌های تکاملی خود به خواب نمی‌رود و اگر هم به ظاهر خواب باشد در حال گرفتن قدرت و قوت از مبدأ خویش است تا راه را بهتر بیابد و فرمان را بهتر به اجرا درآورد و این داستان نیست.

وادی سیزدهم برای من وادی امیداست. این وادی به من یاد داد که این زندگی یک بازی با مرحله‌های متفاوت است که هر مرحله‌ای به پایان می‌رسد مرحله دیگری آغاز می‌شود؛ پس در مرحله‌های سخت ناامید نشوم چرا که این مرحله هم یک پایان دارد که با پایان آن مرحله دیگری شروع می‌شود؛ پس با تمام وجودم از مسیر لذت ببرم چرا که زندگی جاری است...

همسفر معصومه: در وادی سیزدهم انسان‌ها را به چهار گروه اصلی که مانند چشمه‌های جوشانی هستند تشبیه کرده گروه اول نهرهای عقل یا خطوط عقلی به کارهایی گفته می‌شود که انسان‌ها برای اجرای آن از فرمان عقل پیروی می‌کنند و زمانی قادر هستند از فرمان عقل پیروی کنند که معرفت و عمل سالم و عدالت را فرا گرفته باشند و گروه دیگر نهر ایمان است و فردی که ایمان دارد نشانه آن داشتن چهره‌ای آرام و روشن و مهربان و این ایمان برای او امنیت به ارمغان می‌آورد تا انسان در صلح و آرامش و آسایش به حیات خود ادامه دهد؛ مثل ایمان به خود و ایمان به قدرت مطلق و غیره و گروه دیگر نهرهای عشق که می‌توان گفت همان انفجار باروت است؛ ولی انفجاری است که دل کوه را سوراخ می‌کند تا با ایجاد تونل ما بتوانیم از سخت‌ترین موانع عبور کنیم.

همسفر هانیه: وادی سیزدهم ما را امیدوار به ادامه موفقیت‌آمیز زندگی می‌نماید و به ما می‌فهماند که آغازهای بی‌شمار در انتظار ماست؛ پس این سرا، سرای توقف، رکود و سکون و یاس و ناامیدی نیست، یک سفر اولی سفر اول را تمام می‌کند، شخص دیگری سفر اول را آغاز می‌کند، شخصی به درمان اعتیاد می‌رسد، شخصی دیگری خود را به‌عنوان تازه‌وارد معرفی می‌کند. 

انسان‌هایی موفق هستند که اول مشکل را شناسایی کرده و به دنبال راه حل مناسب باشند تا بتوانند کلید آن قفل را بیابند. با یافتن هر کلید به جهانی قدم می‌گذاریم که خود دارای کلیدهای دیگر است و شما یافتن و باز نمودن درب‌ها را می‌آموزید. مسائل هیچ‌گاه تمامی ندارند و هر مشکلی که حل شود دیگری آغاز می‌گردد. اگر سختی‌ها نباشند دیگر حیاتی وجود نخواهد داشت چون تلاشی صورت نمی‌گرفت. تمام آوارگی‌های انسان به علت نبودن تفکر است که بداند از مسیر کج نمی‌تواند به ارزش‌ها رسید.

همسفر گل‌جهان: این وادی در نگاه اول به ما می‌گوید که هر آغاز پایانی دارد و هر پایان آغازی، با تمام یک دوره شدن به دوره یا مقطع دیگری آغاز می‌شویم ما در زندگی اهداف و عقایدی داریم که برای رسیدن به آن‌ها سعی و تلاش می‌نماییم و از آن‌جایی که بعد از آن را نمی‌توانیم تصور کنیم، بنابراین پایان اهدافمان را پایان قطعی می‌دانیم که ممکن است در ما ایجاد یاس و ناامیدی ایجاد شود. ولی این وادی به ما می‌آموزد که هر پایان یک آغاز جدید دارد. اگر بخواهیم می‌توانیم زندگی الان و زندگی بعد از مرگ انسان را مثال بزنیم همانطور که می‌دانیم مرگ پایان زندگی نیست بلکه آغازی نو است و این چگونه زیستن است که تعیین می‌کند بعد از مرگ زندگیمان چگونه خواهد بود.

همسفر مریم: از قلم است که گام‌های بلندش در سراسر گیتی روان و جاری می‌شود، گویی جوی‌ها به هم می‌پیوندد تا رود یا رودهای خروشان را تشکیل دهند و آن محتوا را به همه انسان‌ها برساند این‌ها مجموعه‌ای هستند که اهداف و خواسته‌های بشری را شکل می‌دهند و از تصور به تصویر و از تصویر به بنای حقیقت می‌رسانند و آن بنا ساختاری است که نادانان در پی ویرانی آن بوده و هستند و دانایان در پی بنای آن ولی همیشه پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری بوده و هست و خواهد بود و اکنون سرآغاز خط دیگری است.

همسفر شهلا: وادی سیزدهم در واقع امیدواری و امید به زندگی را به ما یاد می دهد اینکه ما به زندگی امید داشته باشیم. اگر ما به مشکلی یا ناراحتی برخورد کردیم یا موانعی در کارهای زندگی برایمان پیش آمد ایمان و امید داشته باشیم که پایان هر نقطه سر آغاز خط دیگری است؛ یعنی با تلاش و کوشش و تفکر درست ما مشکلات خودمان را حل کنیم. تجربه من در مورد این وادی این بوده که واقعاً برای من پایان نقطه سر آغاز خط دیگری بوده در طی این سال‌ها یعنی تقریباً سه یا چهار سال پیش زمانی که مسافرم در حال سفر اول بود ودر حال درمان بود با مشکلات و مسائل بسیار سختی ما روبرو شدیم و من فکر می کردم که این مشکلات تا آخر با ما هستند در صورتی که من کاملاً در اشتباه بودم. در آخر نتیجه ای که از این وادی می‌گیریم این است که برای این که ما به نتیجه و هدف و خواسته زندگی خودمان برسیم باید با تفکر درست در مسیر ارزش‌ها آرام آرام در خودمان تغییرات را بوجود بیاوریم و در آخر این وادی امید را به ما نشان می‌دهد.

ویرایش و ارسال: همسفر هانیه (نگهبان سایت)

همسفران نمایندگی ارومیه