از هیچ پایانی دلتنگ نباش

پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است؛ مهندس حسین دژاکام بیان می‌کنند که ۱۴۰۰ سال پیش اصلاً حروف الفبایی نبود و اگر می‌خواستند بگویند عدد یک از الف استفاده می‌کردند برای عدد دو از ب استفاده می‌کردند و همین‌طور اعداد ادامه داشت.

ایشان می‌گویند: ما در قران ۱۱۴ سوره داریم که ۲۹ سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود؛ حروف مقطعه به حروفی گفته می‌شود که به‌صورت مجموعه نوشته می‌شود؛ اما به‌صورت حرف خوانده می‌شود. مهندس حسین دژاکام بیان می‌کند: وقتی بخواهیم تغییر کنیم و وارد مرحلهٔ تبدیل و ترخیص شویم بدون دانش و تجربه امکان‌پذیر نیست و برای رسیدن به اینها باید در ما یوم‌الفصل اتفاق بیفتد.

یوم‌الفصل ذره‌ذره هست؛ بعضی‌ها هم در یک مقطع انجام می‌گیرد. یوم‌الفصل به معنای روز جدایی است یا لحظه جدایی یا لحظه‌ای که از یک مرحله وارد مرحله دیگری می‌شویم. در این وادی امید در تک‌تک کلمات آن موج می‌زند.

وادی ۱۳ می‌گوید: از هیچ پایانی دلتنگ نباش؛ زیرا بعد از غروب هر خورشید طلوعی زیبا در انتظار توست و روزی تازه شروع خواهد شد. حیات همیشه جاری است؛ زیرا با توقف زوال اتفاق می‌افتد. آب اگر در یک گودال از حرکت بایستد تبدیل به مرداب متعفن می‌شود؛ اما اگر جاری شود در مسیر خود حیات می‌بخشد در وادی ۱۳ از تصاویری صحبت شده که همان تصاویر خیال است. به واسطه خیال می‌توان بنای حقیقت را بنا نمود.

از طرفی انسان همیشه در حال تکامل است و این تکامل در آگاهی و علم اتفاق می‌افتد. در این وادی یاد گرفتم اگر روزی احساس رکود و سکون کردم با کسب آموزش و آگاهی وارد مرحله‌ای دیگر شوم؛ اما این بار با درس‌گرفتن از تجربیات گذشته سعی می‌کنم دیگر به آن دنیای راکد و تاریک برنگردم.

این وادی مرا به داشتن زندگی موفقیت‌آمیز در آینده نزدیک امیدوار می‌کند و به من می‌فهماند آغازهای بی‌شماری در انتظار من است پس این سرا؛ سرای توقف ناامیدی و سکون نیست. سفر اول من به‌زودی تمام می‌شود به امید رحمت بیکران خداوند و بعد با شروع سفر دوم مرحله‌ای تازه در زندگی من ایجاد می‌شود. آنچه مرا به سمت جلو و پیش رفتن هدایت می‌کند، شوق داشتن زندگی تازه و عاری از جهل و اعتیاد و ضدارزش‌هاست.

نباید تصور کنم که وقتی سفر اول تمام شد دیگر به کنگره کاری ندارم؛ بلکه من برای داشتن زندگی بهتر به کسب آموزش و آگاهی همیشه نیازمندم هر دفتری که بسته می‌شود در جایی دیگر کتابی نو باز می‌شود پس باید مراقب باشیم دچار منیت و سستی نشویم.

در این وادی نطفه‌ای که در شکم مادر است مثال زده؛ یک نطفه در شکم مادر شروع به رشد می‌کند، تغییر می‌کند. تغییرات در این نطفه به‌مرورزمان و اندک‌اندک و با تغذیه از جسم و روح مادر ایجاد می‌شود آن هم طی ۹ ماه بارداری تا در یک‌لحظه نوزاد متولد می‌شود و وارد دنیای تازه‌ای می‌شود؛ انسان هم در زندگی با کسب تجربه و اطلاعات کم‌کم رشد می‌کند و به آن مرحلهٔ تکامل می‌رسد.

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر آمنه مرزبان خبری
همسفران نمایندگی آبیک