‌وادی سیزدهم، وادی نوید و امیدواری است

هر کدام از این وادی‌ها حکم یک قانون را دارند و چیدمان آن‌ها بر اساس ارتباطشان با یکدیگر است؛ اگر خوب دقت کنیم، ترتیب این وادی‌ها می‌خواهد، مسیر مشخصی جهت تکمیل کردن پروسه‌ای را طی کند که حالت دایره دارد؛ یعنی اگر از وادی اول به وادی چهاردهم برسیم، متوجه می‌شویم که وادی چهاردهم به شدت وابسته به وادی اول است. کار کردن بر روی این وادی‌ها گره‌هایی از زندگی ما باز می‌کند که شاید از هیچ طریق دیگری قادر به باز کردن آن‌ها نبودیم.

هر کدام از ما قبل از کنگره به علت ندانستن خیلی از مسائل مرتکب اشتباهاتی شده‌ایم و به علت جهل و نادانی مسیر صراط مستقیم را گم کرده‌ایم و راهی که می‌رفتیم به مقصد نمی‌رسید؛ اما کنگره۶۰ با آموزش‌هایش کاری کرد که ما با قوانین زندگی آشنا شویم و در مسیر درست حرکت کنیم؛ اما به کرات می‌شنویم که بعضی‌ها می‌گویند: ای کاش همیشه بچه بودیم، ای کاش دوره راهنمایی هیچ وقت تمام نمی‌شد هر موقع در مقطعی از زندگی گیر می‌کردیم حاضر نبودیم، مقطع دیگری را بپذیریم؛ چون علم و دانایی لازم را ندانستیم‌ که مقطع بعدی خیلی بهتر از این مقطع خواهد بود.

وادی سیزدهم به ما یاد می‌دهد که تمام مقاطع زندگی شروع می‌شوند پایانی هم خواهند داشت. هر کاری که شروع می‌کنیم مطمئناً پایانی هم دارد. سفر اول را شروع می‌کنیم؛ باید جایی تمام شود و وارد سفر دوم شویم هر پروسه‌ای مشمول آغاز و پایان است‌. وادی سیزدهم با صراحت کامل بیان می‌کند پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است. اگر این مطلب را بپذیریم خواهیم دانست که نباید از پایان‌ها نگران باشیم؛ چرا که هر آغازی به دنبال خودش پایان و هر پایانی به دنبال خود آغاز دیگر دارد.

واقعا قانونی است که پذیرش مراحل زندگی را برای ما راحت می‌کند و به ما می‌آموزد که چگونه شروع کردن و تمام کردن خیلی مهم است. در این وادی یاد می‌گیریم که بین این شروع و پایان‌ها چه کاری انجام دهیم که شروع کارمان خوب و پایان کار یک پایان خوب و دلپسند برای ما باشد. انسان‌هایی که قادر باشند در خود مثلثی که اضلاعش عقل، عشق و ایمان است را به وجود بیاورند، از انسان‌های تک بعدی به یک انسان دو بعدی یا سه بعدی تبدیل می‌شوند و نتیجه خوبی از این آغاز و پایان‌ها می‌گیرند.

بعضی‌ها زندگی را آن قدر بد شروع می‌کنند که فکر می‌کنند زندگی فی نفسه تماماً رنج و بدبختی است؛ در صورتی که مطلقاً به این صورت نیست ما زندگی خود را بد شروع و تمام کردیم و به جایی رسیدیم که از صراط مستقیم خارج شدیم و فاصله گرفتیم. این وادی نوید امیدواری به ما می‌دهد، بعد از غروب خورشید، طلوعی زیبا و روزی نو خواهد بود، انسان همیشه به سوی تکامل پیش می‌رود و دنیای جهل و ناآگاهی پوچ است.

مادیات ملاک برتری انسان‌ها نسبت به یکدیگر نیست؛ بلکه میزان دانایی، علم، آگاهی و معرفت نشان برتری یک انسان نسبت به سایر انسان‌ها است. حیات همیشه جاری بوده و است و با پایان یک مرحله، مرحله دیگر آغاز می‌گردد. سکون و توقف نتیجه‌ای جز زوال و نابودی ندارد؛ اگر آب در گودالی بدون حرکت بماند، تبدیل به گنداب می‌شود؛ اما با جاری شدنش مایه حیات است. این وادی چنین بیان می‌کند که من با آموزش و کسب آگاهی و تجربه از گذشته خود می‌توانم از سکون و راکد ماندن جلوگیری کرده و از یک مرحله وارد مرحله دیگر شوم و اگر هم خطوط عشق، عقل و ایمان من به درستی کار نکند، هرگز به صلح و آرامش لازم نخواهم رسید.

وادی سیزدهم نکته بسیار مهمی را مطرح می‌کند که دقیقاً احساسات و تفکرات از این دست را کاملاً از بین می‌برد و به ما می‌آموزد که اگر دوره‌ای تمام می‌شود، دوره دیگر آغاز می‌شود، اگر روزی به پایان برسد روز دیگری آغاز می‌شود، هر پایانی به منزله آغاز دیگری است و اگر پایانی در کار نباشد، آغازی نیز نخواهد بود؛ بنابراین از پایان نباید دلتنگ یا ناامید باشیم؛ بلکه بایستی آماده آغازی دیگر باشیم. این مسئله تماماً در اختیار ماست که خط بعدی را چگونه بنویسیم؛ پس هم اکنون تعیین می‌کنیم که خطوط بعدی زندگی ما چگونه باشد، آیا سرشار از شادی‌ها و موفقیت‌ها باشد یا آکنده از غم، اندوه یا بار منفی و شکست.

وادی سیزدهم به ما می‌آموزد که همیشه بایستی در آماده باش کامل برای رویدادهای زندگی باشیم و بدانیم که بعد از هر پایان آغاز دیگر است که شروع می‌شود و هیچ وقت پایانی، بدون آغاز دیگری وجود ندارد. داستان زندگی ما هیچ وقت تمام نمی‌شود، همیشه جاری است و ما همیشه خواهیم بود؛ اما چگونه بودن، چگونه ادامه دادن، چگونه به پایان رساندن و چگونه آغاز کردن بسیار مهم است. اگر ۱۴ وادی کنگره۶۰ را به عنوان سرفصل‌های آموزشی، جهت به تعادل رساندن ضلع جهان بینی، درمان اعتیاد در نظر بگیریم و فرض را بر این بگیریم که در دوره سفر اول و درمان اعتیاد، شخص به طور نسبی با این وادی‌ها و قوانین آشنا می‌شود و همزمان مسیر درمان اعتیاد و به تعادل رسیدن جسم و روان را می‌پیماید در پایان دوره درمان و سفر اول به وادی سیزدهم که حامل پیام عام و بسیار مهم برای تمام امورات زندگی است می‌رسد.

نویسنده: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر رضوان رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون سوم)
عکاس: مرزبان خبری همسفر سمیه
ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فرزانه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گوجان