گروه خانواده- سکون بر هیچ موجودی جایز نیست

جلسه سوم از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران نمایندگی بندرعباس به استادی همسفر انسیه با دستورجلسه «وادی سیزدهم (پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگریست.) و تأثیر آن روی من» روز شنبه ۲۰ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

از خداوند سپاسگزارم که فرصت خدمت در این جایگاه را به من عطا کرد.
هفته راهنما را پیشاپیش تبریک عرض می‌کنم و امیدوارم بتوانیم در روز مقرر، به‌ شایستگی از زحمات این عزیزان قدردانی کنیم.
وادی‌های کنگره مانند چراغ راه هستند که مسیر را برای ما روشن می‌کنند تا با استفاده از قدرت اختیار و تفکر، راه درست را برگزینیم. انسان در هر موقعیتی، اختیار کامل دارد و می‌تواند در هر لحظه، مسیر زندگی خود را تغییر دهد.

وادی سیزدهم بیان می‌کند: «پایان هر نقطه، سرآغاز خط دیگری است.»  این بدان معناست که حتی با مرگ، آغازی دیگر وجود دارد. این مفهوم، ترس و ناامیدی ناشی از مرگ (یکی از بزرگترین ترس‌های انسان) را از بین می‌برد و انسان را برای زندگی در این دنیا و جهان آخرت، هدفمندتر می‌کند.
در این وادی آموختیم که هر یک از حرکت‌های ما، نقطه‌ای را خلق می‌کند که سرآغاز نقطه بعدی است و این روند، پیوسته ادامه می‌یابد. سکون، برای هیچ موجودی جایز نیست؛ اگر شروع و پایان هر نقطه از زندگی را به‌خوبی رقم بزنیم، سرآغاز خط بعدی نیز خوب خواهد بود؛ اما اگر خطوط زندگی را نادرست ترسیم کنیم، بر سرآغازهای بعدی نیز تأثیر منفی خواهد گذاشت.

وادی سیزدهم به ما می‌آموزد که مشکلات همواره وجود دارند؛ اما مسئله اصلی، چگونگی مواجهه و اقدام برای حل آن‌هاست. تا زمانی که روش حل مشکلات را نیاموزیم و در مسیر خود، مشکلات جدیدی خلق نکنیم، درک نخواهیم کرد که ریشه تمام سرگردانی‌ها، فقدان تفکر و اندیشه است.
این وادی، همانند سایر وادی‌ها، به انسان امید می‌دهد که شکست در هر مرحله از زندگی، پایان راه نیست. این مراحل، برای کسب تجربه و دانش و یافتن راه، ضروری هستند. ما می‌توانیم با تلاش، همت و تفکر، سرآغاز خط بعدی را به‌خوبی آغاز کنیم.
درک این وادی، تغییر چشمگیری در نگرش و جهان‌بینی ما ایجاد می‌کند. این تغییر نگاه، ما را به سوی درمان افکار زاید سوق می‌دهد و از انسان تک‌بعدی به انسان دو یا چندبعدی تبدیل می‌شویم.
انسان تک‌بعدی، همواره مضطرب، نگران، ناراحت و ترسو است و به دنبال ناجی می‌گردد؛ زیرا تنها از یک زاویه به مسائل نگاه می‌کند. انسان دو یا چندبعدی، با خود در صلح است، آرامش داشته و تفکر وسیعی دارد. او از همه جهات به مسائل می‌نگرد و قدرت حل مشکلات خود را دارد و دیگر نیازی به ناجی ندارد.

پیام مهم وادی سیزدهم در مورد اعتیاد این است که پایان سفر اول، پایان کار نیست و سفر دوم آغاز می‌شود. برای رسیدن به تعادل بیشتر و پایه‌های مستحکم‌تر، باید در سفر دوم نیز با تمام توان پیش‌ برویم.
این را به‌خاطر داشته باشیم که دستورجلسات وادی‌ها، دو بخش دارند: بخش‌اول، خود وادی و بخش‌دوم، تأثیر آن بر من است. تنها یادگیری وادی کافی نیست؛ باید بررسی کنیم که آیا آن را به طور کامل درک کرده و در زندگی خود به کار برده‌ایم؟
وادی سیزدهم، از جزئی‌ترین تا کلی‌ترین مسائل زندگی، پیام‌هایی برای ما دارد.

در نهایت، جان کلام وادی سیزدهم این است که اگر در مسیر درست حرکت کنیم، قوانین زندگی را بدانیم، مسئولیت‌های خود را بشناسیم و کارمان را درست انجام دهیم، قطعاً نقطه‌های شروع و پایان زندگی ما، شیرین و دل‌چسب خواهند بود. هیچ‌گاه دیر نیست و نباید ناامید شد. هر جا که احساس کردیم مسیر زندگی خود را اشتباه رفته‌ایم، می‌توانیم نقطه آغاز دیگری داشته باشیم.
نباید بگوییم نمی‌شود و از وقتش گذشته است؛ اگر تاکنون داستان تلخی برای زندگی خود ساخته‌ایم، از این پس می‌توانیم با اختیار، دانایی و آگاهی، خطوط جدیدی برای زندگی خود ترسیم کنیم. این امر، منوط به امید و پرهیز از ناامیدی است؛ اگر فشار زندگی و اعتیاد، ما را شکسته است، با تلاش می‌توانیم خود را تقویت کنیم تا هیچ چیز نتواند ما را تکان دهد.

نویسنده و تایپ: همسفر انسیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
ویراستاری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول) دبیر سایت
ارسال: همسفر رقیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بندرعباس