پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری بوده، هست و خواهد بود. اکنون سرآغاز خط دیگری است که: جویبارها روان شدهاند و همه در یک نقطه به هم خواهند رسید و بستری پربار را تشکیل خواهند داد که به اقیانوس بزرگ، منتهی خواهد شد.
گفتم پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است؛ اگر دورهای تمام شود، دوره دیگر آغاز میشود. اگر روزی به پایان میرسد، روز دیگری آغاز میشود. اگر زندگی به پایان میرسد، به شکل دیگری آغاز میشود. درهرصورت، هر پایانی به منزله آغاز دیگری است. اصولاً اگر پایانی نباشد، آغازی نیز نخواهد بود. پس از پایان هر چیزی، نباید ناامید و نگران باشیم؛ بلکه بایستی آماده آغاز دیگری باشیم.
در تمامی سطوح، کیفیت و چگونگیِ پایانیافتن دوره مهم است. همه آغازها مهم هستند و این باتوجهبه قدرت اختیار و انتخاب ماست که چگونه خط بعدی را آغاز کنیم، آیا میخواهیم خطی خوانا را با خوشی بنویسیم و درست کنیم؟ یا خطمان را با بدی و غم و اندوه آغاز کنیم؟
اگر به چگونگی آغاز یک موضوعی توجه داشته باشیم، در مییابیم که شروعها باید در صراط مستقیم و با آگاهی و جهانبینی انجام یابند.
وقتی مسافری سفر اول را با عشق و خواسته درونی آغاز نماید، میتواند به بهترین نحو ممکن سفرش را ادامه دهد و وقتی سفر اول به پایان میرسد، این پایان کار نیست؛ بلکه آغاز سفر دوم است که احتیاج به آموزشهای جهانبینی دارد.
دراینبین تغییرات و تبدیلات اتفاق میافتد و این اتفاقها؛ اگر در جهت مثبت باشد، برای رشد و تکامل انسان هست. هیچ موجودی در هیچ یک از مرحلههای تکاملی خود به خواب نمیرود و در حال گرفتن قدرت و قوت از مبدأ خویش است، تا راه را بهتر بیابد و فرمان را بهتر به اجرا در آورد.
اصولاً هیچچیز در حال سکون نیست و همیشه همه چیز در حرکت و چرخش است و به واسطه این حرکت، تجربه و تکاپو؛ تغییر، تبدیل و ترخیص انجام میگیرد و هستی برای این آگاهیها و تجربیات، ارزش قائل است و هرگز اجازه نابودی آنها را نخواهد داد. پس برای تغییر، تبدیل و ترخیص؛ باید آگاهی و دانش داشت.
در همین بیماری اعتیاد؛ تا شناخت نباشد، تغییرات انجام نمیشود؛ ولی وقتی شناختیم و در موردش تحقیق کردیم، صورتمسئله حل شد و تغییرات و تبدیلات انجام گرفت.
ما از طبیعت الگو میگیریم. تعویض و تبدیل فصلها و تحویل سالها، به ما میگوید که هیچچیز کهنه نمیشود و از بین نمیرود، فقط چهره عوض میکند.
وادی سیزدهم به ما نوید امیدواری میدهد؛ چراکه آغازهای بیشماری در انتظار ماست تا به موفقیتهای زیادی که خواسته ماست برسیم.
ما دائماً در هر لحظه، خطوط جدیدی ترسیم میکنیم و خطوط دیگری را به پایان میرسانیم و این خطوط، ممکن است سازنده و یا تخریبکننده باشند و با یک حرف، ممکن است تغییر بدهیم، تبدیل کنیم. پس وقتی حرفی میزنیم، باید اندیشه کنیم. مسیری را که میرویم و روابطی که داریم، همه را بررسی کنیم و سپس حرکت کنیم.
خداوندا، دریا و آسمان و دشت، پوشیده از رقصندههای آسمانیست و روح ناآرام من، خواستار رهایی است؛ نه از خلاصی، بلکه دیدار معشوق است. خداوندا، تنها تو را میستایم و تنها تو را ستایش میکنیم، برای انجام این عمل عظیم شکر، شکر، شکر.
منابع: کتاب عشق، سیدی وادی سیزدهم از جناب مهندس و سخنان دیدهبان محترم آقای خدامی.
نویسنده: راهنما همسفر زهرا
تنظیم و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زنجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
246