عمده معضلات و یا مشکلات انسان، درعدم قدردانی و سپاسگزاری می باشد

جلسه چهارم از دوره یازدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره۶۰ نمایندگی امام قلی‌خان با استادی راهنما مسافر جواد،نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر محمدعلی با دستور جلسه اول «چگونه در کنگره قددرانی می کنیم؟و دستورجلسه دوم تولد یکمین سال رهایی مسافر حسین» 1403/11/18ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار نمود.

سلام دوستان جواد هستم یک مسافر

خدارو شکر می کنم که در این جایگاه قرار گرفتم تا آموزش بگیرم. امروز هم طبق رسوم پنجشنبه ها دو دستور جلسه داریم؛ دستور جلسه اول که جلسه هفتگی است، چگونه در کنگره قدردانی کنیم؟ و دستور جلسه ی دوم تولد اولین سال رهایی مسافر حسین می باشد.
در مورد دستورجلسه اول باید بگویم؛ در کنگره 60 ما این را یاد گرفته ایم برای آنکه کاری را انجام دهیم یا چیزی را یاد بگیریم، نخست باید فهم آن ایجاد شود و در غیر اینصورت حتی اگر محبت کردن، بخشیدن و هر فعل دیگری باشد، نباید آن عمل صورت بگیرد. چنانجه برای سفراولی ها که قصد شرکت در جلسه ی سردار را دارند طبق فرمایشات جناب مهندس در ابتدا بایستی فهم بخشیدن در آن شخص ایجاد شود که برای چه باید ببخشد؟ و چگونه این کار را به شکل اصولی انجام دهد.
در رابطه با موضوع سپاسگزاری، طبق آموزش هایی که در کنگره به آن رسیده ام، از عمده معضلات و یا مشکلات انسان، درعدم قدردانی و سپاسگزاری می باشد؛ بدین ترتیب هر اتفاقی که در زندگی شخص می افتد و یا کم و کاستی هایی که در آن وجود دارد به دلیل عدم آگاهی در امر سپاسگزاری است.
موضوع دیگری که وجود دارد، این است که چرا باید سپاسگزاری کرد؟ و یا چگونه این عمل را بایستی انجام دهیم؟
اگر بخواهم درباره خود سخن بگویم، از آنجایی که من هم به مانند دیگر اعضای کنگره، به جهت درمان و رهایی از دام اعتیاد که در پرتوی آن مشکلات متعددی برایم ایجاد نمود، وارد این سیستم شدم؛ و با اشاره به زحماتی که این سیستم بدون هیچ چشم داشتی برای مسافرین خود روا می دارد، برای جبران گوشه ای از این خدمات می توان با انتقال علم کنگره به سایر افراد، قدردانی خود را اظهار کرد.
از دیگر روش های آن، سپاسگزاری کلامی است؛ از کسانی است که نشانه ای از کلام خدا را بر روی زمین هستند، و از افرادی که در راستای کنگره 60 خدمت می کنند.و در مقابل با قرار گرفتن در جایگاه های خدمت می توان این کار را به صورت عملی ابراز نمود
واما دستور جلسه دوم یکمین سال رهایی حسین عزیز؛
حسین هم مثل همه ما که درسیستم کنگره60با مصرف یک نوعی مواد مخدر وارد شدیم حال نامساعدی داشت و مصرف بالای مواد صنعتی تخریب های زیادی را در او بوجود آورده بود در ابتدای سفر خیلی سخت توانست سفر کند و بازگشت کرد ولی مجدد به سفرش ادامه داد اما با گوش به فرمان بودن و طبق حرمت های کنگره قدم برداشت و حالا در این جایگاه قرار گرفته ،حسین میتواند یک الگو باشد برای افرادی که با مصرف مواد مخدر با تخریب بالاییی هستند و باید ما سپاسگزار این سیستم و جناب مهندس باشیم ک چنین بستری برای ما فراهم کردند.
ودرآخر این روز را به حسین و همسفر محترمش و راهنمای همسفرشان تبریک عرض میکنم.

سلام دوستان حسین هستم یک مسافر

من هم با سال ها تخریب وارد کنگره شدم. آخرین آنتی ایکس مصرفی؛ هروئین، شیشه و قرص؛ یازده ماه و دو روز سفرکردم، در لژیون 11 شعبه امامقلی خان دولت آباد، زیر نظر راهنمای محترم آقای جواد ربانی، به روش DST ُ داروی درمان؛ شربت OT الان به شکرخداوند دوازده ماه، آزاد و رها هستم، ورزش در کنگره فوتبال.

خواسته ی مسافر:
بزرگ ترین خواسته ی من این است که هیچ پدرومادری شرمنده ی فرزندانشون نشوند.

سخنان مسافر:
سلان دوستان حسین هستم یک مسافر.
در ابتدا خدا را شاکرم که توانستم دراین جایگاه قرار بگیرم و از جناب مهندس، استاد امین، و خانواده ی محترمشان سپاسگزارم، بابت این تفکرعظیم. و درادامه از استاد عزیزم آقای جواد ربانی از راهنمای همسفرم خانوم مریم و در آخر از همسفر عزیزم تشکر می کنم که واقعا در این مسیر بال پرواز بوده است. و هچنین از همسفر کوچکم آقا سامیار.
از دوستان عزیزم وهم لژیونی های خوبم هم قدردانی می نمایم.
در دورانی که درگیرمواد بودم، به دلیل تخریب هایی که بواسطه مصرف برای من ایجاد شده بود، به کلی زندگی کردن را از یاد برده بودم و درگیر مشکلات گوناگونی بودم که هیچ راه چاره ای برای آنها نداشتم و همیشه بجای حل این گرفتاریها، از آنها فرار می نمودم.  با ورودم در کنگره 60 و شروع درمانم پس از گذشت مدتی چیزهایی به من برگشت که توانستم لذت زندگی کردن را بچشم و برا اینکه بت.انم سپاسگزاری راعملی کنم باید در کنگره ماندگار باشم و خدمتگزار باشم و بیرون از کنگره هم به گونه ای رفتار کنم که هر فردیاز من به عنوان کنگره ای بودن نام برد باعث افتخار باشم. باید ما در بیرون از کنگره هم تمام آموزشها را عملی کنیم
و در اخر از همه شما دوستان سپاسگزارم ک با سکوت زیباتون به صحبتام گوش کردین.

سخنان راهنمای همسفر:
سلام دوستان مریم هستم راهنمای یک همسفر.درابتدا این تولد را به آقای مهندس به راهنمایی مسافر و مسافر حسین و به خانم زینب تبریک می گویم. یک سری تولدها خیلی خاص هستند، خانم زینب و مسافرشون سفر خوبی نداشتن، چون همسفر به فکر سفر مسافرشون بود و فقط به درمان مسافر بودند و سفر خوبی نداشتند. در صورتی که من در لژیون گفتم، که همسفر ومسافر هر دو با حال بد وارد کنگره می شوند و باید یک نفر حالش خوب باشد تا اون یکی حالش خوب شود، اگر این رهایی سال اول شکل می گرفت این زیبای را نداشت.و این صبوری خیلی مهمه که باید زمانش برسد، و این دستور جلسه به این خانواده افتاد که باید شکر گذارباشند؛ کسی که شکرگذارباشد، خداقوت به مرزبان می گوید، و تازه وارد را در آغوش می کشد و قدم مالی بر می دارد.در دادگاه خداوند کسانی که شکرگذار هستند؛ شاگرد اول محسوب می شوند و نعمت های خوبی به آنها تعلق می گیرد و آنهایی که نا شکر هستند از درگاه خداوند بی ثمر رد می شوند.ممنونم که به مشارکتم گوش کردین.
خواسته ی همسفر:
آرزوی من هم برآورده شدن آرزوی همه شماست.
سخنان همسفر:
سلام دوستان زینب هستم یک همسفر.خدا را شاکر و سپاسگزارم که در این جایگاه قرار گرفتم. از مهندس و خانواده محترم ایشان تشکر می‌کنم که چنین بستری برای ما فراهم کردند تا بیاییم و به رهایی برسیم. از آقا جواد راهنمای مسافر که بسیار برای مسافرم زحمت کشیدند تشکر می‌کنم. از خانم مریم راهنمای محترم خودم تشکر و قدردانی می‌کنم که باعث شدند نقطه تحمل و آگاهی من بالا برود. در سفر اول شاید طوفانی در زندگی هر سفر اولی رخ بدهد که گویی سقف خانه‌ات فرو ریخته و دیگر هیچ سر پناهی نداری و مجبوری دوباره از نو دانه بکاری تا دانه دوباره رشد کند و سبز شوی.بسیاری از رنج‌ها می‌آیند که ما را بسازند من و مسافر صبر پیشه کردیم تا به رهایی و حال خوش رسیدیم ممنون که با سکوت زیبایتان به صحبت‌های ما گوش فرا دادید.

مرزبان کشیک:مسافر محمد رضا

تایپ و ویراستاری: مسافر جاوید لژیون 18

عکاس و ارسال مطالب: مسافر محمد رضا لژیون15