سپاسگزاری یا ناسپاسی یک تفکر و اندیشه است

سلام دوستان اشکان هستم یک مسافر.

ابتدا خداوند را شاکرم که اذن دوباره داد تا روی این صندلی بنشینم و آموزش بگیرم.در رابطه با دستور جلسه:سپاسگزاری یا ناسپاس بودن یک تفکر و اندیشه است! ز گیتی دو کس را سپاس__ یکی حد شناس و یکی حق‌شناس.برای سپاسگزاری ما ابتدا باید بخشش را یاد بگیریم و برای این کار بهترین الگو برای ما خود خداوند است.اولین آیه در قرآن به ما میگوید بسم الله الرحمن الرحیم یعنی به نام خداوند بخشنده مهربان این یک جمله‌ای است که حس خوبی به ما میدهد وقتی از آن استفاده میکنیم ولی این جمله جدای از معرفی خداوند،برای ما یک الگو و ساختار است!من ابتدا باید زیر مجموعه این جمله قرار بگیرم یعنی ساختارش را در خودم بسازم بعد از این جمله استفاده کنم یعنی من اول باید بخشش را یاد بگیرم و در ادامه سپاسگزار باشم.به طور کلی بخشش بر دو نوع است:یکی عفو یا چشم پوشی و  دیگری عطا کردن است که وجه مشترک هر دوی اینها گذشت است.خودِ گذشت به معنی عبور کردن است در واقع اگر کسی خطایی کرد و ما نتوانیم او را عفو کنیم پشت آن خطا گیر میکنیم ولی ما باید از آن خطا عبور کنیم تا از ادامه مسیر زندگی لذت ببریم! یا اگر مالی از زندگیمان میرود بتوانیم از آن گذشت کنیم.خداوند میگوید( از مال خودتان انفاق کنید) چون  تماما از آنِ ما نیست! بایستی مقداری از آن را خارج کنیم و چقدر خوب است که این کار از روی فهم و اندیشه انجام بشود.در کنگره اعتقاد داریم علاوه بر جسم،جهانبینی نیز باید درمان شود که یکی از فاکتور‌های جهانبینی همین بخشش و گذشت است، رهجویی که فقط به جسمش توجه میکند قطعا درمان موفقی نخواهد داشت!  چونکهجهانبینی اش درمان نشده است! کسی که نداند برای چه منظور دارد در کنگره  قدردانی میکند؛ کادویی که میدهد برایش درد و رنج به همراه دارد! ولی اگر درک کند که این سپاسگزاری چقدر ادامه مسیرش را برایش شکوفا میکند اصلا ترسی از این قدردانی ندارد. زمانی که به فهم این بخشش برسد میتواند خودش را تزکیه و پالایش کند و به حال خوش برسد. انسانی که پر از ضدارزش است ذره ذره بدی‌هایش را می‌بخشد و به جایش حال خوب دریافت میکند.انسانی که نتواند مواد مخدر و سیگارش را ببخشد نمیتواند شبه افیونی های خالص بدن خودش را دریافت کند! در بخشیدن مال نیز همینطور است.حالا اینجا مرحله بعد از بخشش،سپاسگزاری است همانطوری که خداوند میفرماید حالا که توانستی ببخشی،شاکر باش چرا که با گذشت و عبور کردنت حالا اصل جنس،اورجینال و ناب آن به شما داده شد! پس از این سیستم و مربیان و کسانی که ما را آگاه کردند و راه درست را به ما نشان دادند بایستی سپاسگزار باشیم.اما نقطه مقابل سپاسگزاری،کفر است یعنی کسانی که وارد کنگره میشوند و به آنها خدمت میشود و حالشان خوب میشود و علم و آگاهی به آنها داده میشود اگر این همه خدمتی که به ایشان شد را به دیگران انتقال ندهند یا هیچگونه خدمتی نکنند قطعا سزای ایشان دوباره اعتیاد است! و هیچ سیاهی بالاتر از اعتیاد نیست و اینهاست که سزای کفران و افراد کافر است.خداوند در قرآن به ما میگوید:( ما از درون شما را آگاه کریدم)
اینکه ما سپاسگزار یا ناسپاس باشیم هردوی اینها فقط یقه‌ی خودمان را میگیرد!  ما هرطور که حساب کنیم  نمیتوانیم واقعا سپاسگزار تمام نعمت‌های خداوند و سیستم باشیم چون انقدر به ما نعمت عطا کرده که ما اصلا نمیتوانیم آنها را به زبان بیاوریم ما فقط کاری که میتوانیم انجام دهیم این است که نشان سپاسگزار بودن را دريافت کنیم! در واقع در قبال خداوند، سیستم  و راهنمایان ما نیز به همین گونه است! راهنمایان ما چه در کنگره چه خارج از کنگره نظیر پدر و مادر آنقدر به ما خدمت کرده‌اند که ما نمیتوانیم ذره‌ای از آن را جبران کنیم! ما فقط نمایش سپاسگزاری را انجامدهیم! و اینجاست که سیستم یا راهنمایان از ما بابت شعور و ادب مان خوشحال میشوند.البته خداوند هم میگوید وقتی شما بخششی انجام میدهید چه از روی فهم باشد چه از روی مزدوپاداش؛ من حق بخشش شما را به شما برمیگردانم! اگر یک انفاق بکنید من هفتاد برابرش را به شما پس میدهم.
اگر نگاه کنید می بینید در کنگره۶۰ اکثراً قدردانی را فراگرفته‌اند و این قدردانی آنها را در دایره رحمت قرا میدهد و در امنیت و آسایش قرار میگیرند.
امیدوارم همگی در زندگی ابتدا بخشش را یاد بگیریم و سپس بتوانیم در تمامی مراحل زندگی شاکر و سپاسگزار باشیم.

تایپ و ویراستاری:مسافرجاوید لژیون18

عکاس و ارسال مطالب:مسافر محمد رضا لژیون15