رابطه شکرگزاری و پی بردن به جایگاه انسانی

شکرگزاری و شکر نعمت‌هایی که خداوند در اختیار ما گذاشته است؛ زیرا سبب‌ می‌شود تا خداوند درهای رحمت خود را به روی ما بگشاید و نعمت‌های بیشتری را به ما بدهد. این اتفاق برعکس هم می‌تواند باشد؛ یعنی هرچه ما کافر نعمت‌های خداوند باشیم و سپاسگزار نباشیم آرام‌آرام نعمت‌هایی که در زندگی داریم را از دست می‌دهیم. اگر انسان‌ها یاد بگیرند برای هر نعمت و اتفاق‌ها و چیز های خوبی که در زندگی دارند، سپاس گزار باشند حال بهتری دارند و اتفاق‌های خوب بیشتری برایشان رقم می‌خورد.

واژه قدر به معنی اندازه، میزان است. قدردانی یعنی دانستن اندازه و میزان هرچیزی، و این قدردانی به خود ما بستگی دارد. شکرگزاری و قدردانی فقط برای خداوند و نعمت‌هایی که به ما داده است نیست. ما می‌توانیم برای وجود هر چیزی در زندگی شکرگزار باشیم. گاهی اوقات حتی وجود افراد خوب و با محبت در زندگی ما همان نعمت‌های بی دریغ خداوند هستند؛ اما خیلی وقت‌ها ما این نعمت‌ها را نادیده می‌گیریم و ارزش آن‌ها را در زندگی‌ متوجه نمی‌شویم.

قدردانی دیدن خوبی‌ها و زیبایی‌ها، دیدن خوبی‌های افراد، محبت دیگران، طبیعت و زیبایی‎‌های آن، هستی و حیات، وجود ما در آن و فرصت زندگی کردن نوعی قدردانی است. حال قدردانی چگونه به وجود می‌آید؟ قدردانی با داشتن آگاهی و رسیدن به آگاهی شکل می‌گیرد. رسیدن به این آگاهی نیازمند آموزش گرفتن و یادگیری است. ما در کنگره ۶۰ و حاضربودن در لژیون و گوش دادن به راهنمایی‌ها و آموزش‌های راهنما می‌توانیم به این یادگیری و آگاهی‌ها دست پیدا کنیم. در واقع کنگره ۶۰ به ما می‌آموزد چگونه به جایگاه و منزلت انسان در هستی پی ببریم، به شناخت خودمان برسیم و درنتیجه دانش و آگاهی ما بالا رود.

در کنگره ۶۰ یاد می‌گیرم باید در لحظه زندگی کرد و از خوردن چای در کنار عزیزان خود لذت برد و قدردان آن لحظات باشیم. در کنگره ۶۰ همه خدمتگزاران به صورت رایگان خدمت می‌کنند. جناب آقای مهندس بنیان کنگره ۶۰ را بنا نهادند و هزاران هزار مسافر و همسفر از طریق کنگره و گرفتن آموزش به زندگی برمی‌گردند و راه درست زندگی کردن و آرامش داشتن را یاد می‌گیرند. ایشان بدون هیچ چشم داشتی برای دیگران خدمت میکنند و به ما محبت و آرامش را هدیه می‌دهند؛ پس ما باید قدردان کنگره ۶۰ و بنیانگذار آن باشیم.

ما باید یاد بگیریم از راهنماها، مرزبان‌ها ، ایجنت و کسانی که برای ما و حال خوب ما بدون هیچ‌ توقع و انتظار خدمت می‌کنند، قدرانی و تشکر کنیم. قدردانی ما می‌تواد هم معنوی و هم مالی باشد. با احترام گذاشتن و فرمانبردار بودن و رسیدن به رهایی می‌توانیم قدردان زحمات آن‌ها باشیم. و از نظر مالی با دادن پاکت رهجو به راهنما، مسافر به همسفر  می‌توانیم قدردانی کنیم که گذشتن از قسمتی از مال برای قدردانی خود نشانه آگاهی و دانش است.

حضور و آموزش گرفتن در کنگره ۶۰ یکی از بزرگترین نعمت‌ها است. ما اکثراً در تلاش هستیم تا چیزی را که می‌خواهیم بدست بیاوریم؛ اما بعد از بدست آوردن از آن نگهداری و محافظت نمی‌کنیم و زمانی که از دستش بدهیم قدر آن را می‌دانیم. اولین و مهم‌ترین چیز شاکر بودن و قدردانی از خالق هستی است؛ زیرا اگر از خداوند سپاسگزاری کنیم، می‌توانیم از وجود هر چیزی در زندگی لذت ببریم. به امید اینکه آگاهی ما بیشتر و بیشتر شود و بتوانیم شاکر داشته‌هایمان باشیم تا نعمت‌های بیشتر شامل حال‌مان شود.

نویسنده: همسفر نیلوفر رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر فرح رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون سوم)
ویراستاری و ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر مونا (دبیر سایت)
همسفران نمایندگی یوسُف تهران