روز اول که من وارد کنگره ۶۰ شدم همه‌ چیز مهیا بود

اولین جلسه از دور اول ازسری کارگاه های آموزشی خصوصی لژیون فیروزآباد فارس، ویژه مسافران، با استادی مسافر روح‌الله، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر امیرحمزه با دستور جلسه « در کنگره۶۰ چگونه قدردانی می کنیم » در روز دوشنبه مورخه ۱۴۰۳٫۱۱٫۱۵ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.


خلاصه سخنان استاد:
شاکر و سپاسگذار خداوندم که به من فرصت داد تا در بین شما دوستان باشم و از شما دوستان آموزش بگیرم دستور جلسه امروز شکرگذاری هستش.
ما سه نمونه شکرگذاری داریم شکرگذاری دلی است شکرگذاری زبانی است و شکرگذاری عملی  که از طریق اهدای پاکت هست.
روز اول که من وارد کنگره ۶۰ شدم همه‌ چیز مهیا بود سالن مهیا بود صندلی آماده بود راهنما آماده بود مرزبان آماده بود ایجنت آماده بود خدمات تمام عیار در اختیار من گذاشته بودند و کسی به من نگفت که باید پول بدهی! دکتر هم که ما می‌خواهیم برویم اول پول می گیرد بعد معالجه می کند.
شکرگذاری یعنی باز پرداخت بدهی!! حداقل چگونه از راهنمای خودم تشکر کنم؟ راهنمایی که یک سال وقتش را در اختیار من گذاشت!! من مصرف کننده که هیچ راهی نداشتم و حداقل ده یا پانزده بار اقدام به ترک کرده بودم!! وقتی وارد کنگره شدم بدون هیچ منتی من را پذیرفتند، حالا من باید فکر کنم چگونه از کنگره قدردانی کنم!!
موقعی که من سفر اول هستم قدردانی از کنگره به حرف راهنما گوش کردن و قوانین کنگره را رعایت کردن است اگر من بخواهم به گذشته ام فکر کنم یک آدم درمانده ای بودم به هر دری می زدم نمی شد آرزو داشتم یک روز مصرف نکنم، ولی خدا را شکر الان یکسال و نیم هست که رها شده ام.
یه سوال از آقا ایمان راهنمای عزیزم پرسیدم که من الان یکسال و نیم رها شده ام و چهارده ماه هم درحال درمان بوده ام باز پرداخت امروز من به کنگره چقدر است؟ گفت اصلا نمی‌شود قیمت گذاشت!! من باید قدر کنگره را بدانم این سقف که برای من آماده شده باید قدرش را بدانم.
خدا رو شکر می کنم و ممنون آقای مهندس دژاکام هستم و ممنون عزیزان خدمتگزار هستم که این حال خوب را دارم  و در فیروزاباد هم مکانی برای درمان داریم و مدیون کلیه راهنما ها هستم. امید وارم شما در کنار هم به حال خوش برسید. ممنون و متشکر.

خلاصه و تایپ: مسافر علی ( لژیون دوم )
ویرایش: مسافر بهنام ( راهنما )
ارسال: مسافر آرمین ( خدمتگزار سایت )