در کنگره یاد گرفتیم که از خودمان تولیدکننده باشیم

جلسه چهاردهم از دوره اول کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ؛ نمایندگی ارم کرج، با استادی راهنمای محترم مسافر محمد ، نگهبانی مسافر باقر و دبیری مسافر احسان، با دستور جلسه " در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم "روز سه شنبه ۱۶ بهمن ماه۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محمد هستم یک مسافر
قبل از شروع یک شعری یادم آمد که می‌گوید ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری. دستور جلسه امروز در مورد قدردانی کردن است. من وقتی وارد شعبه شدم آنقدر حس زیبایی داشت که این حس را من در شعبه دکتر مسعود هم داشتم و برایم تداعی شد که حس خیلی قشنگ و حس خوب رهایی در آن وجود داشت و یک انرژی فوق العاده‌ای دارد. تمام هستی در حال کار کردن هستند مثل خورشید که از صبح الی غروب میتابد یا درختی که ما از میوه آن میخوریم و خیلی چیزهای دیگر که همه در خدمت انسان هستند‌. ما آمده ایم تا آموزش بگیریم و همه چیز دست به دست هم می‌دهند تا من به درمان برسم. در دوران مصرف من توقع داشتم که همه به من کمک کنند اما خود من هیچ تولید و سودی برای کسی نداشتم ؛ در کنگره یاد گرفتیم که از خودمان تولید کننده باشیم یعنی ما هم تولید کنیم و فقط مصرف کننده نباشیم. این دستور جلسه این را می‌خواهد بگوید که این آموزش‌ها را کاربردی کنیم و درک کنیم تا قدرش را بدانیم. هر دستور جلسه‌ای که ما در کنگره داریم را باید روی خودمان اجرا کنیم. از ابتدای آموزش به من یاد دادند با پاکت از راهنما،از مرزبان و .. قدردانی کنیم. از کسی که این خدمات را به ما داده است سپاسگزار باشیم. شخص تازه‌وارد شاید متوجه این موضوع نباشد چون یکی در OT نامه او را مینویسد ، یکی در سایت مطالب را کار میکند یعنی همه را برایش تعبیه کردند تا یک مسافر با سلامت رد شود و فقط و فقط به درمان برسد و  حالش خوب شود.همین چهارشنبه آقای مهندس در مورد قدردانی با پاکت صحبت کردند که قسمتی از قدردانی است و سعی کنیم که در اینجا ضعیف نباشیم. ما باید نگاه درستی به این موضوع داشته باشیم. افرادی هم که تازه به کنگره آمدند اصلا نگران این نباشند که حالا ما در این وضعیت باید یک مبلغی پرداخت کنیم ؛  شما فرصت دارید که بعداً با خدمت کردن آن را جبران کنید. ما می‌خواهیم با این کار بخشش را یاد بگیریم. قدردانی را یاد بگیریم. من همیشه در لژیون می‌گویم که ما از چیزی که خدا به ما داده می‌خواهیم یک قسمتی را ببخشیم وگرنه ما از خودمان چیزی نداریم. امیدوارم همه ما به این درک برسیم چون اگر غیر از این باشد آن آگاهی ها برای ما باز نم‌یشود.
از اینکه به حرف‌های من توجه کردید از همه شما سپاسگزارم.

تایپ و ویرایش:مسافر مسعود
بارگزاری : مسافر احسان