قدر دانی بر ضلع جهان بینی تاثیر میگذارد

جلسه سوم از دوره چهاردهم کارگاه ‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی جواد گلپایگان، با استادی راهنما ی مسافر احمد، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر حمید رضابا دستور جلسه ( چگونه در کنگره قدردانی می کنیم ) در روز سه شنبه ۱۶بهمن ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

دوستان احمد هستم یک مسافر

هر دستور جلسه‌ای که در کنگره ۶۰ اعلام می‌شود بر ضلع جهان بینی ما تاثیر می‌گذارد؛ خصوصا دستور جلسه قدردانی از کنگره که بسیار مهم است.

هر انسان اگر می‌خواهد به درجه‌ای از انسانیت برسد باید شکرگزاری را بلد باشد بسیاری از ادیان و کشورها بر این موضوع معتقد هستند که باید حتماً شکرگزاری را انجام بدهند.

این دستور جلسه به ما تلنگر می‌زند که در گذشته در چه جایگاهی بودیم و امروز کجا هستیم؛ به طور مثال: یک سفر اولی هنگامی که یک پله کم می‌کند باید قدردان تلاش و زحمت خود باشد؛ هم‌چنین یک سفر دومی همانطور که در نوشتارها می‌گویند: در سفر دوم مواظب باش که سرمست نگردی؛ منظور از سرمست نبودن این است که ما قدردان کنگره ۶۰ باشیم و بدانیم که در گذشته در چه جایگاهی بودیم و امروز در چه جایگاهی قرار داریم.

اگر به زمان گذشته نگاه کنیم می‌بینیم که کسی برای ما ارزشی قائل نمی‌شد و به ما اعتماد نمی‌کرد، اما کنگره ۶۰ ما را قبول کرد ؛در نتیجه ما باید قدردان این جایگاه باشیم.

ما باید قدردان نعمت‌هایی باشیم که خداوند به ما داده است جناب آقای مهندس می‌فرمایند: ما در گذشته حاضر بودیم صدها میلیارد پول خرج کنیم اما به آرامش امروز برسیم؛ در نتیجه حال که ما در کنگره ۶۰ به آرامش و درمان رسیده‌ایم باید چگونه قدردانی کنیم،ما باید در نظر بگیریم که قدردانی کردن فقط در کلام نیست بلکه باید در عمل ما نیز باشد.

قدردانی کردن یعنی ما فرمانبردار و گوش به فرمان باشیم و درست خدمت کنیم و هر آن چیز که آموزش می‌گیریم را به درستی اجرا کنیم.

در زمان گذشته همیشه همه را مقصر می‌دانستیم و از همه توقع داشتیم اما در کنگره آموزش گرفتیم که هر کس هر کاری برای ما انجام می‌دهد باید قدردان آن باشیم .

موضوع قدردانی به اندازه‌ای مهم است که خداوند در قرآن کریم می‌فرماید :هر کس می‌خواهد از من تشکر کند باید ابتدا از بندگان من تشکر کند.

گاهی خداوند برای کمک به من انسان‌هایی را مامور می‌کند و این وظیفه من است که از این انسان‌ها تقدیر و تشکر کنم.

خداوند در قرآن کریم می‌فرماید:ان الانسان لربه لکنود: انسان موجودی است که نسبت به خداوند خود ناسپاس است و ان الانسان لربه الکفور انسان موجودی است که گاهی پروردگار خود را فراموش می‌کند.

منظور از رب مربی، راهنما، پدر و مادر و هر کسی است که در این جهان به ما آموزش می‌دهد.

ما باید قدردان زحمات مرزبانان، ایجنت، راهنما ،دیده‌بان‌ها ، جناب آقای مهندس و همه کسانی باشیم که در کنگره ۶۰ به ما خدمت می‌کنند.

ما باید قدردان نعمت‌هایی باشیم که خداوند در اختیار ما قرار داده است ،به طور مثال :کسی شکایت می‌کرد که من کفش ندارم، اما وقتی از منزل خود خارج شد فردی را دید که پا ندارد؛ در نتیجه قدردانی کردن را بیاموزیم و آن را در زندگی خود عملی کنیم

تایپ و ویرایش مسافر رضا لژیون هفتم 

عکس مرزبان خبری مسافر مجید 

تنظیم و ارسال مسافر محمد لژیون سوم 

نمایندگی جواد گلپایگان