شکرگزاری را باید اول در ذهن خود باور کنیم

همسفر مرضیه رهجوی لژیون ششم پیرامون دستور جلسه «چگونه در کنگره قدردانی کنیم؟» چنین نوشت:

شکرگزاری به‌ معنای سپاسگزار بودن و قدردانی بابت داشته‌ها است، یعنی ارزش چیزهایی که داریم را بدانیم، مثل داشتن سلامتی، فرزند خوب، راهنمای خوب و بازپرداخت بدهی ما بابت خدمات، نعمت‌ها و محبت‌هایی که به ما داده شده است و بازپرداخت انجام می‌دهیم و طلبکار نیستیم. شکرگزاری فقط مخصوص خداوند نیست؛ بلکه نشانه شکرگزاری از خداوند همان سپاس از انسان‌هایی است که به انسان‌های دیگر خدمت می‌کنند. امام سجاد علیه‌السلام می‌فرمایند: اشکرکم الله اشکرکم للناس سپاسگزارترین شما از خدا سپاسگزارترین شما از مردم است. آقای مهندس می‌فرمایند: شکرگزاری در سه مرحله باید انجام بگیرد: پندار، گفتار و کردار. یعنی اول شکرگزاری را باید در ذهن و اندیشه خودمان باور و قبول داشته باشیم. در عمل و کردار هم نشان بدهیم، هر گونه خدمتی که به ما می‌شود باید پاس بداریم. شکر نعمت نعمتت افزون کند کفر، نعمت از کفت بیرون کند. ما وقتی که از نعمت‌هایی که به ما داده شده است قدردانی کنیم آن نعمت‌ها افزوده می‌شود و حال خودمان هم بهتر می‌شود؛ اما وقتی ناسپاسی می‌کنیم آن نعمت از ما گرفته می‌شود و مسلماً حال ما بدتر می‌شود. شکرگزاری روابط بین انسان‌ها را مستحکم می‌کند. خوشبختانه در کنگره ۶۰ همه اعضا این موضوع را به خوبی یاد گرفتند؛ چون اگر یاد نگرفته بودند جزو لژیون سردار، دنور و پهلوان نمی‌شدند، با شکرگزاری کنگره ۶۰ موفق شده است به این نقطه برسد، از آقای مهندس و اعضای کنگره ۶۰ سپاس فراوان دارم‌.

رابط خبری: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون ششم)

 تنظیم و ارسال مطلب: نگهبان سایت همسفر نگین 

همسفران نمایندگی رودکی