پنجمین جلسه از دوره اول لژیون سردار، کنگره ۶۰ نمایندگی صفادشت، ویژه مسافران با استادی راهنما مسافر امیر، نگهبانی مسافر محسن و دبیری راهنما مسافر امیر و با دستور جلسه " در کنگره چگونه قدردانی کنیم " دوشنبه 15 بهمن ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار کرد.
.jpg)
سخنان استاد:
سلام دوستان امیر هستم یک مسافر.
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که این فرصت نصیب من شد تا آموزش بگیرم و خدمت کنم. قبل از هر چیز این اعیاد را خدمت همه عزیزان تبریک عرض میکنم. در کنگره ۶۰ دستور جلسات و کلمات خیلی حسابشده مورداستفاده قرارگرفته است. وقتی به دستور جلسه این هفته با عنوان در کنگره 60 چگونه قدردانی میکنیم نگاه میکنیم، اول ما باید بدانیم کجا هستیم و بعد بدانیم که چگونه باید قدردانی کنیم و این موضوع میخواهد کیفیت قدردانی را به ما بفهماند. برای یک سفر اولی یکجور تعریفشده است و برای سفر دومیها یکجور دیگر تعریفشده و برای راهنماها و سایرین نیز هریک به نحوی تعریفشده است. کلمه قدردانی خود یک کلمه کلیشهای است. قدر یعنی اندازه و یعنی آیا قدر و اندازه خودت را میدانی، ما به کنگره آمدهایم تا بدانیم چقدر و چه اندازهای هستیم.
تمام آموزشهای کنگره برای این است که مثلاً من امیر چقدر اهل بخشش هستم، چقدر در وجود امیر محبت وجود دارد. به قول آقای زرکش تا در کنگره 60 یاد نگیری که ۵۰۰ میلیون تومان ببخشی هرگز در بیرون از کنگره نمیتوانی ۱۰۰ میلیون یا ۵۰ میلیون تومان ببخشید. یا اگر نتوانی عضو لژیون سردار شوی و ۶ میلیون ببخشید در خارج از کنگره نمیتوانید حتی 10هزار تومان ببخشید و این اجازه به شما داده نخواهد شد. لژیون سردار لژیون سفر دوم است، لژیون تزکیه و پالایش است. من الان ۵ سال هست که در کنگره 60 حضور دارم و این نعمت خیلی بزرگی است که این اجازه به من دادهشده تا ۵ سال در این مکان مقدس حضورداشته باشم. دیدن داشتهها یعنی شکرگزاری نقطه مقابل آن ناشکری است و یعنی ندیدن داشتهها و در اصل یعنی کفر و ناسپاسی.
انسانهای شکرگزار همیشه امیدوارند، ناامیدی اولین شاخصه انسانهای ناسپاس است و هیچوقت نمیتوانند رو به جلو حرکت کنند و این وعده خداوند است که خداوند انسانهای سپاسگزار و امیدوار را یاری و کمک میکند. یکی از مسائلی که برای خود من اهمیت و اولویت دارد خدمت مالی است. وقتی کمی فکر کنم که کنگره به من چه داده است و اصولاً چرا من باید قدردانی کنم، به این نتیجه میرسم که من موادم را درمان کردهام ، سیگارم را درمان کردهام، به من اجازه خدمت کردن دادهشده است، خانواده نرمالی پیدا کردهام و مهمتر از همه سلامتی روحی و جسمی و روانی که به من دادهشده است. یه بنده خدایی میگفت من خیلی در کنگره خدمت کردهام و به او گفتم بیا و خدمتهایت را بنویس و او کلی مراتب خدمتی از راهنمایی و ایجنتی و مرزبانی و... نوشت اما من فقط یک کلمه در جواب او نوشتم و آن سلامتی بود و اگر اینیک مورد را در قبال تمام آن خدمتها در کفه ترازو بگذاریم کفه سلامتی خیلی سنگینتر است.
ما خیلی وقتها عملکرد اعضای بدن خود را نمیبینیم، قلب سالم، دست و پای سالم، چشم، گوش، ریه، کبد و کلیه سالم همگی نعمتهایی هستند که گاها آنها را نمیبینیم. اگر این اعضا و سلامتی آنها را ببینیم برای ورود به لژیون سردار با خود جنگ نداریم. اگر این نعمتها دیده شوند این سالن مملو از انسان میشود و قدردانی یعنی اینکه این نعمتها را ببینیم و از آنها درست استفاده کنیم و اگر به این درک و فهم برسیم و این نعمتها را با چشم دل ببینیم قطعاً قدردانی اتفاقی خواهد افتاد و من به خاطر اینکه در کنگره حضور دارم خداوند را سپاس میگویم.
(1).jpg)
تایپ: مسافر پرویز (عضو لژیون سردار)
ویراستاری و ارسال: مسافر امیر (عضو لژیون سردار)
عکس: مسافر حسن (لژیون اول)
مسافران نمایندگی صفادشت
- تعداد بازدید از این مطلب :
359