قدرشناسی عامل ارتقا جایگاه است

چهاردهمین جلسه از دوره پنجم کارگا‌ه‌های آموزشی عمومی کنگره‌۶۰ نمایندگی صبا به استادی مسافر فرشید، نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر حبیب با دستور جلسه «در کنگره۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم» شنبه ۱۳بهمن ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان فرشید هستم مسافر، خیلی خوشحال هستم که در نمایندگی صبا در خدمت شما عزیزان هستم از دیده‌بان رابط محترم آقای مجدیان، ایجنت محترم، گروه مرزبانی و خدمتگزاران نمایندگی برای فراهم کردن این فرصت تشکر می‌کنم چرا که این فضا مأمن و پناهی است برای آنان که می‌خواهند به رهایی برسند و برای آنان که ادامه مسیر بدهند. در خصوص دستور جلسه درکنگره قبل  از آنکه خدمات داده بشود افراد قدرشناسی را یاد می‌گیرند چون قدر‌نشناسی باعث می‌شود موقعیت خوب فرد از دست برود. داستان خلقت هم از ابتدا با این مسئله گره خورده است که به خاطر زیاده‌خواهی و طمع آدم در حال خوش، جایگاه و یا آن شرایط قدر نشناسی از نعمت‌های خداوند آغاز و شروع بازی مادی بود که در هر لحظه ادامه دارد و از آن زمان در حال تکرار است. خود من هر زمان که در‌گیر قدرنشناسی می‌شوم متوجه می‌شوم که این قدرنشناسی  توهم به همراه دارد چون شما وقتی در خانواده شرایط خوبی داری در کنگره هم به شما خدمت داده می‌شود و خدمت هم می‌کنید دچار توهم و تصاویری می‌شوید که غیر واقعی هستند. اصولا شک گذرگاه خوبی برای رسیدن به ایمان است اما اصلا منزلگاه خوبی نیست و خیلی‌ها بودند که در گذرگاه شک گیر کردند و شرایط را از دست دادند که برای به دست آوردن آن زمان طولانی شاید نیاز باشد.

در کنگره اولین چیزی که یاد داده می‌شود موضوع سپاسگزاری است چون فرد قدر آنچه به دست آورده را باید بداند این مهمترین مسئله است تا من بتوانم آنچه برایم اتفاق افتاده است را حفظ کنم و به مسیر خود ادامه بدهم چون میزان پیشرفت ما در مسیر نسبت به آنچه که طی شده است، سنجیده می‌شود و هر کسی در جای خود قرار می‌گیرد تا درس‌هایی بگیرد. اتفاقی که در قدرشناسی می‌افتد این است که فرد از فضای محیط اطرافش حالا چه فضای فکری چه فضای جهان‌بینی و چه فضای مجازی باشد بهترین استفاده را بکند تا از جایگاهی که برای او ساخته شده است، یک قدم بالاتر رود. مدت زمانی که ذهن ما تصویرسازی می‌کند با مدت زمان لازم برای یادگیری انسان غیر قابل قیاس است و این ذهن ما است که ما را گول می‌زند که من در این زمان باید آنچه به دست می‌آوردم را به دست نیاوردم یا برعکس آنچه به دست آوردم خیلی زیاد بوده است.

مهم این است که من در مسیر باشم و یکی یکی قدم‌هایم را بردارم تا از فضایی که برای من مهیا شده است، بهترین استفاده را بکنم و قدردان معلم و معلم‌هایم باشم چرا که به گفته آقای تراب‌خانی، هر کس که دور و اطراف ماست در حال یادگیری از او هستیم. من همیشه این‌طور فکر می‌کنم که تمام افرادی که در کنگره آمده‌اند روی سفر من تاثیر دارند واین افراد همه آمده‌اند که چرخه‌ای را جابه‌جا کنند تا من در این چرخه چیزی یاد بگیرم لذا از همه به‌خاطر ایجاد این فضا سپاسگزارم. بخش دیگری که آقای مهندس روز چهارشنبه در خصوص آن صحبت کردند در مورد موضوع پاکت دادن بود چرا که در قدرشناسی باید فرد ببیند در برابر آنچه به‌دست آورده است از چه چیزی می‌تواند بگذرد یا چقدر می‌تواند حس بخشش داشته باشد؟ گذشتن از آنچه دوست داری، میزان قدرشناسی تو را تعیین می‌کند. علت وجود هفته‌هایی مثل هفته راهنما یا گلریزان نیز به همین خاطر است. در آخر از آقای مجدیان به خاطر خدمات ارزنده‌ای که در ایجاد  نمایندگی‌هایی با این حس خوب داشتند، قدردانی می‌کنم و از همه خدمتگزاران نمایندگی تشکر می‌کنم. از اینکه به حرف‌های من گوش کردید از شما ممنونم.

نگارش متن: مسافر حیدررضا خدمتگزار سایت
تهیه عکس: مسافر مهدی خدمتگزار سایت
ارسال مطلب: مسافر حسین مرزبان خبری