شکر نعمت نعمتت افزون کند

نهمین جلسه از دوره بیست و هشتم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی عطار نیشابوری ویژه مسافران در روزهای یکشنبه با استادی: مسافر جواد، نگهبانی: مسافر مهدی و دبیری: مسافر هادی با دستور جلسه «چگونه در کنگره قدردانی کنیم؟» در تاریخ ۱۴ بهمن ۱۴۰۳ ساعات ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان جواد هستم مسافر، خداوند را شاکر و سپاسگزارم که در این جایگاه قرار دارم و امیدوارم همه شما عزیزان این جایگاه را تجربه کنید، از راهنمای عزیزم تشکر می‌کنم از اینکه اعتماد کردند تا من این جایگاه را تجربه کنم و در مرحله بعد از همه خدمتگزاران کنگره ۶۰، ویژه نمایندگی عطار نیشابوری سپاسگزارم.

دستور جلسه امروز چگونه در کنگره قدردانی کنیم. آقای مهندس فرمودند: شکرگزاری یعنی بازپرداخت نعمت‌ها و محبت‌ها و فرصت‌هایی که در اختیار ما قرار می‌گیرند. فرصتی که برای همه ما به وجود آمده اینکه در کنگره ۶۰ قرار داریم. من انواع مواد مخدر و الکل مصرف کردم و به خانواده خسارت زدم و هزار و یک بدبختی را تجربه کردم و چیزی به نام شکرگزاری در من وجود نداشت. دلیل آن چیست؟ زمانی خداوند بدن سالم را به ما می‌دهد و با مصرف مواد مخدر به جسم و روان آسیب می‌زنیم و نشانه این است که شکرگزاری انجام نمی‌دهیم و قدردان این نعمت نیستیم، اما هزاران آدم سالم در بیرون زندگی می‌کنند و خدای خویش را شکر می‌گویند و به زندگی خود ادامه می‌دهند.
خیلی از افراد به اعتیاد روی می‌آورند و ازلحاظ من، مسافر قدری ویژه‌تر است، چراکه اعتیاد بسیار مخرب است اما برای من اعتیاد نقطه پرتاب است چراکه به‌واسطه اعتیاد وارد کنگره شدم و یک سری آموزش‌ها می‌گیرم که سکوی پرتاب من است. آقای مهندس می‌فرماید شکرگزاری سه مرحله است، یک‌کلامی مرحله بعد، قلبی است و در آخر شکرگزاری عملی است. زمانی که یک نعمت و یک محبت دارید باید شکرگزار آن باشید و قدردان راهنما و خدمتگزاران کنگره باشیم و یکی از مهم‌ترین ضعف‌های زندگی من متأسفانه اینکه شکرگزار و قدردان پدر و مادر نبودم. در مرحله کلامی زمانی که یک محبتی به شما می‌شود و خدمتی برای شما انجام می‌شود وظیفه‌دارید که با زبان و کلام از او تشکر کنید که تشکر از مخلوق، تشکر از خالق است. مرحله بعد عملی است ما در کنگره یک سری اقدامات انجام می‌دهیم تا شکرگزاری انجام بشود خود شکرگزاری در کنگره ۶۰ سلسله‌مراتب دارد زمانی که برای پذیرش به خداوند و کائنات التماس می‌کنیم و به مرزبانان اصرار می‌کنیم که نام شمارا بنویسند، روزی که پذیرش می‌شوید و رهجوی کنگره می‌شوید باید شکرگزار خداوند باشید که فرصت دوباره زندگی کردن به شما می‌دهد.
مرحله دوم زمانی که وارد لژیون می‌شوید و یک مقدار سفر می‌کنید و آموزش می‌گیرید باید شکرگزار راهنما باشید که به شما مسیر نور را نشان می‌دهد.مرحله بعدی سلاحی که رهجوی کنگره ۶۰ دارد، شربت اوتی و نامه زردی که دریافت می‌کنیم که چقدر مرتب و منظم چقدر بااعتبار داروی خود را دریافت می‌کنید. شربت اوتی سلاحی برای جنگیدن با اهریمن اعتیاد است و ما باید قدردان این سلاح باشیم و خداوند را شکر کنیم که با داروی اوتی جسم ما بازسازی می‌شود و سپاسگزار خداوند باشیم. در مرحله بعد رهایی نقطه دوری نیست که با رعایت حرمت‌ها و قوانین کنگره و انجام ملزومات سفر اول و گوش‌به‌فرمان بودن راهنما و سرسپردگی به یک‌چشم به هم زدن به رهایی می‌رسید.
آقای مهندس توضیحات کامل را در مورد قدردانی فرمودند و قضیه پاکت پابرجاست و به قول آقای مهندس اختراع بزرگی انجام شد و خیلی رسم خوبی است. شاید ما سلیقه راهنما یا ایجنت و مرزبان را ندانیم که چه هدیه‌ای به ایشان بدهیم که با پاکت کار ما راحت شده است. همه ما وظیفه‌داریم که صد خودمان را، در جشن‌ها بگذاریم و با پاکت‌ها قدردانی کنیم، امیدوارم که تک‌تک ما قدردان و شکرگزار لحظات، در کنگره باشیم و آموزش‌هایی که می‌گیریم بتوانیم در زندگی کاربردی کنیم و درنهایت انسان خوبی در جامعه باشیم و خدمت کنیم، ممنونم که مشارکت من گوش کردید.

در ادامه جلسه گل رهایی از اعتیاد یک نفر از مسافرین نمایندگی عطار برگزار شد

تایپ و نگارش: مسافر احمد لژیون چهارم
عکاس: مسافر مجتبی لژیون دوازدهم