نشانه شکرگزاری از خداوند شکرگزاری از انسان‌ها است

خداوند را با تک‌تک سلول‌های بدنم شاکر و سپاسگزارم که در مسیر زندگی مرا به سمت کنگره۶۰ هدایت نمود. کنگره۶۰ باعث شد من به رشد و تکاملی متفاوت برسم. شاکر خداوندی هستم که مرا قطره‌ای از این دریای بیکران قرار داد‌ تا هر موجی که می‌زند آرامشم چندین برابر شود و بتوانم خود را بهتر بشناسم و راهنمایی مهربان، دلسوز، با عشق و از جنس مروارید در مسیر زندگی‌ام قرار داد.

قدر عافیت را فردی می‌داند که به مصیبتی گرفتار شده است. در فیزیولوژی، انسان هیچ عضوی را احساس نمی‌کند مگر آن عضو دچار مشکل شود. ما باید قدردان هر آنچه که داریم باشیم و برای رشد آن تلاش کنیم و ارزش آنچه را که داریم بدانیم زیرا اگر ارزش داشته‌هایمان را ندانیم و شکرگزار نباشیم حال‌مان روز به روز بدتر می‌شود. نشانه شکرگزاری از خداوند شکرگزاری از انسان‌ها است.

کنگره‌۶۰ می‌خواهد ما را از چشمه‌ جوشان بودن به رود خروشان شدن و در پایان دریایی شدن برساند تا بتوانیم در آن‌جا آنقدر اوج بگیریم تا به بیکران‌ برسیم و در میان امواج آنقدر اوج بگیریم تا بتوانیم خود و خدای خود را بیابیم.

آموزش‌هایی که در کنگره۶۰ یاد گرفته‌ام شامل: صبر، احترام، قدردانی و تغییر است. صبر یعنی در عین حال که مشکل داریم باید بتوانیم به زیباترین شکل ممکن آن را حل کنیم و داشتن توانایی حل مشکل است. احترام: احترام گذاشتن به خود و قدردانی از تلاش‌های تمام اشخاصی که به ما خدمت می‌کنند.

تغییر خود: قبل از تغییر دیگران ما باید خودمان را تغییر بدهیم و در نگرش خود تغییر ایجاد کنیم. نتیجه‌گیری من از آموزش‌های کنگره این است که «شکر نعمت، نعمتت افزون کند،‌ کفر نعمت از کفت بیرون کند.» من باید همیشه شاکر خدای خود، افرادی که به من خدمت می‌کنند و تمام موجوداتی که در اختیار من هستند و به من کمک می‌کنند باشم. از خداوند می‌خواهم که بتوانم با خدمت کردن، شاکر ذره‌ای از موج عظیم محبت‌های کنگره۶۰ باشم. ما برای گرفتن آموزش‌های ناب کنگره۶۰ باید فرمانبردار خوبی باشیم.

نویسنده: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون ششم)
عکاس خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)
ویراستاری و ارسال: همسفر گلناز رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی کاشمر