در ابتدا خداوند را بسیار شاکرم، که کنگره۶۰ را در مسیر زندگی من قرار داد، هم‌چنین از آقای مهندس و خانواده محترم ایشان، که این بستر را برای ما فراهم کردند نیز بسیار سپاس‌گزارم. از راهنمای عزیزم همسفر زهره، که راه درست زندگی کردن را به من آموختند قدردانی می‌کنم.
در کنگره چگونه قدردانی می‌کنیم؟ قدردانی به معنای تشکر و سپاس‌گزاری است؛ سپاس‌گزاری از خالق خود و نعمت‌هایی که خدا به ما ارزانی داشته است. آیا ما در برابر خالق خود شکرگزار هستیم؟ شکرگزاری از خالق یعنی؛ عمل به فرمان‌ها و خواسته‌های او، استفاده درست از نعمت‌هایی که به ما داده شده است و هم‌چنین سپاس‌گزاری از بندگان او. سپاس‌گزاری نه‌تنها باعث برکت و افزایش نعمت می‌شود؛ بلکه در سلامتی روح و روان نیز تأثیر مثبتی دارد. کسانی که قدردانی را یاد گرفته‌اند و محبت دیگران را به‌خوبی پاسخ می‌دهند، در نزد دیگران محبوب می‌شوند و اعتماد آن‌ها را جلب می‌کنند. در قرآن آمده است، که انسان به رب خود ناسپاس است؛ انسان‌هایی که ایمان ندارند و مربی خود را فراموش می‌کنند و محبت و خدمت دیگران برای آن‌ها ارزشی ندارد.
ما در کنگره سپاس‌گزاری و شکرگزاری را به خوبی می‌آموزیم. اگر به روزهای قبل از کنگره برگردم و شرایط و جایگاه خود را به یاد بیاورم، به‌طور قطع بهتر می‌توانم درک کنم، که چه بودم و چه شدم و اکنون چگونه می‌خواهم قطره‌ای از اقیانوسی که کنگره به من بخشید را جبران کنم. کنگره نعمتی بزرگ بود، که خداوند به من ارزانی داشته است و اگر نتوانم آن‌طور که شایسته است و در توانم است، قدردان این نعمت بزرگ باشم، قطعاً ضرر خواهم کرد. راهی که کنگره به من نشان داد، راهی است که در انتها به خالق خواهد رسید. سپاس‌گزاری سه مرحله دارد، در قلب خود تشکر می‌کنیم، با زبان تشکر خود را بیان می‌کنیم و باید به عمل نیز قدردانی را انجام دهیم. یک رهجو باید هم زبانی، هم قلبی و هم عملی از راهنمای خود قدردانی کند. وقتی من فرمان‌برداری می‌کنم، حرمت‌های کنگره را رعایت می‌کنم و خدمت صادقانه انجام می‌دهم، در‌واقع هم از راهنما و هم از کنگره سپاس‌گزاری می‌کنم.
با سعی در درست گوش دادن و نوشتن صحیح سی‌دی‌ها و عضویت در لژیون مالی، شاید بتوانم قطره‌ای از محبت‌هایی که در کنگره به من داده شده را جبران کنم. همه اعضا باید از مرزبان‌ها، ایجنت و هر کسی که به هر نحوی خدمت می‌کند، قدردانی کنند و احترام بگذارند. در پایان بار دیگر از خداوند بزرگ سپاس‌گزارم، که مرا لایق نشستن بر روی صندلی‌های مقدس کنگره۶۰ نمود و راه را برایم باز کرد. خدایا، تو بندگانی داری در زمین، که دستان تو هستند و گره از کار بندگان گرفتارت باز می‌کنند. خدایا، این دوستان پر از مهر را خودت با لطف و رحمتت حفظ فرما و به من توفیق بده تا بتوانم گره‌ای از گره‌های این دنیا باز کنم. به امید روزی که برای تمام گرفتاران راه باز و فرمان برای آن‌ها صادر شود و کنگره۶۰ جهانی شود و همه گرفتاران جهان آزاد و رها گردند.
نویسنده: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون‌اول)
تایپ: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون‌اول)
ارسال و ویراستاری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون‌سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بیرجند
- تعداد بازدید از این مطلب :
56