یکی از اضلاع مهم مثلث دانایی، انجام عمل است

جلسه چهارم از دور سی وششم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی شمس روزهای شنبه به استادی مسافر حسین، نگهبانی مسافر محمود و دبیری مسافر امیر با دستور جلسه «در کنگره 60 چگونه قدردانی می کنیم» و در ادامه تولد یکسال رهایی مسافر امیرعباس در تاریخ 13 بهمن ۱۴۰۳  ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
شکرگزاری شامل دو قسمت می باشد. قسمت اول اینگونه است که در ذهن خود راجع به سپاسگزاری از کسی یا چیزی تفکر می کنیم و آنرا به زبان آورده و تشکر می کنیم. قسمت دوم شکرگزاری در عمل است، برای مثال من وارد کنگره شدم و با استفاده از امکانات کنگره 60 به درمان رسیدم. حال برای سپاسگزاری از ساختار کنگره 60 چه عملی انجام می دهم؟
به نظر من استفاده از دستور جلسه (در کنگره 60 چگونه قدردانی می کنیم؟) به این خاطر است که نقطه تفکری در من ایجاد کند برای فهم اینکه در قبال شرایطی که برای من فراهم شده تا به درمان برسم، من چه عملی باید انجام دهم؟ و اینکه من چه نگرشی نسبت به سیستم های آفرینش و کائنات دارم؟ کنگره هم به نوعی در حال آفرینش و احیا کردن انسان ها است و خدمت رسانی انجام می دهد.
همه این موضوعات وابسته به میزان دانایی من نسبت به این مسائل است. یکی از اضلاع مهم مثلث دانایی انجام عمل است. تاکید جناب مهندس برای شکرگزاری هم به صورت زبانی و هم به صورت عملی بدین دلیل است که در انجام عمل، حس تغییر می کند و اگر انجام عمل اتفاق نیفتد حس تغییری پیدا نمی کند.
برای مثال من یک انسان افسرده و متوقع هستم و با همین شرایط وارد ساختاری مانند کنگره 60 می شوم که با استفاده از خدماتی که به من ارائه می دهند حالت های من بعد از مدتی تغییر پیدا کند. اما این تغییر وابسته به حرکت من است. اگر من در جهت این ساختار حرکت انجام دهم، قطعا نسبت به آن ساختار حس پیدا می کنم. اگر حرکتی انجام ندهم، قطعا هیچ تغییری انجام نخواهد شد.
وقتی من مصرف کننده هستم و وارد کنگره 60 می شوم، تمام شرایط و بستر برای درمان اعتیاد من فراهم است و من حتی در سفر اول هم باید شکرگزار این بستر باشم و بهترین روش شکرگزاری در سفر اول، درست سفر کردن است. کسی که قدر درمان اعتیاد را بداند، قطعا در کنگره درست سفر می کند. قدر یعنی اندازه؛ و قدردانی به این معنی است که من اندازه ها را بشناسم و ارزش گذاری انجام دهم.
وقتی مصرف کننده بودم چه ارزشی داشتم و الان که درمان شدم چه ارزشی دارم؟ درمان اعتیاد چه ارزشی دارد؟ وقتی ارزش ها را بشناسیم، آنوقت قدر داشته هایمان را می دانیم.
در انسان چیزی داریم به نام کوری تغییر. یعنی تمرکز انسان در هنگام تغییر کردن، منعطف به موضوع دیگری می شود و انسان تغییرات را متوجه نمی شود. برای مثال بعد از درمان اعتیاد، در بیرون از کنگره مشغول انجام دادن کاری می شویم و فراموش می کنیم این کاری که انجام می دهیم در پرتو درمان اعتیاد است و اگر درمان نشده بودیم قطعا نمی توانستیم این کار را انجام دهیم. باید حواسمان باشد درگیر کوری تغییر نباشیم.
مهندس فرمودند: کفر نعمت، نعمت از کفت بیرون کند. کفر نعمت یعنی ندیدن نعمت. وقتی شما داشته هایتان را نبینید و آنها را بی ارزش بدانید، کائنات آنها را از شما خواهند گرفت ولی وقتی قدر داشته هایتان را بدانید و شکرگزار باشید سیستم کائنات نعمت های بیشتری در اختیار شما قرار خواهد داد.
در بخش دوم دستور جلسه تولد امیر عباس عزیز را داریم که به جناب مهندس و خانواده محترمشان تبریک می گویم. به امیرعباس و خانواده محترمش تبریک می گویم.
امیرعباس انسان بسیار با محبتی است و بعضی وقت ها من از محبت زیاد این مرد شرمنده می شدم. در لژیون اگر یک برادر لژیونی حالش خوب نبود، همه کار می کرد تا حال او بهتر شود. امیرعباس شیطنت های خودش را هم داشت و امیدوارم بهترین ها در زندگی برایش اتفاق بیفتد.
 

خواسته مسافر امیرعباس:

امیدوارم روزی برسد که هیچ کجای جهان، مصرف کننده ای نباشد و همه درمان شده باشند.

سخنان مسافر امیرعباس:
تشکر می کنم از تمام عزیزان در شعبه برای این تولد. ما باید افتخار کنیم که زمانی در این دنیا زندگی می کنیم که مهندس دژاکام زندگی می کنند و ما ایشان را می بینیم. من آرزو دارم که خانواده های مصرف کنندگان هیچوقت نا امید نشوند. اگر مصرف کننده ای دارند، بالاخره نقطه تفکری ایجاد می شود تا به درمان بپردازند.
من خانواده خودم را بسیار ناراحت کردم و عذرخواهی می کنم و امیدوارم من را ببخشند.
من همیشه سعی می کنم از خداوند و مهندس تشکر کنم و همیشه می گویم خدایا مهندس و کنگره را همیشه برای ما نگه دار.

تایپ: مسافر امیرحسین، لژیون سوم

ویرایش، عکس و ارسال به سایت: مسافر احسان، لژیون پنجم