عنوان وادی دوازدهم میگوید: در آخر امر، امر اول اجرا میشود. این وادی به من میاموزد که اگر انسان بخواهد به چیزی دست پیدا کند، نیاز به زمان دارد؛ بهعبارتی مهمترین مؤلفه در به ثمر رسیدن خواسته ما زمان است و سپس موارد دیگر نظیر تلاش و کوشش که بسته به خواستهای که ما داریم، متفاوت هستند. ما همیشه میخواهیم راه هزار شبه را یک شبه برویم و انتظار داریم که کنفیکون شود. برای مثال زمانی که مسافرم ترک کرد، فکر میکردم از همین امروز که تصمیم گرفته، نباید دیگر مصرف یا حتی به مواد مخدر فکر کند. درست است که مدت زیادی راه را اشتباه رفته بود؛ ولی انتظار داشتم که در عرض یک لحظه تصمیم به قطع و در مرحله قبل از اعتیاد قرار بگیرد. البته این طرز فکر دست خودم نبود؛ زیرا هیچ آگاهی یا بهتر است بگویم دانایی در این مورد نداشتم.
همیشه بعد از ترک مسافرم، استرس مصرف دوبارهاش را داشتم و این موضوع من را بیشتر اذیت میکرد؛ چراکه فکر میکردم عمداً مصرف میکند و این کارش را به صورت یک خیانت میدانستم. به دیگر سخن فکر میکردم برای من یا فرزندش هیچ ارزشی قائل نیست که پس از این همه رنج و سختی باز هم مواد مخدر مصرف میکند. بعد از قرار گرفتن در این مکان مقدس و با دریافت آموزشهای کنگره، نسبت به این موضوع آگاهی پیدا کردم. زمانی که مسافرم سفر خوبی نداشت با کمک و آموزشهای راهنمایم، دانایی خود را بالا بردم و سعی کردم او را رها نمایم تا خودم نیز در آرامش آموزشها را در زندگیام پیاده کنم و بتوانم تصمیمات درستی بگیرم.
هدف اصلی مسافر و همسفر از آمدن به کنگره همین است که بتوانند در شرایط مختلف مدیریت خوبی داشته باشند. من تازه متوجه شدهام که مسافرم یک شبه بیمار یا مصرفکننده نشده است؛ بلکه این اتفاق طی چندین سال طول کشیده تا بیماریاش به اوج برسد و خودش را نشان بدهد؛ بنابراین برای درمان هم بایستی پلهپله این مسیر را باز گردد تا به بهبودی دست یابد.
بایستی این را بدانم که مسافرم راههای زیادی را اشتباه رفته و اکنون در حال مداوا و رسیدن به تعادل است؛ پس در مسیر برگشت باید با دانایی که کسب کردهام به او کمک کنم تا به درمان برسد. همین که در مسیر کنگره قرار گرفته برای من کافیست چون خودش قبول کرده و میخواهد باز گردد؛ بنابراین من نیز در این سفر او را حمایت میکنم و در کنارش، پابهپای او به حرکت ادامه میدهم و در کارش دخالت نمیکنم. همه اینها مستلزم این است که بپذیرم او بیمار است و فقط نیاز به زمان دارد تا محصول ما به نتیجه برسد. اینجاست که وادی دوازدهم میگوید: در آخر امر، امر اول اجرا میشود. به خودم گوشزد میکنم که بگذار این نهال خودش رشد کند و به میوه برسد. خداوند میگوید هر گاه که انسان از تاریکی به طرف نور برگردد، نور به صورت کامل به او میتابد و کل کائنات و نیروی برتر او را در مسیر نور هدایت میکنند. وعده خداوند دروغ نیست، پس به راهی که انتخاب کردهاید ایمان داشته باشید.
در آخر از آقای مهندس بابت فراهم کردن این بستر امن و الهی سپاسگزارم؛ همچنین از راهنمای خوبم بابت آموزشهایی که به من میدهند، تشکر میکنم.
نویسنده: همسفر شکوه رهجوی راهنما همسفر مژگان (لژیون هشتم)
ویرایش و رابط خبری: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر مژگان (لژیون هشتم)
عکاس: همسفر حمیده رهجوی راهنما همسفر صفورا (لژیون ششم)
ویراستار و ارسال: همسفر مریم نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر علیرضا
- تعداد بازدید از این مطلب :
197