تجلی عشق و تحول در وجود انسان

هنگامی که روشنایی در آغوش تاریکی بود، خداوند بشری را خلق کرد که صورپنهان او از جنس نور و صورآشکارش از جنس خاک بود. او عشق و محبت را در تک‌تک ذرات انسان القا کرد و زمینی پر از نعمت و فراوانی را برای خدمت به انسان آماده ساخت. این زمین را تا زمان مقرر، به عنوان جایگاه آرامش انسان قرار داد و با او پیمان بست که از خدای یکتا فرمانبرداری کند.

با کاشته شدن هسته‌ اولیه جهان خاکی، نیروهای تغییر و تبدیل وارد عمل شدند تا انسان به نقطه‌ اولیه خود بازگردد؛ یعنی به امواج. انسان با علمی که می‌آموزد، اختیار دارد سرنوشت خود را رقم بزند. نیروهای تخریبی و بازدارنده که به‌عنوان نیروی مکمل برای ما عمل می‌کنند، معنای ضد هر چیز را برای ما روشن می‌کنند. انسان می‌تواند به سمت ارزش‌ها حرکت کند و تکامل یابد یا به سمت ضدارزش‌ها برود و در تاریکی و ظلمت فرو رود. این مهم با کسب علم، معرفت، دانایی و تجربه به تدریج شکل می‌گیرد.

برای رسیدن به اهداف و تغییر در صفات، باید زمان را در نظر گرفت. برای هدایت موجودات، سه نیروی القا، احیا و تحرک ما را یاری می‌کنند؛ بدون حرکت، هیچ تغییر و تبدیلی شکل نمی‌گیرد. هر انسانی که برای خروج از تاریکی‌های خود تلاش کند، نیروهای القا کننده از آسمان و زمین به یاری او می‌آیند و در او تغییرات و تبدیلاتی ایجاد می‌کنند که او را به نیروهای الهی مثبت تبدیل می‌سازد. این انسان تبدیل به درختی تنومند می‌شود که دیگران از سایه و میوه‌های او بهره‌مند می‌شوند.

نویسنده: همسفر طاهره رهجوی راهنما خانم پریسا (لژیون ششم)، رشته ورزشی تنیس روی میز
رابط خبری: همسفر مژگان مرزبان خبری پارک لاله تاکستان
ویراستاری و ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر الهه از نمایندگی صالحی، دبیر سایت
گروه ورزش همسفران کنگره۶۰