خواسته مهم است

هفتمین جلسه از دوره بیست و هشتم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی عطار نیشابوری ویژه مسافران در روزهای یکشنبه با استادی: مسافر هادی و نگهبانی: مسافر مهدی و دبیر: مسافر عباس با دستور جلسه «وادی دوازدهم و تأثیر آن روی من» در تاریخ ۳۰ دی‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان هادی هستم مسافر، موضوع دستور جلسه وادی یا قانون دوازدهم و تأثیر آن روی است. وادی دوازدهم به ما اشاره می‌کند که در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود این به این معناست که اگر خواست یا نیت یا هدف درمان داریم از هیچ‌چیز نپرسید و ترس به دلتان راه ندهید آن امر آخر مهم است. در آخر مشخص می‌شود که نیت یا هدف اولیه شما چه بوده است؟

آیا هدف من قطع مصرف مواد است؟ امر (خواسته یا نیت یا هدف) اولیه من نیازمند زمان است و حداقل ۱۱ ماه طول می‌کشد تا به درمان و حال خوش برسم. برای رسیدن به هدفم باید حضورم‌ مستمر و پیوسته باشد و همراه با رعایت قوانین و حرمت‌ها و آموزش‌های کنگره باشد. اگر یک جلسه حضور داشتید و چندین جلسه غیبت داشتید زنجیره آموزش را قطع می‌کنید و وظایف رهجو را به‌طور کامل انجام نمی‌دهید، اگر می‌خواهید تغییر کنید و تبدیل شوید به یک فرد مفید در جامعه با انجام دو سفر باکیفیت، به آن می‌رسید و در آخر کار و در آخر آن امری که اول می‌خواهید اجراشده است.

اگر وارد این راه شدید و در مسیر سبز کنگره به حرکت درآمدید از هیچ‌چیز نپرسید، سرسپرده و گوش‌به‌فرمان راهنما باشید تا شمارا از مبدأ سفر که اعتیاد است شمارا به مقصد سفر (رهایی و درمان) برساند. کسی که هدف دارد باید بخواهد و بیاید و اگر با تفکر داخل مسیر درمان شدید و بعد از سه جلسه تازه واردین، وارد لژیون شدید دیگر تفکر نکنید و بعد از مدتی (در اصطلاح) سرتان را با سر راهنما عوض کنید و نمی‌خواهد تفکر کنید و بگذارید راهنما برای شما تصمیم بگیرد.
آیا می‌خواهید به حال خوب برسید؟ با نشستن بر روی صندلی کنگره محکوم‌به درمان هستید در کاهش پله‌های ۲۱ روزه به درمان می‌رسید اما بهتر آن است که در سفر دوم حضورداشته باشید چون قدم به دنیای تازه پا می‌نهید این به آن معناست که قطع مواد کردید و از دنیای تاریکی جداشده‌اید و وارد دنیای تازه‌ای می‌شوید و سفر دوم به‌مراتب هم سخت و هم سهل است و بستگی به خودمان دارد.
موفقیت، پیروزی، سربلندی و اعتبار ذره‌ذره با حرکت در صراط مستقیم به دست می‌آید و حال خوب و بهشت، آرامش در خانواده است. در سفر اول با حضور به‌موقع در کنگره و مشارکت در جلسه عمومی و خدمت حال خوب را به خودم هدیه می‌کردم. هیچ‌گاه با تأخیر وارد کنگره نشدم صندلی‌ام را تغییر ندادم، چون درمانم‌ مهم بود و آن امری که اول کردم برایم مهم بود تا به نتیجه مطلوب برسم. چون آمدم که تغییر کنم و تبدیلی به انسانی مفید شوم و از ضد ارزش‌ها ترخیص شوم و انسانی قدرتمند شوم. انسانی در بیرون دارای تفکر خوب باشم و دارای تصمیم و اندیشه‌ی نیکو باشم و هدفمند زندگی کنم. اگر شما صرفاً می‌خواهید مواد مصرف نکنید با اقامت ۲۱ روز در مراکز بازپروری قطع مصرف می‌شوید و ترک می‌کنید و اما مهم این است که بعد از ۱۰ ماه که به درمان رسیدید دیگر وسوسه ندارید به‌طوری‌که توانایی خدمت در کلینیک را دارا هستید و با شربت اوتی سروکار دارید. در سفر دوم مسئولیت‌هایی به فرد می‌دهند که قادر به انجام آن نیست و ریشه در سفر اول دارد، با آموزش کاربردی و رعایت حرمت‌ها و قوانین به پختگی لازم می‌رسید. محکم و هدفمند سفر کنید و با انجام دو سفر به موفقیت و آرامش می‌رسید و انرژی مثبت را کسب می‌کنید؛ و در کنگره جسم و اندیشه باید باهم به درمان برسد و اگر در سفر اول جسم به درمان رسید اما اگر تفکر مثبت نشد به‌هیچ‌عنوان به تعادل و تعالی نخواهی رسید. کنگره نقطه تحمل و تعادل و ایجاد ظرفیت به رهجو آموزش می‌دهد.
اگر هدف‌داریم و هدفمان تعادل و تعالی است. درمان و سفر من در کنگره آن‌قدر کیفیت دارد که به این پارامترها برسم؟ اگر مثلث جسم و روان و جهان‌بینی باهم رشد کند قطعاً سفر دوم را با طراوت ادامه می‌دهید و همه این‌ها مستلزم این است که در سفر اول محکم سفر کنید و در سفر دوم این جهان‌بینی است که ابزار شما برای مبارزه با نیروهای منفی است اگر هدف مستحکم باشد هیچ طوفانی شمارا فرونمی‌ریزد و در کارگاه‌های آموزشی است که صبر ما زیاد می‌شود و آموزش می‌گیریم و شاید جواب سؤالمان در مشارکتی است که یک رهجو انجام می‌دهد و با آموزش جهان‌بینی است که رابطه مطلوب را با انسان‌ها کسب می‌کنیم انشالله دوستان سفر اولی با دریافت گل نمادین رهایی به آن حس و حال خوب دست پیدا کنند و ممنون که با سکوتتان به مشارکت من گوش کردید.

تایپ و نگارش: مسافر احمد لژیون چهارم
عکاس: مسافر مجتبی لژیون دوازدهم