وادی‌ دوازدهم به من درس صبر و تحمل را داد که برای رسیدن خواسته‌هایم باید زمان را در نظر بگیرم

جلسه هشتم از دوره‌ دوم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران کنگره‌60 نمایندگی پرند با استادی همسفر فاطمه با دستور جلسه: «وادی دوازدهم (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود) و تاثیر آن روی من» روز شنبه ۲۹ دی‌ماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

سخنان‌استاد:
من تا زمانی‌که وارد کنگره‌60 نشده بودم اصلاً نمی‌دانستم کتاب عشق و یا چهارده وادی یعنی چه؟ از روزی که به لطف خداوند به کنگره آمدم، با کتاب چهارده وادی آشنا شدم و آن را مطالعه کردم. این کتاب راه و رسم زندگی کردن را به من آموخت که بعد از مطالعه وادی یازدهم به وادی دوازدهم با عنوان در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود رسیدم. من از این وادی این‌گونه برداشت کردم که برای رسیدن به خواسته خود باید اول حرکت کنم، صبر داشته باشم و باید به خواسته خودم زمان بدهم؛ چون اگر من گندم بکارم برای برداشت محصول به 9 تا 10 ماه زمان احتیاج است، خانمی‌ که بار‌دار می‌شود باید 9 ماه صبر کند تا فرزندش متولد شود و یا خود من که سا‌ل‌ها مصرف سیگار داشتم بعد از 10 تا 11 ماه سفر به درمان و رهایی می‌رسم که در این مدت باید به روش DST بر روی سه ضلع جسم، روان و جهان‌بینی کار کنم و زمانی به امر آخر دست پیدا می‌کنم که این سه ضلع به تعادل برسد.

در اعتیاد هم به همین شکل باید بپذیریم که برای رسیدن به تعادل و درمان اعتیاد نیاز به زمان داریم و باید بدانیم که هستی بدون زمان نابود می‌شود. برداشت من از این وادی این است که اگر هدفی را دنبال می‌کنم باید برای رسیدن به آن هدف حرکت و تلاش کنم تا در آخر امر، امر اول اجرا شود و این‌که برای ایجاد تغییرات باید زمان را در نظر بگیریم تا تغییر، تبدیل و در نهایت ترخیص شویم و یک شبه این اتفاق نمی‌افتد؛ پس برای رسیدن به آخر امر بایستی از مراحل تغییر و تبدیل عبور کنم تا به مرحله نتیجه یا ترخیص برسم؛ البته در این زمینه سه نیروی القا، احیا و تحرک نیز وجود دارند تا من را به نتایج دلخواه و یا آخر امر؛ یعنی فرمان رهایی برسانند؛ بنابر‌این من در تمام مسائل و امورات زندگی خود باید به این مسئله توجه کنم و این یک قانون کلی است و در این وادی باید حرکت کنیم.

این وادی به من درس صبر و تحمل را داد که برای رسیدن خواسته‌هایم باید زمان را در نظر بگیرم؛ وقتی وادی یازدهم را سپری می‌کردم در وادی‌های قبلی نکاتی بود که به درک این موضوع به ما کمک می‌کند؛ اگر کسی بدون تفکر و ناامیدی، مسائل شخصی خودش را به گردن دیگران می‌اندازد و نمی‌تواند به این مرحله برسد؛ اگر تفکر کند و از قدرت عقل خود استفاده نماید، می‌تواند راه و مسیر را پیدا کند؛ اگر کسی نقطه تحمل خود را بالا نبرد نمی‌نتواند صفات بد خود را به خوب تبدیل کند و در حالت سکون قرار می‌گیرد و این شخص قطعاً در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود را درک نمی‌کند. کسانی به این مرحله می‌رسند که چشمه‌های جوشان و رود‌های خروشان باشند و به سمت بحر و اقیانوس حرکت کرده باشند تا بتوانند وارد وادی دوازدهم شوند.

در وادی دوازدهم نیروهای تخریبی و بازدارنده نقش نیروهای مکمل را برعهده دارند به دلیل این‌که تکمیل‌کننده هستند و ما به‌واسطه حضور آن‌ها می‌توانیم رشد و پیشرفت کنیم. آقای مهندس می‌فرماید: "برای تغییرات و تبدیلات باید حتماً حرکت کنیم در غیر این صورت دچار سکون می‌شویم." در آخر وادی مطرح شده است که ما باید مواظب نیروهای منفی، بازدارنده و تخریبی باشیم؛ زیرا آن‌ها در لباس تقوا حاضر می‌شوند و خواسته‌ نامعقول را آن‌قدر مهم جلوه می‌دهند که باعث می‌شود ما آن کار را انجام دهیم. در وادی دوازدهم موضوع روز درخت کاری هم مطرح شده‌ است که باید هر سال یک درخت بکاریم تا بتوانیم به رشد و آبادانی زمین کمک کنیم. دیگران کاشتند ما خوردیم ما بکاریم تا دیگران بخورنند.

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون سوم)

ویرایش: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون سوم) رابط خبری
ویراستاری و ارسال: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پرند