English Version
This Site Is Available In English

چهارده وادی، چراغ راه ما هستند

چهارده وادی، چراغ راه ما هستند

جلسه دوازدهم از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ملاصدرا با استادی راهنما همسفر اکرم با دستور‌جلسه «وادی دوازدهم و تاثیر آن روی من» در روز شنبه ۲۹ دی‌ماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

سخنان استاد:

خداوند را شاکر و سپاسگزار هستم که با سیستم آموزشی کنگره۶۰ آشنا شده و در مسیر آموزش‌های ناب آقای مهندس قرار گرفته‌ام. ابتدا از راهنمایان خود همسفر سهیلا و همسفر زهره بابت تمامی خدمت‌های خالصانه‌شان تشکر می‌کنم؛ چراکه لمس و درک این جایگاه را مدیون این بزرگواران بوده و افتخار می‌کنم که عضو کوچکی از خانواده کنگره۶۰ هستم.

در کتاب عشق با چهارده وادی آشنا می‌شویم که چراغ راه ما هستند و نقش بسیار عظیمی در تغییر نگرش وجهان‌بینی ما دارند. وادی دوازده برای ما بیان می‌کند: در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود؛ بنابراین از این وادی این‌گونه استنباط می‌شود که برای رسیدن به خواسته‌ها و اهدافمان، بایستی پارامتر زمان را فراموش نکنیم و برای رسیدن به آن خواسته یا هدف تلاش و کوشش کنیم تا در آخر امر، امر اول اجرا شود؛ به‌عنوان مثال: اگر امر اول یا خواست اولیه ما برداشت گندم باشد، این مسئله یعنی گندم کی به دست ما می‌رسد و برداشت می‌شود! زمانی که حرکت کنیم، زمین را آماده کرده، گندم را بکاریم و در ادامه آبیاری و مراقبت انجام دهیم، پس از گذشت حدود ۸ماه، گندم‌ها رسیده و باید آن‌ها را درو کنیم تا در آخر امر صاحب گندم باشیم. صاحب گندم بودن یا گندم داشتن یعنی همان امر اول ما در آخر امر به دست آمد. این مسئله یک قانون کلی است که در تمامی سطوح زندگی ما و هستی حکم فرماست. 

انسان به‌‌عنوان مخلوق خداوند بایستی بر روی زمین از قوانین حاکم بر طبیعت و هستی پیروی کند؛ زیرا یکی از این قوانین مسئله زمان است، یعنی انسان برای رسیدن به خواسته‌های خود، بایستی زمان لازم را طی کرده و در این راستا تلاش و کوشش کند؛ اما گاهی‌اوقات انسان‌ها می‌خواهند بدون زحمت، تفکر و تلاش کردن در کوتاه‌ترین زمان ممکن به‌خواسته‌های خود برسند. شاید در ابتدا امر و در ظاهر این مسئله اتفاق بیفتد؛ اما در ادامه عواقب خوبی نخواهد داشت؛ به‌عنوان مثال: مصرف‌کنندگان بدون در نظرگرفتن زمان و هیچ تلاش و کوششی قصد دارند طی مدت‌زمان ۲۱روز در کمپ‌ها به‌دنبال راه درمان باشند که در ظاهر شاید مصرف مواد قطع شود؛ اما شوک فیزیولوژی شدیدی به جسم وارد می‌شود. 

ما بایستی بپذیریم که درمان اعتیاد یا به تعادل رساندن اضلاع مثلث درمان که شامل جسم، روان و جهان بینی است، حداقل ۱۰ماه زمان لازم دارد. با کشف متد DST، زمان در نظر گرفته شده، آموزش داده می‌شود و تلاش و خواسته یک مصرف‌کننده مد نظر قرار می‌گیرد؛ بنابراین در آخر امر، امر اول که همان رهایی و درمان است، اتفاق می‌افتد. پس در این وادی می‌آموزیم که  برای رسیدن به خواسته‌ها بایستی پارامتر زمان را در نظر داشته باشیم؛ زیرا به هیچ عنوان نمی‌شود زمان را حذف کرد تا در این مسیر، مسئله تغییر که با القا افکار صورت می‌گیرد اتفاق بیفتد و در ادامه تبدیل انجام شود که این موضوع با احیا شدن ما همراه بوده و در نهایت ترخیص می‌باشد که با حرکت ما و رسیدن به هدفمان تکمیل می‌شود که ما برای رسیدن به تمام اهداف و خواسته‌هایمان، بایستی این پروسه را طی کرده و معجزه‌ زمان را در نظر داشته باشیم.

معجزه زمان به امواج فرصت می‌دهد تا در طول زمان، تغییر ماهیت دهند و از وجود آن‌ها گازها، مایعات و جامدات پدیدار شوند، گیاهان به‌وجود آیند و رشد کنند و متنوع و تکثیر شوند تا جانوران و سپس انسان‌ها در قالب انسانی پا به حیات بگذارند، ازدیاد شوند و لذت و ارزش بودن و حیات را درک کنند و مراحل آموزش زمینی را که تجربه‌ای بس ارزشمند است طی کنند؛ پس منتظریم تا آخر امر، امر اول اجرا شود.

در پایان وادی به اجرای پیمان که همان کاشت درخت است اشاره شده است؛ بنابراین اعضا کنگره۶۰ باید یک سال تمام از شروع سفر دوم یا رهایی آن‌ها گذشته باشد تا بتواند پیمان وادی دوازدهم را اجرا کنند. اشخاص می‌توانند به صورت انفرادی یا گروهی در هفته درخت‌کاری که اول اسفند تا دهم اسفندماه می‌باشد، همه ‌ساله یک درخت بکارند. نکته مهم این‌جاست که درختی را که می‌کاریم، باید نشان کرده تا در صورت امکان از آن مراقبت کنیم و شاهد رشد درخت باشیم؛ بنابراین اگر درختی را که کاشته‌ایم خشک ‌شد یا از بین رفت، بایستی سال بعد در فصل درخت‌کاری به جای آن دو درخت بکاریم. این عمل درخت‌کاری را همه ‌ساله تا روزی که زنده هستیم ادامه می‌دهیم تا در طول زمان با مشاهده‌ رشد و تنومند شدن درختی که کاشته‌ایم، بتوانیم به معنا واقعی وادی که همان ثمره اعمال و نتیجه تلاش و کوشش خود می‌باشد یعنی در آخر امر و اجرای امر اول را مشاهده کنیم. در پایان خداوند را شاکر و سپاسگزار هستم که توفیق حضور در کنگره به من داده شد تا بتوانم از آموزش‌های ناب کنگره بهره‌مند شوم. از آقای مهندس حسین دژاکام بنیان‌ کنگره۶۰، همچنین تمامی اعضا خانواده بزرگ کنگره۶۰ تشکر می‌کنم.

نویسنده: راهنما همسفر اکرم (لژیون هفتم)

ویرایش و ویراستار: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون هفتم)

ارسال: همسفر بیتا رهجوی راهنما همسفر ندا (لژیون سوم)

همسفران نمایندگی ملاصدرا (نیک‌آباد)

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .