کمک من به کنگره و کمک کنگره به من

اولین جلسه از دور دوم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، لژیون ویلیام وایت لژیون بروجن با نگهبانی و استادی راهنمای محترم مسافر وحید و دبیری مسافر ابراهیم  روز یکشنبه ۲۳ دی‌ماه ۱۴۰۳ با دستور جلسه «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من» ساعت ۱۵:۳۰ آغاز بکار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان وحید هستم یک مسافر؛
اگر محیط کنگره را با محیط بیرون مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که در کنگره همیشه انرژی خوب و جشن در جریان است. برعکس محیط بیرون که همیشه درگیر مسائل و مشکلات هستیم و این مسائل در صور آشکار و پنهان وجود دارند. کسانی که در کنگره ماندگار شده‌اند و در سفر دوم خود به بهترین شکل پیش می‌روند، همیشه حال خوب و خوشی دارند و برای این حس و حال خوب بها پرداخت شده است. شاید در بیرون ما بتوانیم بدون بها چیزی را به دست آوریم ولی در صراط مستقیم چنین چیزی وجود ندارد. ما باید از خود سوال کنیم کنگره چه کمکی به من کرده و چه چیزهایی را به من داده است؟ کنگره در اولین قدم به من راه رفتن در مسیر درست و خوب حرف زدن و خواب و تعادل را یاد داده است.
اگر ما بخواهیم صور آشکار و پنهان خود را درست کنیم، باید خودمان را در قالب کنگره قرار دهیم. در اولین قدم‌هایمان باید سیگار و مواد را درمان کنیم و تخریب‌های جسم را بازسازی کنیم. یکی دیگر از هدیه‌های کنگره به ما D.SAP بود. که در یک فرایند ۱۰ تا ۱۱ ماهه به دست می‌آید و فواید آن برای بدن انسان کاملاً ثابت شده است. من وقتی قدر سلامتی خودم را می‌فهمم که آن را از دست بدهم. مثلاً با مصرف سیگار ریه‌ام را نابود کرده باشم. چرا کلاس‌های کنگره سه روز در هفته و یک روز هم در پارک برگزار می‌شوند؟چون اگر این کلاس‌ها نباشند و ما از آنها غافل شویم، سقوط ما به تاریکی‌ها شروع می‌شود.
در کنگره نمی‌توانیم بگوییم من باید وضعیت را ثابت نگه دارم. چرا که باید همیشه در حرکت بود. مثل دوچرخه سواری که نمی‌تواند در یک جا ثابت بایستد بلکه باید همیشه رکاب زده و رو به جلو حرکت کند. مهندس دژاکام بنیان کنگره ۶۰ می‌فرمایند: (من به کنگره بدهکارم. این کنگره بود که حسین دژاکام را نجات داد.) اگر ما در کنگره خدمتی می‌گیریم، نباید به خاطر راحت‌تر بودن خودمان باشد و آن را انتخاب کنیم.
من باید همیشه به این موضوع فکر کنم که تا قبل از کنگره چه کسی بودم؟ اگر کنگره نبود الان کجا و با چه وضعیتی بودم؟ آیا اصلاً زنده بودم یا نه؟بنابراین باید همیشه قدردان کنگره ۶۰ باشم و بابت تمام چیزهایی که کنگره به من داده شاکر خداوند و سپاسگزار آقای مهندس دژاکام باشم و  تا جایی که می‌توانم دین خودم را به کنگره ادا نمایم.
از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید ممنونم.

نگارنده: مسافر ابراهیم لژیون دوم
بازبینی و ویرایش: مسافر جعفر
تنظیم: مسافر امین
ارسال: مرزبان خبری مسافر محمد