تصویر درستی از عدالت

در باب دستور جلسه مسئله تشخیص این است که ما بدانیم به واسطه کنگره چقدر دچار تغییرات و تبدیلات شده‌ایم. قطعا نقطه اول من با نقطه جدید من بسیار متفاوت است. هر چه سعی و تلاش در این مسیر پرتوان‌تر باشد، تغییرات هم وسیع‌تر خواهد بود. من در کنگره یاد گرفتم که زندگی یک گذر است و در این گذر باید کاشت، داشت و برداشت. به پای محصول خود باید بسیار صبر داشت و تلاش نمود.

کنگره تصویر درستی از عدالت به من داد و من فهمیدم که هر یک دقیقا جایی هستیم که باید باشیم و هر کدام بر اثر عملکرد خود، به پایین‌ترین نقطه و دل تاریکی می‌رویم و این عین عدالت است. همچنین با تلاش و معرفت، به تعادل و حال خوش می‌رسیم و به عمل سالم نزدیک می‌شویم و این هم عین عدالت است.

کنگره به من بخشش را یاد داد، ببخش تا رها شوی، ببخش تا زندگی کنی. همه‌کس و همه‌چیز را ببخش. درست زمانی که مصرف‌کنندگان مواد را می‌بخشند، به درمان می‌رسند. زمانی که کینه، خشم، قهر، حسد و تمام ضد ارزش‌ها را از وجود خود دور می‌کنیم و زمین و زمان را می‌بخشیم، رها می‌شویم و عاشق؛ چرا که به جهان‌بینی می‌رسیم.

کنگره ما را با خودمان و کل هستی آشتی داد و به ما یاد داد که همه‌چیز را همان‌طور که هست دوست داشته باشیم. کمک و یاری رساندن به انسان‌ها از بزرگ‌ترین و بهترین عبادت‌ها است که خداوند لیاقتش را به هر کسی نمی‌دهد. این جایگاه نصیب انسان‌هایی می‌گردد که از ظلمت خارج می‌شوند و نمی‌خواهند برده شیطان باشند.

خدمت باید از روی شناخت دقیق آغاز گردد، با تفکر و حس درست انجام گیرد؛ وگرنه باعث تخریب می‌شود. هر فردی می‌تواند به شیوه‌ای این خدمت را انجام بدهد، زیرا کنگره فضایی مناسب برای اعضا مهیا نموده است که بتوانند بازپرداخت بدهی خود را نسبت به تخریب‌های وحشتناکی که در دوران اعتیاد در خانواده و حتی جامعه به جای گذاشته‌اند، به صور مختلف جبران نمایند.

دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما نیز بکاریم تا دیگران بخورند.

نویسنده: همسفر فرحناز لژیون راهنما همسفر مرضیه (لژیون دهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر نیلوفر لژیون راهنما معصومه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پرستار