به قله رسیدن مهم نیست‌ در قله ماندن مهم‌ است

سلام دوستان فهیمه هستم یک همسفر

انتخاب هر دستور جلسه از جانب جناب آقای مهندس یک دیدگاه خاص و آموزش بزرگی را در پی خودش به دنبال دارد. درمورد دستور جلسه خانم‌های مسافر: اگر به گذشته هر فرد مصرف‌کننده‌ای برگردیم می‌بینیم تحت شرایط خاص دچار این بیماری شدند. در یک خانواده‌ای که مصرف‌کننده داشتند بین پدر و مادر اختلاف نظری وجود داشت، یکی از اعضا خانواده بسیار سختگیر و جدی بودند و یکی دیگر از اعضا خانواده کمی نرم‌تر و منطقی‌تر، که حرف قشنگی از آن‌ها شنیدم، ایشان گفتند: وقتی یکی سرما می‌خورد یا نه حتی سرطان می‌گیرد ما دائما به آن می‌گوییم، چرا بیمار شدی؟ یا سرزنش و تحقیرش می‌کنیم؟ نه دنبال راه درمان می‌گردیم که نتیجه بدهد و به سلامتی برساند. حالا اینجا این را گفتم تا بگویم که اعتیاد یک بیماری است اگر‌چه دانسته یا ندانسته انجام شود، دلیل بر عدم‌آگاهی است اما در زندگی گاهی اوقات انجام دادن برخی از کارها در اثر عدم‌آگاهی شاید تخریب چند برابر بیشتر از اعتیاد و مصرف مواد مخدر هم داشته باشد و ما را به سمت تاریکی فرو ببرد.

وقتی یک مادر یا دختر خانواده درگیر بیماری اعتیاد می‌شوند شاید از دید جامعه و یا مردم عادی خیلی زشت و خطای بزرگی باشد اما به قول آقای مهندس باید به آن‌ها فرصت داده شود. خدا را شکر که با فراهم نمودن بستری که جناب آقای مهندس به وجود آوردند این عزیزان هم می‌توانند بیایند و سفر کنند و به درمان برسند. مسافرهای آقا تا مدت‌ها بعد از رهایی‌شان هم خیلی دوست ندارند کسی از اقوام یا دوستان‌شان آنان را با لقب مسافر بشناسند اما چقدر قوی و مستحکم هستند زنان ما که در جلسات عمومی شرکت می‌کنند و خود را با نام مسافر معرفی می‌کنند این‌ها همه نتیجه آموزش‌های ناب جناب آقای مهندس است.

سلام دوستان ریحانه هستم یک همسفر

درمورد خانم‌های مسافر، سوالی که ممکن ذهن خیلی‌ها را درگیر کند این است که چرا خانم‌ها؟ در بسیاری از مواقع می‌بینیم که خانم‌ها درگیر اعتیاد می‌شوند و دیگر به خود و زندگی خود اهمیتی نمی‌دهند و در صورت درمان نکردن این بیماری ممکن است جان خود را حتی سریع‌تر از آقایان مصرف‌کننده از دست بدهند. از عوامل موثر در گرایش زنان به اعتیاد می‌توان به آزار جنسی و جسمی، تروما (ضربه روحی) و کمبود محبت، فشار اجتماعی، فقر اقتصادی، اختلافات خانوادگی و یا طلاق اشاره کرد و یا اعتیاد یکی از اعضای خانواده به ویژه اعتیاد همسر که تاثیر بسیار زیادی بر زنان دارد.

زنان بسیاری وجود دارند که تمام تلاش خود را برای درمان شوهر مصرف‌کننده خود صرف کرده‌اند ولی در نهایت به دلیل مشکلات متعدد خود نیز مصرف‌کننده شده‌اند. در نتیجه بدیهی نیست که فرزندان نیز دچار مواد مخدر شوند زیرا که فرزندان از والدین خود الگوبرداری می‌کنند. آسیب‌هایی که مواد مخدر بر روی دستگاه‌های گوارشی، عضلانی، ناباروری، دوره‌های قاعدگی اثر منفی می‌گذارد و مشکلات قلبی عروقی، کاهش وزن، عصبی، سرطان سینه افزایش حساسیت به عفونت‌هایی همچنین اچ‌آی‌وی و هپاتیت c می‌شود.

دختران جوان با مصرف مواد مخدر DNA  یا همان ماده وراثتی خودشان را تخریب می‌کنند که همین امر باعث به هم خوردن ترکیب ژنی می‌شود و در آینده ما شاهد کودکانی بیمار و نحیف یا معتاد خواهیم بود. زنان بارداری که در زمان بارداری موادمخدر مصرف می‌کنند این مواد ممکن است عواقب بسیار خطرناکی داشته باشد و کودکی که پا به این دنیا می‌گذارد کودکی بسیار ضعیف و بیمار و حتی مصرف‌کننده می‌شود یا دخترانی که مواد مخدر مصرف می‌کنند در مواقعی دچار ناباروری می‌شوند و روی وزن آن‌ها و دوران قاعدگی اثراتی مخرب برجا می‌گذارد.

کنگره ۶۰ این مشکل که سال‌ها است که کانون گرم خانواده را به هم ریخته است حل کرده است. خانم‌های مصرف‌کننده در کنگره ۶۰ در مکانی بسیار امن و مجزا از آقایان درمان می‌شوند و با تنی سالم و افکاری نو به آغوش خانواده بر می‌گردند.

سلام دوستان وحیده هستم یک همسفر

زن! کانون پر فروغ خانواده، مرکز مهر، مظهر عشق، نمایشگر پاکی، نمونه عطوفت، چشمه عنایت و چراغ خانه است و وای بر آن خانه‌ای که چراغش خاموش شود، در آن خانه دیگر جای زندگی کردن نیست ؟! آری وقتی زنی مصرف‌کننده موادمخدر شود چشمه‌های عشق، محبت، مهر، گرمی و... در آن خانه خشک خواهند شد و چراغ آن خانه بی‌فروغ خواهد ماند، گویی طناب‌دار ناامیدی  بر گردن فرزندان و همسر او آویخته می‌شود.

یک زن مصرف کننده با ورود به تاریکی در مقایسه با یک مرد مصرف‌کننده گویی  پله‌های سقوط را ده تا یکی پیموده است؛ چرا که یک زن از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است که آن خدشه‌دار می‌شود، زن از ظرافت جسمانی و روحی بیشتری برخوردار است در نتیجه از تخریب بیشتری برخوردار خواهد شد و دیدگاه جامعه نیز نسبت به یک زن مصرف کننده بسیار متفاوت است. یک زن مصرف‌کننده برای تهیه موادمخدر یا آوارگی در کوچه و خیابان و بی‌خانمان بودن با مشکلات و موانع بزرگ‌تری نسبت به یک مصرف‌کننده مرد روبه‌رو خواهد بود چه بسا  که مجبور شود در این راه عفت خود را هم خدشه‌دار کند!

اما وجود پر برکت جناب آقای مهندس دژاکام برای عزیزان خانم‌های مصرف‌کننده هم شد باوری در ناباوری، چراغی روشن در ظلمات تاریکی که راه را نمایان کرد. اکنون حدود ۹ شعبه با درایت آقای مهندس برای خانم‌های مسافر تدارک دیده شد تا آن‌ها نیز در نهایت آرامش و آسایش و امنیت بتوانند به شناخت خویشتن خویش بپردازند و به گوهر وجودی خود دست پیدا کنند و دوباره روشنی بخش خانه و خانواده خود باشند. به امید روزی که با همت بلند جناب مهندس و یارانش شعبات خانم‌های مسافر گسترش یابد تا چراغ هیچ خانه‌ای  بی‌فروغ نماند.

سلام دوستان پرنیان هستم یک همسفر

به چه کسی مسافر می‌گويند؟ مسافر کسی است‌ که سفر می‌کند. حالا شاید‌ این سفر از طرف نور به تاریکی یا برعکس باشد، یعنی از طرف تاریکی‌ به طرف نور باشد. کسانی‌ که در کنگره۶۰ سفر می‌کنند و واژه مسافر به آن‌ها داده می‌شود. یعنی سفر خود را از طرف تاریکی‌ به طرف نور انجام می‌دهند. و این سفر‌ها می‌تواند متعدد باشد مثل کسی‌ که اعتیاد دارد یا در ظلمت فرو رفته است. اگر بخواهد سفر را آغاز کند و به طرف روشنایی سفر کند‌ و به طرف انوار الهی نزدیک شود این نیاز‌ به آموزش دارد که ما در کنگره۶۰ این آموزش‌ها را می‌بینیم‌ که سه سفر در کنگره انجام می‌شود.

یکی از آن‌ها رهایی‌ از بند مواد و سفر دوم، رسیدن‌ به خود است‌ و سفر سوم‌‌، از رسیدن‌به خود تا خدای خود‌ که این سفر آخر بسیار سخت‌ و طولانی است. ما در هنگام سفر باید از آن چه که دریافت می‌کنیم بهترین برداشت‌ را داشته باشیم‌ و در زندگی‌ از آن به نحو احسن استفاده کنیم. آقای مهندس‌ در سی‌دی مسافر می‌گویند: «به قله رسیدن مهم نیست‌ در قله ماندن مهم‌ است».

ارسال: همسفر پرنیان رهجوی راهنما همسفر سمیه ( لژیون چهارم)
همسفران نمایندگی باغستان کرج